Günümüz sanatında zaman ve bellek kavramlarının görsel açılımları

Abstract

Sanatın temel islevlerinden biri insanlıgın tarihsel deneyimlerini koruyupsaklanmasına ve bunların hatırlanmasına yardımcı olmasıdır. Bu anlamda sanatnesnesi bireysel ve toplumsal bellek için hafıza tetikleyicisi rolüne sahiptir. Birey,yaygın olarak, kendisinin ve ait oldugu toplulugun geçmisinin izlerini görsel sanatlararacılıgı ile sürer. Özellikle anlatımcı sanat gelenegi içinde bir zaman ve uzamiçinde gerçeklesen insan etkinliklerinin temsil ve kayıt edilme biçimleri sanatdisiplinlerinin temel sorunlarından biri haline gelir.Toplumsal ve kültürel degisimler, saklama ve koruma motivasyonunda etkiliolurken aynı zamanda saklama ve koruma biçimlerini de belirlemislerdir. Son iki yüzyıldır insanlık tarihini etkileyen teknolojik gelismeler ve sosyal degisimler tarihindiger dönemlerine göre hem daha hızlı gerçeklesmislerdir hem de daha etkinolmuslardır. Bu hızlı degisim sonrasında ortaya çıkan yeni duyus ve düsünüsbiçimleri sanatsal stillerde yeni temsil ve kaydetme biçimlerinin gelistirilmesindeetkili olmustur. Buna baglı olarak Modernizm sonrası sanat stillerinde zaman vebellek kavramları yeni tariflerle sorgulanmıstır.Özellikle 1970 sonrası sanat anlayısında ve bu anlayısla paralellikler tasıyan1990'ların sanatında hafıza tetikleyicisi olarak sanat nesnesinin rolü belirgin birbiçimde yer alır. Soyut sanat anlayısının otonom hakimiyetini kıran ve belirgin birbiçimde en son tarif edilen avangard hareket olan kavramsal sanat anlayısı halengüncel sanat örnekleri üzerindeki etkisini korumaktadır. Kendisinden önce gelenModernizmden ayrılarak farklı bir duyarlılıgın etkin oldugu içinde yasadıgımızdönemde güncel sanat örnekleri bellek ve zaman olgularını bu yeni hissedis vekavrayısla ele almıslardır. Bu olgular ile iliskili olarak günümüz sanatçıları kimlik,gelenek, tarih, mit, arsiv ve müze kavramlarını sorgulamakta ve yeni tariflergetirmektedirler.

One of the main functions of art is to conserve and preserve historicalhuman experience and help to remember them. In this context the art object playsthe role as a memory trigger for the individual and collective memory. Theindividual, in general, traces the past of his own and the community he belongs tothrough visual arts. The way that the human actions taking place in space and timeare represented and recorded in narrative art tradition becomes one of the mainproblematics of art disciplines.Social and cultural changes, effective in the motivation of conserving andpreserving define the forms depicting these changes. The technologicaldevelopments influencing the human history for the past two hundred years hasbecome more rapidly and more effective. New forms of senses and thoughtsappearing after this rapid change has become in the developing of newrepresentative and conservative forms. Thus, after Modernism, the concepts of timeand memory in artistic styles came to be questioned by new definitions.In the artistic tradition of 1970?s and 1990?s parallel visions the role of the artobject as memory trigger takes part in a recognizable way. Conceptual art, breakingthe hegamony of autonomous abstract art and known as the last defined avant ?garde movement, stil keeps on influencing contemporary art. Departing fromModernism that it fallows and with the different sensibility of the era in which we livein, contemporary art practices have taken the facts of time and memory intoaccount with this new sensibility and comprehension. The artists of today engagingin these facts have been questioning the concepts of identity, tradition, history,myth, archieve and museum and coming up with new definitions.