Sanat yapıtı ile sergileme pratiğinde değişen konumlar (Documenta 12 ve 4.tate trienali)

Abstract

Yirminci yüzyıldan itibaren ?modernite? çağdaş kültürü tanımlamada, belirleyici bir referans noktası haline gelmiştir. Ortaçağdan sonra, Batı tarihi için Antik Yunan-Roma tarihinin oynadığı belirleyici rol, günümüzde modernitenin tarihine atfedilmektedir. Tarihselleştirme ve yeniden canlandırma tartışmaları altında modernite, karşı, diğer, alter, meta gibi birçok biçimde karşımıza çıkmaktadır. Akademik bir disiplin olarak sanat tarihinin ve modernizmin ortaya çıkışındaki kökensel ilişki nedeniyle, sanatın sunumu olarak sergileme pratiklerinde de benzer modernist sunumların yansımaları görülmektedir.Modernitenin tartışılan, bu geri dönüşlü yapısı, sanat uygulamaları ve sergileme pratikleri açısından, içinde yaşadığımız kültürden bağımsız değildir. Bu nedenle kültürün akış yönü içerisinde modernitenin yansımalarının günümüzde de devam ediyor olması, modernitenin ne gibi etkileri olduğunu sorgulamamızı kaçınılmaz hale getirmektedir. Sanat yapıtı ile paralel değişimler gösteren sergileme pratikleri çerçevesinde modernite tartışmalarını merkezine alan, Documenta 12 ve 4. Tate Trienali etkinlikleri, teori ve uygulamadaki yeni yaklaşımları ortaya koyan iki belirleyici sergidir.Modernitenin yeni görünümlerini, sergileme pratiklerinin sanat yapıtıyla olan dinamik ilişkiler çerçevesinde ele alan bu iki etkinlik, günümüz sanat ortamı konusunda da fikir verebilir. Bu kapsamda, sanat yapıtıyla sergileme pratikleri arasındaki değişen konumlar, içinde yaşadığımız kültür-sanat ortamının moderniteyle olan ilişkisi, güncel bir tartışma alanı açmaktadır.

By the beginning of the 21st century, ?modernity? has become a decisive point of reference in defining contemporary culture. The decisive role that Ancient Greece-Rome has played in Western history is now attributed to the history of modernity. In discussions of historicalization and revitalization, modernity comes up in many forms such as opposing, other, alter and meta. Resulting from the primordial relationship between the appearance of art history as an academic discipline and the emergence of modernism, influences of similar modernist presentations can be observed in exhibition practices that aim to present art.Concerning artistic applications and exhibition practices, this debated tendency of modernity to return isn't independent of the culture we're living in. Therefore, the fact that modernity still continues to influence the flow of culture, makes it unavoidable not to question what kind of effects modernity has. Documenta 12 and the fourth Tate Triennial which focus on discussions about modernity with regard to the way exhibition practices transform together with art works are the two decisive exhibitions that set forth new approaches in theory and application.While dealing with the new appearances of modernity in the context of the dynamic relationship between exhibition practices and art works, these two events are also suggestive of the current art scene. In this context, the changing positions between art works and exhibition practices, and the relationship between the present culture-art scene and modernity open up an actual space for discussion.