Hipermobil sendromlu bireylerde pliyometrik aktivite ve yorgunluk sonrası tabanaltı basınç değerlerinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Eklem hipermobilite sendromu, eklemlerde anormal yüklenmeyle karakterize bir klinik tablodur. Bu çalışmanın amacı eklem hipermobilite sendromlu bireylerin pliyometrik aktivite ile kas yorgunluğu oluşturulmadan önce ve sonra tabanaltı basınç değerlerinin incelenmesi idi.Yöntem: Çalışmaya yaşları 19-28 arasında değişen 68 birey dahil edildi. Katılımcılar Brighton Kriterlerine göre eklem hipermobilite sendromu tanısı alan hipermobil grup (n=34) ve hipermobil olmayan kontrol grubu (n=34) şeklinde iki gruba ayrılmıştır. Bireylerin ilk olarak statik duruşta tabanaltı basınç değerlendirmeleri Tekscan MatScan Pressure Mat System bilgisayarlı tabanaltı basınç değerlendirme cihazı ile yapılmıştır. Değerlendirmeler statik ayakta duruş, 20 cm ve 40 cm yükseklikteki basamaktan düşme aktivitesi sırasıyla yapıldı. Bu değerlendirmeleri takiben bireylerde pliyometrik aktivite (derinlik sıçrayışı) ile yorgunluk oluşturulmuştur. Yorgunluk oluşturulmasından sonra değerlendirme 20 ve 40 cm yükseklik için tekrarlandı. Bulgular: Değerlendirme sonunda ölçümlerde hiçbir parametrede gruplar arasında anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Her iki grupta gruplar içerisinde ise yorgunluk sonrasındaki 20 ve 40 cm yükseklikten yapılan basamaktan düşme aktivitesi sonunda sol ve sağ ayaktaki pik basınç değerleri ile ağırlık merkezinin salınım hızı, varyansı parametrelerinde anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). Sonuç: Sonuç olarak eklem hipermobilite sendromlu bireylerin yorgunluk öncesi ve sonrasında sağlıklı kontrol grubu ile çoğunlukla benzer şekilde davrandığı görülmüştür. Eklem mobilitesinin dengeye etkisinin eklem düzeyinde araştırılmasının yararlı olacağı düşünülmüştür.Anahtar Kelimeler: Eklem hipermobilite sendromu, genel eklem hipermobilitesi, tabanaltı basınç, yorgunluk, Beighton Skorlaması, Brighton Kriterleri

Objective: Joint hypermobility syndrome is a clinical condition which is characterized by abnormal loading in joints. The aim of this study was to investigate plantar pressure parameters before and after creating muscle fatigue with plyometric activity in individuals with joint hypermobility syndrome.Method: Sixty-eight volunteers with age between 19-28 were included in this study. Individuals diagnosed with joint hypermobility syndrome by using Brighton Criteria formed hypermobile group (n=34) where those who do not formed non-hypermobile control group (n=34). Plantar pressure assessments were conducted by using Tekscan MatScan Pressure Mat System computerized plantar pressure assessment device. Assessments were conducted with the following order: static upright standing, drop from stair with 20 cm and 40 cm height. Following aforementioned assessments fatigue was created by using pliometric activity (depth jump). After creating fatigue assessments of stair drop from 20 cm and 40 cm were perfomed again.Results: According to results there was also no significant difference in any parameter in any condition between two groups (p>0,05). However in-group results indicate that there is significant difference in the end of 20 and 40 cm height stair drop activity after fatigue in both feet peak pressure in addition to sway velocity, variance of center of force parameters (p<0,05).Conclusion: It was observed that individuals with joint hypermobility syndrome indicate similar patterns to those in control group before and after fatigue. It would be beneficial to investigate the effect of joint hypermobility on balance in joint level.Key Words: Joint hypermobility syndrome, generalized joint hypermobility, plantar pressure, fatigue, Beighton Scoring, Brighton Criteria