Farklı programlardaki öğretmen adaylarının konuşma kaygı düzeyleri ile yaşam becerileri arasındaki ilişkinin fiziksel aktiviteye katılım ve farklı değişkenler açısından incelenmesi(Atatürk Üniversitesi örneği)

Abstract

Amaç: Bu çalışmada farklı programlardaki öğretmen adaylarının konuşma kaygı düzeyleri ile yaşam becerileri arasındaki ilişkinin fiziksel aktviteye katılım ve farklı değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma 2018–2019 eğitim-öğretim yılında Atatürk Üniversitesi'nde öğrenim gören 436 kadın, 264 erkek olmak üzere toplam 700 birey üzerinde yürütülmüştür. Çalışmada ilgili verilerin toplanabilmesi için Kişisel Bilgi Formu ile birlikte Yaman ve Sofu (2013) tarafından geliştirilen `Konuşma Kaygısı Ölçeği` ve Bolat ve Balaman (2017) tarafından geliştirilen 30 maddelik `Yaşam Becerileri Ölçeği` kullanılmıştır. Verilerin analizi için; SPSS 22.00 paket programı vasıtasıyla veriler bilgisayara aktarılıp işlenmiştir. Verilerin analizinde özelliklerin belirlenmesinde frekans dağılımı, iki bağımsız değişken ile konuşma kaygı düzeyleri ile yaşam becerileri düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek için T testi, ikiden fazla değişken ile konuşma kaygı düzeyleri ile yaşam becerileri düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek için ise Anova Waryans analizi testleri kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki fark p<0,05 anlamlılık düzeyi esas alınarak yorumlanmıştır.Bulgular: Elde edilen bulgulara göre öğrencilerin konuşma kaygı düzeyleri ile öğrenim gördükleri bölüm değişkenleri arasında; yaşam becerileri düzeyleri ile cinsiyet, sınıf düzeyi, bölüm, haftalık fiziksel aktivite yapma ve haftalık fiziksel aktivite yapma süresi değişkenleri arasında anlamlı farlılık olduğu tespit edilmiştir. Buna karşın; stres ve duygularla başa çıkma becerisinin erkek öğrencilerin kız öğrencilerden yüksek olduğu, yaşam becerileri düzeyinin fiziksel aktivite yapan bireylerin yapmayan bireylerden yüksek olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin konuşma kaygısı düzeyleri ile yaşam becerileri düzeyleri arasında anlamlı ilişki olduğu tespit edilmiştir. Konuşma kaygısı düzeyi arttıkça yaşam becerileri düzeylerinde azalma olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Fiziksel aktivite yapan bireylerin yaşam beceri düzeylerinin fiziksel aktivite yapmayan bireylerden yüksek olduğu bulgusundan hareketle öğrencilerin fiziksel aktivitelere yönlendirilmesi önerilebilir. Ayrıca konuşma kaygı düzeyi arttıkça yaşam becerileri düzeylerinde azalma olduğu bulgusuna dayanarak konuşma kaygısının giderilebilmesi yönünde çalışmalar önerilerbilir.Anahtar Sözcükler: Konuşma Kaygısı, Yaşam Becerileri, Spor, Fiziksel Aktivite, Öğretmen Adayları.

Purpose: This study aimed to investigate the relationship between speech anxiety levels and life skills of university students in terms of physical activity participation and different variables.Method: The study was conducted on a group of 700 teacher candidates composed of 436 female and 264 male students studying at Atatürk University in the 2018-2019 academic year.In this study, `Speech Anxiety Scale` developed by Yaman and Sofu (2013) and `Life Skills Scale` consisting of 30 items developed by Bolat and Balaman (2017) along with Personal Information Form were used in order to collect relevant data. The data were transferred to the computer for analysis and processed by means of SPSS 22.00 software pack program. In the analysis of the data, frequency distribution was used to determine the characteristics, T test was used to examine the relationship between speech anxiety levels and life skill levels in terms of two independent variables, and Anova Variance analysis tests were used to examine the relationship between more than two variables and speech anxiety levels and life skill levels. The difference between the variables was interpreted on the basis of p<0,05 significance level.Findings: According to the findings obtained, it was found that there was a significant difference between students' speech anxiety levels and variables of departments in which they were studying and between their life skill levels and the variables of their gender, class level, department, weekly physical activity practice and weekly physical activity practice durations. On the other hand, it was found that the ability of coping with stress and emotions was higher in male students than female students, and the life skill level of individuals doing physical activities was higher than that of those not doing physical activities. A significant relationship was found between the students' speech anxiety levels and life skill levels. It was determined that life skill levels decreased as speech anxiety level increased.Results: It may be suggested that more comprehensive studies be conducted to reduce speech anxiety level and that students be directed to physical activities based on the finding that physical activities increases the life skill levels. In addition, studies may be proposed towards quelling speech anxiety depending on the finding that life skill levels decrease as speech anxiety level increases.Key Words: Speech Anxiety, Life Skills, Sports, Physical Activity, Teacher Candidates.