Rekabet hukuku bakımından teknik ve ticari bilgi (Know-How) sözleşmesi

Abstract

ÖZET Know-how fikri ya da diğer bir deyişle gayri maddi unsurlardan oluşmaktadır. Know-how un gayri maddi unsuru teknik ya da ticari, gizli olan ya da olmayan endüstriyel (bir şeyin nasıl yapıldığına ilişkin bilgiler) ya da pazarlama (müşteriler, sağlayıcılar, girişimin iç organizasyonu ile ilgili) bilgileri konu edinmektedir. Know-how patent verilmemiş ancak patent verilmesi mümkün olan -ya da olmayan-, belirli formül, reçete ve buna benzer diğer vasıtalarla belirli mal veya hizmetlerin üretiminde kullanılan ya da bunların üretim veya sunumunda ortaya çıkan pratik problemlerin çözümünü mümkün kılan, -ki buna maliyetin düşürülmesi, endüstriyel ya da ticari bir girişimin tesisi veya organizasyonu, hammadde ve sağlayıcıların seçilmesi uzman personelin eğitim metotları da dahildir-, bilgileri ifade eden bir terimdir. Çağımızda teknoloji ekonomik büyümenin en önemli aracı haline gelmiştir. Teknolojinin bu pozisyonu, teknik bilginin yaratım ve sirkülasyonuna olan ilgiyi kaçınılmaz biçimde artırmıştır. Günümüzde teknoloji transferi ekonomik gelişme ve teknolojik yenilik bakımından büyük bir öneme sahiptir ve know-how anlaşmaları da teknoloji transferinin önemli araçları arasındadır. AB Konseyi, 19/65 sa. Tüzükle Komisyona, ATA 81(3).m.'ye dayalı olarak bir Tüzük çıkarılması yolu ile, ATA 85(l).m.'nin iki tarafın katıldığı belirli kategorideki teknoloji transferi anlaşma gruplarına uygulanmayacağını açıklama yetkisi vermiştir. 19/65 sa.Tüzüğün verdiği yetkiyi bir çok kez kullanan Komisyon konu ile ilgili olarak en son 27.4.2004 tarihinde 772/2004 sa. TT. Anlaşmalarına İlişkin Grup Muafiyet Tüzüğünü çıkarmıştır. 772/2004 sa. Tüzüğün 1(1) i. maddesi know-how u, gizli, esaslı ve belirli bir biçim içerisinde teşhis edilmiş tecrübe ve denemelerle kazanılmış patent verilmemiş bilgi bütünü olarak tanımlamıştır. ATA 81(l).m. kapsamına giren ve ATA 81(3).m. deki şartları yerine getirmediği için muafiyet tanınması mümkün olmayan anlaşmalar 772/2004 sa. Tüzüğün 4. ve 5. m. 'de düzenlenmiştir. Bu maddelerde düzenlenen şartlan içeren know-how sözleşmelerinin- 4.m.'de belirtilen istisnalar dışında- grup muafiyetinden yararlanması mümkün değildir.Know-how sözleşmelerinde yer alan rekabet hukuku ve rekabet sınırlamaları alanı bakımından en çok önem taşıyan şartlar, inhisarı know-how sözleşmeleri; bölge sınırlamaları; fiyat anlaşmaları; know-how u gizli tutma şartları; geri lisans yükümlülükleri; en çok gözetilme kayıtları; know-how bedeline ilişkin anlaşmalar; kullanma yükümlülükleri; kalite şartları; saldırmazlık anlaşmaları; kullanım alanı (uygulama alanı) sınırlamaları; rekabet etmeme yükümlülükleri; miktar sınırlamalarını saymak mümkündür. vı

ABSTRACT Know-how consists of an intellectual or intangible element and of a material embodiment The intangible element of know-how consists of technical or commercial, secret or not secret information applicable in the industrial (information abaut how to do something) or marketing areas (information abaut customers suppliers, internal organization of the enterprise). Know-how is a therm that applies to non-patented information -whether patentable or not- which through certain formulae, recipes, tools or other productive devices either makes the production of certain goods and services possible or solves certain practical problems related to that production, including the reduction of costs (establishment and organization of an industrial or commercial enterprise; selection of raw materials and suppliers; training methods for specialized personel etc.) Technology is recognized as the main source of economic growth in our century. This position of technoloy has led to a growing interests in the economic conditions necessary for the creation and circulation of technical knowledge. Transfer of technology is very important for the economical development and technical innovation and know-how agreements are important means for the transfer of technology. Regulation No: 19/65 EEC empovers the Commission to apply Article 81(3) of the treaty by regulation to certain categories of technology transfer agreements and corresponding concerted practices to which only two undertakins are party which fall within Article 81(1). Pursuant to Regulation No: 19/65 EEC, the Commission has adopted Regulation (EC) 772/2004 of 27.ApriI 2004, on the application of Article 81(3) of the Treaty to certain categories of technology transfer agreements. Article l(l)i, of Regulation 772/2004 refers to, `a package of non-patented practical information, resulting from experience and testing, which is secret, substantial and identified. Agreements which fall within the scope of Article 81(1) of the EEC Treaty and which normally do not satisfy the condition laid down in Article Vll81(3), thereby requiring an exemption on an individual basis to be valid. Article 4 and 5 of Regulation 772/2004 includes a list of obligations which, when included in a know-how agreement governed by that Regulation, make the block exemption inapplicable. The most important clauses in know-how agreements for the competition law and for the theme of restriction on competition are: exclusivity clauses; territorial restrictions; price restraints; confidentiality clauses; grant- back clauses; most favoured licensee clauses; payment provisions; exploitation obligations; quality obligations, infringement actions, field of use restrictions; noncompetition clauses; quantity restraints. vm