20. yüzyıl batı sanatında şiddet kavramının kadın bedeninde plastik yorumu

Abstract

Geçmişten günümüze kadını ve bedenindeki ''şiddet'' göstergeleriyle birlikte sanatın öznesi olarak seçmek; kadının toplumsal ve bireysel varlığına dair alışılagelmiş ifadelerin incelenmesinde ve tarihsel süreç içerisindeki konumunu anlama ve tanımlanmasında plastik sanatlara yansıyan biçim ve içeriğe yönelik gözlemin getirisidir. Bu bağlamda kadının kimliğinin, beden dilinin ve varlığının inşasında kültürel, sosyal, ekonomik, psikolojik, siyasal vs. etkili olacak yapılanmaların ''Kadın'' bireyi nasıl konumlandırdığını ve değiştirip dönüştürdüğünü gözlemleyip veya deneyimlerken, bunun sanat pratikleri içerisindeki karşılığını da bulmaktır.Bu doğrultuda sanatın aracılığıyla, ''kadın ve bedeninin'' ifadesinden yola çıkılarak dönemin koşulları ve düşünüş biçimlerinin etkisiyle kadının varoluşunun tarihsel süreçteki yansımasını görürken; aynı zamanda sanatın öznesi ve nesnesi olarak kadını ele alışını ve ifade ediliş biçimini sunmaktadır. Kadının yeri, sınıflı toplumların ortaya çıkışıyla birlikte, eril iktidarın hakim olduğu bir sistem içerisinde kimliğiyle ve bedeniyle ya erkekleştirilerek ya da silikleştirilerek varlığını koruyamamış; üstelik tüm bunlarla birlikte cinselliğiyle meta haline gelerek ötekileştirilmeye ve sömürülmeye maruz kalmıştır. Bu bağlamda 20. yüzyılı kapsayan ''kadın ve bedenine'' dair olanı, ''Şiddet'' kavramından uzaklaştırmayan bir sistemi incelerken; Antik Yunan'da ünlü düşünürlerin fikirlerinden, sosyolojik araştırma ve deneylerden, kültür ve geleneklere uzanan başka birçok veriyle birlikte feminizmin doğrultusunda incelenmeye açık bir alan yaratır sanat. Burada amaç, gündelik yaşamlarında bile kadını şiddetten arındıramayan bir döngüyü sorgulayarak, sanatsal pratikler içerisinde gözlemlemeye ve ifade etmeye yönelik bir tutumdur. Böylelikle hem 20.yüzyılda sanatın öznesi olan kadının bedenindeki şiddet göstergelerini ifade ederken sanatçının yaklaşım ve yaratım sürecini hem de birey olarak kadını anlamaya dair insancıl varoluşun sorgulanmasını anlamlandırabilmektir.

From past to present, to choose woman and her body together with the signs of 'violence' as the subject of art; is the outcome of the examination of the usual expressions of women's social and individual existence and the observation of the form and content reflected in the plastic arts in understanding and defining the position in the historical process. This way, it is finding out the equivalent of that in the practice of art while observing and experiencing how effective constructions such as cultural, social, economic, psychological, political etc position women in constructing women's identity, body language and entity. Through art, it presents the way it deals and states woman while observing the reflection of women's presence in historical terms with the effect of the conditions and the way of thought of that period by starting with the expression of `woman and her body`. The place of the woman, along with the emergence of societies with class distinctions, has not preserved her identity and body either by masculinizing or by greying in a system where masculine power is dominant; and with all this, she became a commodity with her sexuality and was subjected to marginalizing and exploitation. In this context, while examining a system which does not distract from the concept of `violence`, the 20th century covering `the woman and the body` in ancient Greece art creates an open space for studying in the direction of feminism, along with many other things ranging from ideas of famous philosophers, sociological research and experimentation to culture and tradition. The purpose here, even in their everyday lives, it is an attitude towards observing and expressing women in artistic practices by interrogating a cycle that can not be removed from violence. Thus, in expressing the violent signs in the body of the woman, which is the subject of art in the 20th century, it is possible to understand the artist's approach and creation process as well as the questioning of humanistic existence to understand woman as an individual.