Okul öncesi eğitime devam eden 48-66 aylık çocukların eğitim ortamlarının mekânsal özelliklerine ilişkin değerlendirmelerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışma, okul öncesi eğitime devam eden 48 – 66 aylık çocukların eğitim ortamların mekânsal ögelerine yönelik değerlendirmelerini derinlemesine incelemeyi ve bu ortamları nasıl kullandıklarını tespit etmeyi hedeflemektedir. Araştırmanın çalışma grubunu, İl Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı, bağımsız bir anaokulunda eğitim gören 23 çocuk oluşturmaktadır. Çalışma karma araştırma yönteminden gömülü desen kullanılarak yürütülmüştür. Araştırmada, çocukların iç ve dış mekân ortamlarına ilişkin düşüncelerini belirlemek amacıyla, araştırmacı tarafından geliştirilen 'okulumu değerlendiriyorum' görüşme formu, çocukların konu ile ilgili çekmiş olduğu fotoğraflar ve yerleştirmiş oldukları yüz ifadesi kartları kullanılmıştır. Eğitim ortamların nasıl kullanıldığını belirlemek amacıyla ise Jyriki Reunamo (2007) tarafından geliştirilen gözlem formundaki çocukların temel faaliyetlerini açığa çıkaran ilk maddeye göre gözlemler gerçekleştirilmiştir. Öncelikle, görüşmeler, yüz ifadesi kartları kullanımı ve fotoğraf çekimi eş zamanlı olarak her bir çocuk ile birebir gerçekleştirilmiştir. Bu süreç hem iç mekân hem dış mekân ortamları için uygulanmıştır. Ardından, çocukların her biri sınıfta ve bahçede toplamda 15 gün boyunca serbest oyun zamanında gözlemlenmiştir. Görüşmelerden ve gözlemlerden elde edilen bulgular, sırasıyla, içerik ve frekans analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda, çocukların eğitim ortamlarını sosyal, fiziksel ve eylemsel boyutlar ile bir bütün olarak algıladıkları tespit edilmiştir. Eğitim ortamların mekânsal ögelerinden materyallerin nitelik ve nicelik özelliklerin çok önemli olduğunun belirlenmesinin yanı sıra çocukların mekânsal bileşenlerin gelişimleri üzerine bıraktığı etkilere ilişkin farkındalık düzeylerinin yüksek olduğu saptanmıştır. Ayrıca, mekânsal tasarımın çocukların eylemlerinde belirleyici olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

This study aims to deeply analyze the evaluations of 48 - 66 months old children continuing pre-school education about spatial elements of educational environments and to determine how they use these environments. The study group of the research consists of 23 children who are educated in an independent pre-school under the Provincial Directorate of National Education. The study was carried out by using the embedded design from the mixed research method. In the research, the 'I am evaluating my school' interview form, conducted by the researcher, educational environment related photos, taken by the children, and the facial expression cards they placed were used in order to determine the thoughts of the children regarding indoor and outdoor environments. In order to determine how educational environments are used, observations were made according to the first item that reveals the basic activities of children in the 'observation form' developed by Jyriki Reunamo (2007). First of all, interviews, use of facial expression cards, and photographing were carried out simultaneously with each child. This process has been applied for both indoor and outdoor environments. Then, each of the children was observed in the classroom and in the garden for 15 days in total during free play. Findings obtained from interviews and observations were analyzed using a content and frequency analysis method, respectively. As a result of the analyzes, it was determined that the children perceive the educational environments as a whole with their social, physical, and actional dimensions. In addition to determining that the quality and quantity of the materials, which are the spatial elements of the educational environments, are very important, the level of awareness of the effects of the children on their development of the spatial components is high. Furthermore, it was concluded that spatial design is decisive in children's actions.