18. yüzyıl Avrupa sanatında rokoko anlayışının resim sanatına etkileri

Abstract

Özet Bu çalışmada, Rokoko'yu oluşturan toplumsal faktörler bağlamında, Fransa'nın 18. Yüzyıldaki konumunu belirleyen niteliklerin saptanmasının ardından, Rokoko'nun hemen her alanda karşı çıktığı 14. Louis dönemi ve sanatı incelenmiş ve sonrasında Rokoko'nun erken örneklerinin oluştuğu Rejans Dönemi (Naiplik) ve yanısıra 15. Louis dönemi ile birlikte olgun Rokoko'nun, mimariden, iç-dekorasyona, porselen uygulamalara kadar üsluba dair örneklere yer verilmiştir. Bütün bunların ışığında, son bölümde ise, Watteau, Boucher ve Fragonard gibi üç sanatçının yaşamları ve yapıtları ile üslubun resim sanatındaki ayıncı nitelikleri saptanmaya çalışılmıştır. Bir Fransız buluşu olarak Rokoko, 18. Yüzyıl başlarındaki Fransa'nın değişen iktidar ve toplumsal yapısıyla ilintili olarak, 17. Yüzyıldan devralınan Barok- Klasizmine bir tepki olarak ortaya çıkar. Saray sanatının çöküş dönemine denk gelen oluşum sürecine karşın Rokoko, 18. Yüzyılda bütün Avrupa monarşilerinin üslubu kısmen ya da bütünü ile benimsemesi noktasında, aslında saray sanatının son halkasınıda ifade etmektedir. Yanısıra, Fransa'da `Poussinizm - Rubenizm` tartışmaları ile birlikte gelişen Rokoko anlayış, Klasik etkilere karşı, Barok geleneğin olanaklarını son kertede uç noktalara taşımış, özellikle iç-dekorasyonda, bezeme örgelerinin (hacimli olana karşı) giderek daha ince ve arabesk bir giriftlikle ve mimarinin yapısal niteliklerini yok edecek düzeyde kullanımı ile, resimde çizgisellik yerine formun renkle oluşturulması amacına dönük, fırça tuşelerinin oluşturduğu lekeci sürüş tekniği ile, porselen biblolarla, mobilyaya yansıması bakımından daha hafif ve daha zarif etkide, usta bir işçilik gerektiren ev eşyaları ile, Rokoko üslup döneminde yaşama geçer. Sonuçta Rokoko, ele aldığı konularla ve biçimsel özellikleri ile, daha zarif ve daha hafif etkilerle, Barok'tan her anlamda farklı bir atmosfer yaratmak peşindedir. Yanısıra Rokoko üslup, `güzel` ve `sanatsal` olanın eş tutulduğu, herşeyi estetize eden bir anlayışla, onu koruyan ve destekleyen aristokrasi ve yüksek burjuvanın oluşturduğu, ayrıcalıklı sınıfın `estetik hedonizmini` tatmin etmeye yönelmiştir.

ABSTRACT In this work, in the light of the social factors that constitude Rokoko, after establishing the qualities determining the position of France in the 18th century, the 14. Louis period and it's art to which Rokoko had opposed in every field has been investigated and after this the Rejans Period (Naiplik) in which the early examples of Rokoko had been established, 15. Louis period and also the exampics of style from architecture to interior decorating and porcelain works of the mature Rokoko is to be found. In the light of these, the last chapter tries to determine the distinguishing qualities between ' the lives and the works of the three artists Watteau, Boucher and Fragonard' and the ' style ' in the pictorial arts. Rokoko as an outgrowth of the changing govermen and the social structure of France in the early 18th century and as reaction to the Barok - Classizm take over from the 17th century. Rokoko, in spite of the fact that its formation process has been at the same period with the collapse period of the Palace art, expresses essentially the last step of the Palace art, considering the Issue that the style totally or partly has been taken up seriously by all the monarchic structures in Europe. Beside, Rokoko point of view which develops with the arguments of ' Poussinizm - Rubenizm ' in France, has made the best of the opportunities of Barok traditions in spite of the classic influence. Rokoko point of view, with the use of the ornamentation ( response to the one having volume ) gradually narrower and with arabesque intricacy and in a way that annihilates the structural qualities of architecture especially in the field of interior decorating; stain painting technique with brush strokes intending to achieve form with colour instead of linear way in pictorial arts; porcelain trinkets; effects which result in furniture having a lighter and more elegant effect and which necessitates skilled effort is carried out in the Rokoko style period. As a result, Rokoko with its subjects, the formal qualities and with its lighter and more elegant effects intends to from on atmosphere distinctive and which is different in many ways from Barok. Besides, Rokoko style, with an understanding stylising everything and unifying the ' fine ' and the ' artistic ' has inclined towards satisfying the ' esthetic hedonism ' of the privileged category which is composed of aristocracy and bourgeoisie which is a defender and a supporter of this style.