1960-1980 arası Türk şiirinde şiir-ideoloji ilişkisi üzerine bir araştırma

Abstract

Bu çalışmanın amacı, 1960-1980 yılları arasında Türk şiirinde belirginleşen ideolojik söylemin, edebî metinlerde ne şekilde ifade edildiğini ve şairlerin şiirlerinde niçin ideolojik bir söylem kullanmayı tercih ettiklerini ortaya koymaktır. Söz konusu dönem şiirini bu yönden ele alabilmek için öncelikle ideolojinin Türk edebiyatındaki belirgin tezahürleri anlatılmış, şiir ve ideoloji arasındaki ilişki gelenek ve modern şiir bağlamında değerlendirilmiş, bu dönemde şairlerin ideolojik yönelimlerinde önemli payı olan varoluşçuluk akımının edebî eserlere yansıma şekillerine değinilmiştir. Tezin son bölümünde ise bu dönemde meydana getirilen şiirlerdeki ideolojik söylemin ifade ediliş şekli ortaya konmaya çalışılmıştır.Yapılan çalışma sonucunda, 1960-1980 yılları arasında şairlerin şiirlerini belirgin bir şekilde ideolojik söylemin şekillendirdiği görülmüştür. Dünyadaki ve ülkelerindeki siyasi, sosyal ve kültürel gelişmeleri yakından takip eden Türk şairi, halkının kültürünü, düşüncelerini,sıkıntılarını, isteklerini anlatmada kendisini sorumlu hissetmiş ve şiirlerini bu bakış açısı etrafında şekillendirmiştir.

The aim of this thesis is to investigate in what way the ideological discourse that became clear in Turkish poetry between 1960 and 1980 was expressed in literary texts and why poets chose to use an ideological discourse in their poems. To deal with the mentioned era poetry in this way, first of all, the clear manifestations of ideology in Turkish literature has been studied, the relationship between poem and ideology has been evaluated in the context of traditional and modern poetry. The reflections of Existentialist Philosophy in literary texts that played an important role in poets' ideological tendencies in this era has been mentioned. In the last chapter of the thesis, the expression types of the ideological discourse in poems composed in this era has been tried to be presented.At the end of the study, It is seen that the ideolagical discourse shaped the poets' poems between 1960 and 1980 prominently. The Turkish poets closely following political, social and cultural developments in the world and their country felt responsible for narrating people's culture, thoughts, difficulties, wishes and shaped their poems in this point of view.