Çukurova dniversitesi Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı`nda Değerlendirilen olgular ışığında `Ebeveyne Yabancılaştırma Sendromu`

Abstract

Amaç: Son yıllarda boşanmalar ve aile içi çatışmaların artması beraberinde başka bir toplumsal sorun olan Ebeveyne Yabancılaştırma Sendromu'nu (EYS) ortaya çıkarmıştır. EYS çocuğun sağlıklı gelişimini engelleyen bir çocuk istismarıdır. Bu çalışmanın amacı EYS'ye dikkat çekmek, geçerliliğine yönelik tartışmaları vurgulamak, özelliklerini belirtmek ve alanda çalışan sağlıkçılara yönelik (çocuk psikiyatri uzmanları, adli tıp uzmanları, sosyal hizmet uzmanı, psikolog vb.) farkındalık oluşturmaktır.Yöntem: Ç.Ü.T.F. Çocuk Psikiyatri Bölümü'ne ve Çocuk Adli Olguları Değerlendirme Heyeti'ne istismar iddiası veya çeşitli sebeplerden dolayı başvuran, adli birimler (savcılık, mahkemeler) aracılığıyla yönlendirilen olgulardan EYS tanısıyla takip edilen 9 çocuğun dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Çocukların yaş ortalaması 7,1 ± 2,4 idi. 9 olgunun 5'i (% 55,5) kız, 4'ü (% 44,4) erkek idi. Yabancılaştırıcı 6 ebeveynden 5'i kadın (% 83,3), 1'i (%16,6) erkek idi. Dokuz olgunun hepsinde ebeveynler arasında şiddetli geçimsizlik veya çatışmalı boşanma, velayet çekişmesi vardı. Olguların EYS seviyeleri 2'si (%22,2) hafif, 4'ü (%44,4) orta, 3'ü (%33,3) ağır düzeyde idi. Olguların yabancılaştırıcı seviyeleri 1'i (%11,1) hafif, 5'i (%55,5) orta, 3'ü ağır (%33,3) düzeyde idi.Sonuç: EYS ülkemizde pek bilinmeyen bir çocuk ihmal ve istismar şeklidir ve her ihmal-istismar biçimi gibi suçtur. Fakat bu istismarda iki mağdur vardır: çocuk ve yabancılaştırılan ebeveyn. EYS ile karşılaşabilecek sağlık çalışanlarının EYS hakkında farkındalığının olmaması hem çocuk hem de yabancılaştırılan ebeveyn açısından trajik sonuçlar doğuracaktır. Bunun için hem sağlık çalışanlarında hem de toplumsal farkındalık oluşmalı, bu tür vakalara ihtiyatla ve multidisipliner esasla yaklaşılmalıdır.

Scope: During the last years, the increase in divorcement numbers and inter family disputes has created another public problem with it, which is`Parental Alienation Syndrome` (PAS) . PAS is a type of child abuse that prevents child's healthy development. The scope of this study is to capture attention on PAS, to imply the debate over its validity, to identify its traits and to create awareness to healtcare workers that work in this field (Child and Adolescent Psychiatrists, Forensic Medicine Specialists, Social Services Specialists, Psychologists e.t.c. ) Methodology: Among applications about `abuse` or `other reasons` that were directed from forensic institutions like courts or prosecution offices, 9 files of children that were diagnosed and followed-up with PAS, were retrospectively examined by Ç.U.M.S. Child and Adolescent Psychiatry Department and Children&Adolescent Forensic Mental Health Services Committee. Findings: The average age of children were 7,1 ± 2,4. Among 9 cases, 5 were female (% 55,5), 4 were male (% 44,4). Among 6 alienated parents, 5 were female (% 83,3), 1 was male (%16,6). In all of the 9 cases, severe interparental conflicts, divorce with conflict or custody issues existed. Moreover, PAS levels of cases, 2 of them were mild (%22,2), 4 were moderate (%44,4), 3 were severe (%33,3). The alienation levels of cases were, 1 mild (%11,1), 5 moderate (%55,5), 3 severe (%33,3).Conclusion: PAS, not very well known in our country, is a form of child negligence and abuse, and it is a crime just like all other forms of abuse and negligence. However, there are two victims in this abuse: the child and the alienated parent. It could bear tragic consequences for the child and the alienated parent if the healthcare workers did not have any awareness on PAS in case they encounter with such a case. Therefore, awareness has to be raised in both healthcare workers and the general public; multi-disciplinary approach with great care must be conducted in such cases.