Farklı yöntemlerle elde edilen sabit protez metal alt yapılarının uyum ve mekanik özelliklerinin karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı; farklı bilgisayar destekli üretim yöntemleri ile elde edilen sabit protezlerin iç ve marjinal uyumlarının; yeni geliştirilen bir sayısal yöntemle tabakalama seramiği uygulaması öncesi ve sonrasında ölçülmesi ve kıyaslanması bunun yanı sıra mekanik özelliklerinin de incelenmesidir. Bu amaçla mandibular sağ 2.premolar ve 2.molar dişi taklit eden 3 boyutlu model çizilmiş ve CADAnamodel dosyası olarak isimlendirilmiştir. Bu model üzerinde bir 3 üyeli sabit bölümlü protez metal alt yapısı tasarlanmış ve bu dosya CADTasarım dosyası olarak isimlendirilmiştir. Bu dosya aracılığı ile freze edilmiş mum alt yapıların dökümü yoluyla üretim yöntemi, seçici lazer sinterleme yöntemi, tam sinterlenmiş bloktan freze yöntemi ve yarı sinterlenmiş bloktan freze yöntemleri kullanılarak toplamda 64 adet sabit protez metal alt yapısı elde edilmiştir. Bu sabit protez metal alt yapıları bir topografik sayısallaştırma cihazı yardımıyla tabakalama seramiği uygulaması öncesi ve sonrasında taranmıştır. Elde edilen dosyalar; CADAnamodel dosyası ile 3 boyutlu olarak çakıştırılarak iç ve marjinal uyum ölçümleri gerçekleştirilmiştir. Elde sabit protezler iki alt gruba ayrılmış; ilk alt gruba herhangi bir işlem uygulanmazken ikinci alt gruba termal siklus ve dinamik yükleme işlemlerini takiben, tüm sabit protezler 3 nokta bükülme testine tabi tutulmuştur. Çalışma sonucunda elde edilen veriler istatistik paket programı yardımıyla Genel Lineer Model tekniği ve DUNCAN post-hoc testi kullanılarak değerlendirilmiştir. (p= 0.05). Elde edilen sonuçlara göre; tam sinterlenmiş bloktan freze yöntemi ile elde edilen sabit protez metal alt yapıları, tabakalama seramiği uygulaması öncesi ve sonrasında en düşük ortalama iç ve marjinal aralık değerlerini göstermiştir. Fırınlama işlemi iç ve marjinal aralık değerlerinde genel olarak artışa sebep olmuştur. En yüksek ortalama mekanik dayanıklılık değerleri; hem termal siklus ve dinamik yükleme işlemi yapılan hem de yapılmayan tam sinterlenmiş bloktan freze yöntemiyle elde edilen sabit protezlerde görülmüştür.

The aim of this study is to; (1) evaluate the internal/marginal fit of fixed partial denture frameworks fabricated with different computer aided manufacturing techniques before and after application of layering ceramics by a newly developed digitized method; (2) comparison of mechanical properties of fixed partial dentures fabricated with different computer aided manufacturing techniques. A three dimensional model simulating prepared mandibular right second premolar and second molar teeth was prepared. A three dimensional fixed partial denture framework was designed and the obtained file was referred as CADDesign. A total of 64 three unit fixed partial denture frameworks were fabricated with casting milled wax technique, selective laser sintering technique, dense milling technique and soft milling techniques respectively. The frameworks were scanned utilizing a topographic digitizer before and after the application of layering ceramic. Obtained three dimensional files were coincided with the corresponding CADMasterfile and the internal and marginal fit measurements were performed. Fixed partial dentures were divided into 2 sub-group. While the first sub-group was not subjected to any process, second sub-group were subjected thermo cycling and dynamic loading process respectively. Following these procedures, all fixed partial dentures were taken with three point bending test. The data obtained were evaluated by Generalised Linear Model procedure and the DUNCAN post-hoc test (p= 0.05). According to obtained results; fixed partial dentures fabricated with dense milling technique provided lowest mean internal and marginal gap values before and after layering ceramic application. Porcelain firings has led to an increase of the mean internal and marginal gap values. Fixed partial dentures fabricated with dense milling technique showed the highest mechanical strengths.