Terramycine ve çinko bacitracin`in leghorn tavuklarında yumurta verimi, yumurta ağırlığı, yemden yararlanma ve canlı ağırlık artışına,ampicillin, erythromycin, terramycine, çinko bacitracin ve bakır sülfat`ın kasaplık civcivlerde canlı ağırlık, yemden yararlanma ve yaşama gücüne etkileri

Abstract

Civciv rasyonlarmda, çeşitli düzeylerde ampioillin, terra mycine, çinko bacitracin, erythromycin ve bakar sülfatını tavuk rasyonl arında ise, çeşitli düzeylerdeki terramyoine ve çinko baci tracin' in etkilerini araştırmak için, iki deneme tertiplenmiştir. Birinci denemede, civcivlerin sekiz haftalık canlı ağırlığı ve yemden yararlanma § ikinci denemede ise, tavuk g&nü esasına göre yumurta verimi, yumurta ağırlığı, yumurta verimi için yemden yarar lanma ve ağırlık artışı denemelerin kriterleri olarak kullanılmış tır. Birinci deneme, Indian Eiver tipi broiler civcivlerle ilk dört hafta ana makinalarında, son dört hafta ise besi kafeslerinde yürütülmüş, fo 22,7 protein kapsayan deneme rasyonları ve su hayvan lara Ad- Libitum olarak sağlanmıştır. Tek kontrol gruplu faktöriyel deneme düzeninde, günlük 14 erkek ve 14 dişi civciv, çeşitli düzey lerde (0,c25s 50, 100 mg./kg. yem) ampicillin, terramycine, çinko bacitracin, erythromycin ve bakır sülfat kapsayan rasyonların her- birine rastgele (randomly) tahsis edilmişlerdir. îkinci deneme, 22 haftalık Beyaz Leghorn tavukl arıyla altı ay süreyle yürütülmüştür, fc 17,4 protein kapsayan deneme rasyonları ve su, hayvanlara Ad Libitum olarak temin edilmiştir. Tek kontrol gruplu faktöriyel deneme düzeninde, 15 adet Beyaz Leghorn tavuğu bir defa replike edilerek, çeşitli düzeylerde (0, 25, 50, 100 mg./kg. yem) çinko bacitracin ve terramycine kapsayan rasyonlardan herbirine rastgele (randomly) tahsis edilmiştir. Bu araştırmadan aşağıdaki sonuçlar elde edilmiştir. A- Civcivlerle İlgili Araştırmadan Side Edilen Sonuçlar? 1. Sekiz haftalık ortalama canlı ağırlık bakımından terra mycine, çinko bacitracin, erythromycin, ampicillin ve bakır sülfat-79- kapsayan rasyonlar arasında önemli farklı lxkl ar saptanamamıştır. Buna rağmen 9 çeşitli düzeylerde yem katkı maddesi kapsayan rasyon- larla beslenen gruplarda canlı ağırlık artışı, temel rasyonla bes lenen gruplara nazaran oldukça yüksek bulunmuştur(P %p,Ol).Rasyon- 1 arında 100 mg./kg. düzeyinde yem katkı maddesi bulunan civcivlerin ortalama canlı ağırlığı, 0,00 ve 50 mg./kg. düzeyinde yem katkı maddesi kapsayan rasyonlarla beslenen civcivi erinkinden önemli ola rak (P<0,O5) farklı bulunmuştur. 