20. yüzyıl başı Amerikan straight fotoğrafında anlamın inşası

Abstract

ÖZET Straight fotoğraf, yapay ışığın, öznelerin poz vermesinin, sahne dekoru oluşturmak için eşya, aksesuar kullanımının olmadığı ve karanlık odada herhangi bir manipülasyonun kullanılmadığı fotoğraf tarzıdır. Çoğunlukla siyah-beyaz çalışılan bu tarz teknik olarak, çoğunlukla keskin odak kullanımıyla birlikte, detayların ayrıntılı biçimde yansıtılmasını, tonların belirginliğim ve geometrik tarzda oluşturulan kompozisyonları içerir. Amerikan sanat fotoğrafında straight yaklaşımının oluşumunu hazırlayan etmenler arasında, fotoğraftaki teknik gelişmeler, Pictorialist fotoğraf hareketinin üyelerinin gerçeklikten uzak konulan resmin etkisinde oluşturması sonucunda fotoğraf gibi fotoğraflar değil de resim gibi fotoğraflar üretmeleri, modernist sanatta geometrik tanımlamalarla oluşmaya başlayan soyutlamacı yaklaşımlar, I.Dünya Savaşı'nın ve gelişen kapitalizmin yaşam koşullarım olumsuz etkilemesi ve fotoğrafçıların gerçeği olduğu gibi yansıtarak bağımsız bir fotoğraf estetiği yaratma düşüncesi sayılabilir. Bu somut koşulları değerlendirip Amerikan sanat fotoğrafında değişimi başlatan isim, avant-garde sanatın ülkede tanınmasına da büyük katkıları olmuş olan Alfred Stieglitz'dir. önceki sanat fotoğrafı anlayışlarından farklı olarak, straight fotoğraf örnekleri gerçekçi ve doğrudan kayıt örnekleridir. Straight fotoğrafta anlam, fotoğrafçının bir konuyu seçtiği teknik ve estetik kodlar aracılığıyla kurması ve izleyicinin de bu fotoğrafı önceki görsel tecrübeleri, kültürel düzeyi ve dünyaya bakış açısının da etkisiyle yorumlamasıyla oluşmaktadır. 20.yüzyılın ilk çeyreğinde oluşan Amerikan straight fotoğraf örneklerini bugün incelediğimizde, bu görsel kayıtlar, o dönemde ülkede yaşanan hızlı değişimin çarpıcı imgeleridir ve hem düzanlamsal hem de yananlamsal açıdan güçlü bir etkiye sahiptirler. Fakat straight tarzda çalışan fotoğrafçılardan f/64 grubu üyeleri, nesneleri ve birimleri soyutlamacı bir yaklaşımla ve çarpıcı bir yalınlıkta kaydetmeyi tercih ederek farklı bir yönde ilerlemişler, anlamı daha çok metaforlarla ve simgelerle oluşturmuşlardır.

ABSTRACT Stariğht photography is a method where there is no use of artificial light, objects or accessories to compose a scenery, where any manipulation in the dark room is not used and where subjects do not pose. This method which is most commonly practiced as black-white, technically includes the reflection of the details, the clarity of the tones and the composition formed geometrically through the usage of sharp focus. The pictorialist photography movement members' producing of photographs like a picture rather than photographs like a photograph as a result of composing the subjects far away from reality under the impression of picture, the abstractive approaches which is generated by the geometrical description in the modernist art, the negative effects of I. World War and the developing capitalism on the living conditions and the idea of creating an independent photography aesthetics by reflecting the reality as is, might be considered as the factors which prepare for the formation of the straight approach in the American Art. The person who starts up the change in the American photography art by evaluating these concrete conditions is Alfred Stieglitz who is also known as the one who has played a crucial role in the introduction of avant-garde art in the country. Different from the previous artistic photography understanding, straight photography examples are realistic and direct examples of record. In the straight photograph, the meaning is formed by the way the photographer develops its subjects through the technical and artistic codes and by the way the audience interprets the photograph through his/her previous visual experience and point of view. When we observe the examples of the American straigth photographs composed in the first quarter of the 20th century, these visual records are the striking images of the rapid changes the country was faced with, and they used to have a strong effect both denotatively and connotatively. But among the photographers working with the straight photography method, the f/64 group members, have improved themselves by preferring to record the objects and units both by an abstractive approach and a striking simplicity and they have created a meaning through metaphors and symbols. VI