Klavikula kırıklarında uygulanan tedavi yöntemlerinin klavikula uzunluğuna ve fonksiyonuna etkisi

Abstract

ÖZETAmaç: Erişkinlerdeki klavikula kırıklarının tedavisinde uyguladığımız farklı tedavi yöntemlerinin sonuçları değerlendirildi.Çalışma planı: Kırk kapalı klavikula kırığı (30 orta cisim, 9 distal ve 1 proksimal) olan hasta (ortalama yaş 37) belirlendi. Yirmi yedi hasta basit askı veya sekiz bandajı ile konservatif olarak tedavi edildi. Onüç hastaya ( 11 midshaft ve 2 distal) cerrahi tedavi yapıldı. Ortalama takip süresi 22 ay ( 6-48 ay) idi. Komplikasyonlar, klavikular kısalık, Constant omuz skoru ile Kol, Omuz ve El Disabilite (DASH) skoru sonuç ölçütleri olarak kullanıldı. Klavikula uzunluğu bilgisayarlı tomografi skenogram ile klavikulanın lateral kenarından sternoklavikular ekleme kadar ölçüldü.Klavikular kısalık hesaplandı.Sonuçlar: Sağlam taraf ile karşılaştırıldığında ortalama klavikular kısalık konservatif yapılanlarda 9,1±5,6 mm, cerrahi yapılanlarda ise 3,2±3,7 mm olarak ölçüldü. Ortalama Constant skoru konservatif tedavi edilenlerde 85±11,8 ve cerrahi tedavi edilen grupta 87,5±7,8 idi. Ortalama DASH skoru konservatif tedavi edilenlerde 6,3±7,1 ve cerrahi tedavi edilen grupta 5±5,2 olarak hesaplandı. Otuz hastada kaynama sağlandı. Altı hastada malunion oluştu ve dört hastada(3 distal ve 1 orta cisim) non-union meydana geldi. Cerrahi yapılan grupta malunion ve non-union yoktu. Üç hastada cerrahi prosedure bağlı komplikasyon oldu. bir hastada cerrahi öncesi brakiyal pleksus lezyonu vardı.Çıkarımlar: Klavikula orta cisimlerinin çoğu konservatif olarak etkin bir şekilde tedavi edilebilir. Bu yüzden tedavi protokolu iyileşme oranlarından daha çok hasta konforuna ve aktivitelerine dönüş gereksinimine dayanmaktadır. tip 1 ve tip 3 distal klavikula kırıkları basit bir askı ile cerrahisiz olarak tedavi edilir. Tip 2 kırıklarda cerrahi gerekir. Eğer konservatif yöntemi seçilirde yüksek oranda kaynamama oluşur.Anahtar sözcükler: klavikula, kısalık, kırık, yanlış kaynama, tedavi

ABSTRACTObjectives: We evaluated the results of different treatment modalities in the treatment of clavicle fractures in adults. Methods: Forty patients (mean age 37 y) with closed clavicle fractures (30 midshaft, 9 distal and 1 proksimal) were identified. Twenty-seven patients were treated nonoperatively with a sling or figure of eight brace. Thirteen patients (11 midshaft and 2 distal) were treated operatively. The mean follow-up was 22 months( range, 6-48 months). Outcome measurement was complications, clavicular shortening, Constant shoulder score and Disability of the Arm, shoulder and Hand score (DASH). Clavicle length was measured on a computed tomography scan from the lateral end of the clavicle to the sternoclavicular joint. Clavicular shortening was calculated.Results: The avarage amount of clavicular shortening was measured 9,1±5,6 mm in nonoperative group and 3,2±3,7 mm in operative group in comparison to the uninjured side. The mean Constant score was 85±11,8 in nonoperative group and 87,5±7,8 in operative group. The mean DASH skore was calculated 6,3±7,1 in nonoperative group and 5±5,2 in operative group. In 30 patiensts, union was achieved. Malunion occured in six patients and nonunions occured in four patients ( 3 distal and 1 midshaft). There were no nonunions and malunions in operative group. Three patiens had a complication resulting from the surgical procedure. One patient had signs of brachial plexus lesion before surgery.Conclusion: Most midshaft clavicle fractures are effectively treated nonoperatively. the treatment protocol, therefore, is based more on patient comfort and need for return to activities than it is on rates of healing. Type 1 or 3 distal clavicle fractures are usually treated non-operatively by a simple sling. Type 2 fractures require surgery due to the high rate of non-union if conservative treatment is chosen.Key Words clavicle, shortening, fracture, malunion, treatment,