100 mg./kg. ile 25 mg./kg. düzey~ 1 erinde yem katkı maddesi kapsayan rasyonlarla beslenen civcivlerin ortalama canlı ağırlıkları arasındaki farkın ise, önemsiz olduğu saptanmıştır. Sekiz haftalık peryodda, temel rasyonla beslenen gruplara nazaran ampicillin, çinko bacitracin, terramycine, erythromycin ve bakır sülfat, civcivlerin canlı ağırlık ortalamasını sırasıyla İo 6,58, fo 7,38, <fo 9,7, f 8,57 ve fo 5,3 nisbetlerinde artırmış lardır. 2. Yemden yararlanma bakımından, rasyonlar arasında önemli bir farklılık saptanmamış, 100 mg./kg. düzeylerinde yem katkı mad desi kapsayan rasyonlarla beslenen gruplar en iyi olarak yemden yararlanmışlardır» 3n düşük yemden yararlanma oranı ise temel ras yonla beslenen grupda saptanmıştır. 3. Deneme rasyonlarma ilâve edilen çeşitli düzeylerdeki terramycine, çinko bacitracin, erythromycin, ampicillin ve bakır sülfat sekiz haftalık peryodda, civoivlerin yaşama gücünü etkileme miştir» B- Tavuklarla İlgili Araştırmadan Bide Edilen Sonuçlar» 1. Yumurta verimi bakımından, çeşitli düzeylerde rasyonlara ilâve edilen terramycine ve çinko bacitracin arasındaki farkın önemsiz (P^f 0,05) olduğu saptanmıştır, tstatistiki olarak önemli olmamakla beraber, terramycine düzeylerinin kapsayan rasyonlarla beslenen gruplarda yumurta verimi daha yüksek bulunmuştur.-80- Ayrıca, 25 mg./kg. düzeyinde ilâve antibiyotik kapsayan rasyonlarla beslenen tavuklarda yumurta verimi, diğer düzeylere nazaran (O, 50, 100 mg./kg. ) biraz daha yüksek bulunmuştur, 2. Aylar arasında, yumurta verimi bakımından çok önemli (P <^0,0l) farklılıklar saptanmıştır. En düşük yumurta verimi (fo _, 35,67) Ekim, en yüksek yumurta verimi (fo 65,55) ise Mart ayında el de edilmiştir. 3. Yumurta ağırlığının 25, 5° ve 100 mg./kg. düzeylerinde terramyoine ve çinko bacitracin kapsayan rasyonlarla beslenen grup larda, temel rasyonla beslenen gruplara nazaran Önemli derecede ( P^0,0l) düşük olduğu saptanmıştır. Yani, antibiyotikler yumurta ağırlığında düşmeye sebep olmuşlardır. 4. Aylar arasında, yumurta ağırlığı bakımından çok önemli ( F^p,0l) farklılıklar saptanmıştır ki, bu beklenen bir sonuçtur. 5. Yemden yararlanma bakımından, terramyoine ve çinko baci tracin düzeyleri arasındaki farklılıklar önemli (P^>0,05) bulunma mıştır. Buna rağmen, 25 mg./kg. düzeyinde ilâve antibiyotik kapsa yan rasyonlarla beslenen tavukların, yemden daha iyi yararlandıkla rı saptanmıştır. 100 mg./kg. düzeylerinde antibiyotik kapsayan ras yonlarla beslenen tavuklar ise, en düşük olarak yemden yararlanma göstermişlerdir. 6. Canlı ağırlık artışına, çeşitli düzeylerde terramyoine ve çinko bacitracin kapsayan rasyonlarm farklı etki yapmadıkları saptanmıştır. 7» Deneme rasyonlarına ilâve edilen terramyoine ve çinko bacitracin' nin çeşitli düzeyi erinin, altı aylık peryodda tavukla rın yaşama gücünü etkilemediği görülmüştür.

