Modern öncesi dönemde Osmanlı`da pederasti (1451-1839)

Abstract

Tarihin başlangıcından beri genç erkekler ve erkek çocukları dönem dönem toplumsal hayat içerisinde cinsel bir obje olarak görülmüştür. Tıpta çoğu kez anormal bir cinsel davranışa dönüşen, bir yetişkinin yalnızca ya da öncelikle erkek çocuklarına duyduğu ilgi olarak tanımlanan pederasti kökleri Antik Yunan'a kadar dayanan bir ilişki biçimindedir. Antik dünyada çocukların yetişkin bir birey olmasına yardım edeceği düşünülen bu durum, tek tanrılı dinler ile birlikte dini bir günah sayılarak lanetlenmiştir. Bu çalışma Modern öncesi dönem Osmanlı hukuksal, gündelik ve edebi hayatında pederasti durumunun nasıl karşılandığı ve kayıtlara nasıl yansıdığı üzerinedir. Çalışma temel olarak üç ana bölümden oluşmaktadır. Öncelikli olarak Osmanlı öncesi ve onunla çağdaş zamanlarda etrafındaki dünyada pederasti davranışının nasıl görüldüğü anlatılmıştır. İkinci olarak farklı kaynaklardan beslenen Osmanlı hukuk sistemi içerisinde yer alan metinlerde devletin pederasti konusuna nasıl baktığı ve ne çeşit önlemler aldığı işlenmiştir. Ardından Osmanlı mahkemelerinde yaşanan ve tespit edilen çeşitli pederasti davaları incelenmiştir. Bu davalar sözlü taciz, cinsel istismara teşebbüs ve cinsel istismar davaları şeklinde ayrılmıştır. Aynı bölüm içerisinde Osmanlıhukukunun temelinde yatan adalet olgusu sonucunda suçu işleyenlerde yaşanan ayrım neticesinde pederasti suçunu işleyen devlet görevlileri, eşkıya ve suhtelerin davaları incelenmiştir. Son bölümde ise Osmanlı edebiyatında genç erkeklere ve erkek çocuklarına yönelik ilginin nasıl yansıdığı anlatılırken, son olarak Batılı seyyahların gözünden Osmanlı'da pederastinin nasıl görüldüğüişlenmiştir.

Since the commencement of history, striplings and young boys have been regarded as sexual objects in social life. Pederasty, defined as showing interest by an adult male to young boys is a form of relationship that has its roots in Ancient Greece, and it is generally comprehended as an abnormal sexual behavior in medicine. In ancient ages, this case was perceived as a helpful implument which could help youngsters to become mature individuels. Yet, it was reprobated and deemed as an cursed sin with monotheistic religions. This work is concerned with how pederasty was envisaged in premodern era of the Ottoman daly life, and how it took part in judicial records and depicted in literary works. The thesis is fundimentally consisted of three different parts: first section is relevant to how pederasty was conceived in premodern world before Ottoman empire. The second part tells about how the Ottoman Empire grappled with this issue in judicial texts nurtured withdifferent resources and what kinds of precautions the authority took to hinder these abuses. Eventually the trials which determined at the Ottoman courts have been scrutinised in detail. These trials have been singled out in three seperate forms: werbal abuses, attempts to sexual harassments, and the experience of sexual abuse suits. In the same section, the suits of statesmen, gangs and bandits who commited pederasty crime have been studied by drawing atention to the segregation between all these culprits owing to basis of the justness of Ottoman Empire's judicial system. Eventually, literary works have been perused with the aim of indicating how the interest to striplings and young boys had been represented in literature, and the last section is anentEuropean voyager's perception of pederasty in Ottoman Empire.