Safvet Nezihi hayatı ve eserleri

Abstract

1871 'de İstanbul'da doğan 1939'da Bakırköy akıl hastahanesinde ölen Safvet Nezihî çeşitli gazete ve dergilerde yayımlanan roman, hikâye ve makaleleriyle dikkat çekmiştir. Hayatı hakkında edinilen bilgilerin eksikliği yüzünden yaşamıyla ilgili bazı bölümlerin aydınlatılamamasma rağmen Galatasaray Lisesi'ni bitirdikten sonra, Paris'e giderek Hukuk ve Siyasi Bilimler konularında eğitimini tamamladığı bilinmektedir. Yazı hayatına başladığı yıllarda İkdam Gazetisi, geniş halk topluluğuna acıklı aşk olaylarıyla seslenen yazarların romanlarını yayımlayarak onların edebiyat dünyasında tanınmalarına yardımcı olmuştur. Safvet Nezihfde aynı gazetede tefrika edilen Zavallı Necdet romanıyla üne kavuşmuştur. Devrinde çok okunmuş olmasına rağmen ciddi rahatsızlığı nedeniyle yazı hayatı kısa sürmüştür. Zavallı Necdet'ten sonra kitap halinde basılan romanları sırasıyla şunlardır: Teehhül Aleminde, Kadın Kalbi, Kadınlar Arasında, Müsebbib. önceleri aşk konularını ele alan Safvet Nezihî II. Meşrutiyet'in ilânından sonra istibdat yönetimini sorgulayan siyasî romanlar yazmıştır. İzah ve İstizah adındaki milli piyesinin yanında kitap haline getirilemeyen birçok yazılan gazete ve dergi sayfalarında kalmıştır. Zaman zaman Servet-i Fünûn etkisinde kalan yazar, belirli bir çizgi üzerinde yürüyemediğinden bu topluluğun arasına girememiş, sefâhete olan düşkünlüğü yüzünden düzensiz bir hayat yaşamış, uzun yıllar akıl hastanesinde yattığı için de edebiyat dünyasında çabucak unutulmuştur.

The real name of Safvet Nezihi by which he is best known with his novel. `Zavallı Necdet` in our literature is Ömer Lütfı. He was born in 1871 in Istanbul. He graduated in Galatasaray Lisesi and was busy in Jewellery in Kapalıçarşı. At the end of a out of order life, he died at a hospital in 1939. Before 1908, a lot of novels, stories and articles were puplished in the newspaper and magazines named `İkdam`, `Servet-i Fünûn` and `Malûmat`. There are five novels named Zavallı Necdet (1902), Teehhül Aleminde (1903), Kadın Kalbi (1903), Kadınlar Arasında (1909) and Müsebbib (1910). A two-part play in the name of İzah ve İstizah (1911) of him. There is also a translations from Freeh named `Kumar Beliyesi`.