Two experiments were conducted in order to determine the effects of various levels of ampicillin, terramycine, zinc ?bacitra cin, erythromycin snd Cu- sulfate in chicks the effeots of vari ous levels of terramycine and Zn-bacitracin in laying hens» The response parameters were 8 - week body waights and feed efficiencies in the first experiment and the hen-day egg produc tion, eggs weights, feed efficiencies and body weight gains in the second experiment. The first ^experiment was- conducted` with day - old Indian `. River broiler chicks. Chicks were maintained in electrically hea ted battery brooder, raised wire floors during the first four weeks then swiched and maintained in broiler cages for another 4 weeks. The experimental rations containing 22,7 f° crude protein and water were supplied at Ad Libitum level. Only one control group ed factorial experimental design of dietary treatments at four levels of (0,00, 25, 50 and 100 mg./kg. ) supplementary ampicillin, terramycine, Zn- bacitracin, erythromycin and Cu- sulfate were studied in this experiment. Day- old 14 male and female ohicks were randomly assigned to each of the dietary treatments. Second experiment was run with 22- weeks old pullets for 6 months. The experimental rations containing 17,4 İ° protein and wa ter were supplied Ad Libitum. Two replicates of 15 white Leghorn pullets were randomly assigned to diets containing various levels of ( 0, 25 > 50 and 100 mg./kg» feed) Zinc bacitracin and terra mycine. The following results were obtained from this investigation. A- The results obtained from the experiment conducted with chicks (Experiment l). 1. There were no significant ( l£»0,o5) differences among the-82- dietary treatments containing supplementary terramyoine, an-bacitra- cin, erythromycin, ampioillin and Cu- sulfate regarding to eight - week body weight. However, the eight -week body weights of the chioks oonsumed supplementary antibiotics and Cu -sulfate at different le vels were significantly (P4)»01 )higer than those chicks consumed basal diet. The avarage body weight of eight ~ week old chicks re ceiving 100 mg. /kg <. antibiotics and Cu- sulfate were significantly ( P^),05) higher than those receiving 0,00 and 50 mg./kg. supple mentary antibiotics and Cu - sulfate. The avarage body weight of the chicksi receivings' 100 mg./kg. antibiotics and Cu - sulfate was not significantly (P^0,05) different than those receiving 25 mg/kg. The chicks receiving ampioillin, Zn - bacitracin, terramyoine, erythromycin and Cu - sulfate gained 6,58 $ ş 7,38 fo,. 9,70 fo ş 8,57 and 5>30 $ more body weight respectively of those receiving basal diet during 8 weeks experimental period, 2. There were no significant differences among dietary treat ments regarding to feed efficiency. However, the best feed efficiency was obtained in chicks receiving 100 mg./kg. antibiotics and Cu-sul- fate. The lowest efficiency of feed utilization was obtained with the chicks receiving baaal diet. 3* 'The survival rate of chicks during 8- week* period was not influenced by the dietary treatments. B~ The results obtained- from the laying! hens experiment (Exp. 2). 1. There were no significant (P^ 0,05) differences among the dietary treatment relative to egg production. Even though the differences were not signifioantl(P^0,05) in egg production, the hens reoeiving supplementary terramyoine at various levels layed more eggs than the other. In addition, the hens receiving 25 mg./kg antibiotics level more egg production than.those reoeiving 0,050 and 100 mg./kg.-83- 2. Significant (P<0,01) differences were optained among the montly egg production stand point. The lowest and the highest egg productions were obtained in Ootober and Maroh respectively. 3. The egg weights of the groups receiving 25, 50 and 100 mg. of terramycine and Zn- bacitracin were significantly^^, 01) less than those receiving basal diet. This means, supplementary an tibiotics in laying hen diets might cause a slight depressions in egg weight. 4. There were highly significant ( P<)j0) differences among months relative to egg weights and this was an expected results. 5. Significant (P^0,05) differences was not found among the different levels of terramycine and Zn- bacitracin, regarding to the feed efficiency. In spite of above finding, it could be predioted that the feed efficiencies of the groups fed 25 mg./kg. antibiotio supplemented diets were better than the other antibiotic supplemented diets fed groups. The lowest feed efficiency for egg production was found with the hens receiving 100 mg./kg. antibiotic. 6. There were no significant (P^0.05 ) differences among the antibiotics levels ( terramycine and zinc bacitracin ) regar ding to body weight gain. 7« The final observation was that the supplementary terra mycine and Zn- bacitracin at various levels did not influence on the mortality of the hen in six months of laying period.