Üslupta ifadeci nitelik ve imge yapılanması bağlamında Ken Kiff`in sanatı

Abstract

ÖZET Ken Kiff sanat eğitimini İngiltere'de almasına karşın alışılagelmiş geleneksel kalıpların dışına çıkarak, nesnel gerçeklikten uzak bir anlatım dilini benimsemiştir. Hayal dünyası kadar imgeler dünyasının da bir deneyim alanı olduğu, sanatçının kendisinin resim düzlemindeki malzemelerle bir iç diyalog kurması gerektiği yolunda verdiği mücadele ile geleneksel anlayışa oldukça ters bir tavır sergilemiştir. Bu karşı tavır Kiff i alışılagelmiş İngiliz muhafazakarlığı içinde farklı boyutlara taşımış; çalışmalarında imgelerin, metaforların oldukça yoğun kullanımıyla karşılaştığımız bir üslubal niteliği oluşturmuştur. Genel sanat tavrı açısından yeni-dışavurumcu hareket içerisinde değerlendirilen Kiff, kendi iç dünyasını tanımlama konusunda oldukça yetkin davranmıştır. Jung psikanalizi, Kiff'e imgeleri bilinçaltından çıkarıp güvenilir kılma özelliği kazandırsa da, Kiff'in imge yapılanması konusundaki hassaslığı kendisine şiirsel anlatım olanaklarının kapılarını aralamıştır. Kiff'in çalışmalarında bu tanımlamalar çeşitli dönemlere göre farklılıklar göstermektedir. Bu farklılıkların oluşmasında ise Kiff'in sürekli olarak, hatta bir yaşam biçimine dönüştürdüğü seyahatleri ve bu sırada edindiği izlenimler; folklorik halk hikayeleri; denemekten usanmadığı teknik ve malzeme olanakları; atölyelerinde çalışma olanağı bulduğu sanatçı arkadaşları; okuduğu ve yoğun olarak etkilendiği düşünür ve şairler Kiff'in resminin temel dinamikleridir. Resimlerinde, gerçeğe bir alternatif değil tam tersi onun bir parçası olarak sunduğu fantezi dünyasının ürünü olan imgelerin, yüzey üzerindeki devinimleri ve bu devinim sırasında -birbirleri ve izleyici ile- diyalogları oldukça önemlidir. Bu diyalogları kuvvetlendiren ise Kiff'in resimlerindeki renk ve çizginin, yüzey üzerinde sonradan duygu ve düşünceleri geniş ölçüde ifade edebilen bir potansiyele sahip olmalarıdır. V

ABSTRACT Although Ken Kiff had studied art in England, he has adopted an expressionist way of language much far away from objective reality by leaving ordinary conventional models. Artist, whose imagery world has been an experience area as much as his daydream world, has presented a rather protesting manner to traditional comprehensions by the way of his struggle as to his opinion that he had to establish a dialog with the materials on the pictorial plane at heart. This protesting manner has led Kiff to a different extent in the scope of British conservativeness; and formed a style of attribute that we encounter in his work as the intensive utilization of images and metaphors. Kiff, as evaluated in new-expressionist action from the standpoint of general art attitude, has acted quite perfect in respect of defining his own inner world. Although psychoanalysis of Jung has brought Kiff in extracting images from his unconscious and making them reliable, sensitiveness of Kiff on the subject matter of image structuring, has provided him the possibilities of a poetic expression. These expressions that live in Kiff's work, vary according to different periods of his life. Incessant voyages of the artist which have been even a way of life for him, and impressions he has gained meanwhile, folkloric public tales, technical and material facilities he has not even get tired of trying, his artist friends he has had the opportunity to study with in their workshops, intellectuals and poets he has read and impressed by, have been the factors that constitute these differences and compose the major dynamics of Kiff's art. Imagery in his paintings, as the yields of his fantasy world that he has offered not as an alternative to reality but contrarily a part of it; movements of images on the surfaces and the dialogs of the images -with each other and also with the viewer- during these movements, are of great significance. What strengthens these dialogs is that, color and lines in Kiff's paintings have a potential which is able to reflect feelings and thoughts greatly on the surface afterwards. VI