Felsefi düşüncenin ilk metinleri: Upanişadlar

Abstract

Hint coğrafyası insanlık tarihi sürecinde görülen en eski coğrafyalardan biridir. Dolayısıyla Hint düşüncesinin kökenleri de insanlık tarihinin çok eski zamanlarına dayanmaktadır. Bu kadim düşünce sistemi, kendine has bir çeşitlilikle varlığını korumuştur. Özellikle din ve felsefenin iç içe bulunması, felsefenin pratik bir kaygı taşıması ve felsefenin araçtan ziyade amaç halinde bir işlev görmesi Hint düşüncesinin en belirgin özellikleridir. Birçok temel felsefi problemin irdelendiği Hint felsefesinde, hem geleneği koruyan ve devam ettiren görüşler, hem de geleneğe zıt birtakım yaklaşımlar barındıran düşünceler ortaya çıkmıştır. Bu yüzden temel iki çatıdan, yani ortodoks ve heterodoks olmak üzere iki ana cepheden bahsedebiliriz. Bu temel çatılar da kendi içlerinde çeşitli kollara ayrılmışlar ve Hint kültürünün dini ve felsefi dokusunu teşkil etmişlerdir. Ayrıca Hint düşünce sistemi kendisinden sonra gelen Yunan ve genel olarak da Batı'nın düşünsel yapısını etkilemiştir. Hint düşüncesinin en eski kaynakları Veda metinleridir. Bu metinler daha çok dini karakter taşımakla birlikte felsefi yaklaşım ve yorumlamaları da içermektedir. Vahiy olarak kabul edilen ve özellikle dini ritüelleri ve mitolojik öğeleri barındıran bu metinlerin, aynı zamanda genel Hint yaşayışını ve felsefi düşüncesini derinden etkileyip yönlendirdiği söylenebilir. Veda metinlerinden sonra oluşturulmuş olan Upanişadlar'ın ise felsefi çabaların ürünleri olmaları bakımından hem Hint kültürünün, hem de insanlık tarihinin en eski metinleri olduğu söylenebilir. Temeli Veda metinlerine dayalı olan, fakat daha çok kurgusal teorileri içeren Upanişadlar, Hint düşüncesinin seyrine farklı bir yön kazandırmışlardır. Hem geleneğe bağlı kalan, hem de geleneğin birçok yönüne eleştirel yaklaşıp düzenlemelerde bulunan bu metinler, daha sonra Veda metinleriyle yapılan bir uzlaştırma çalışmasıyla, Hint düşüncesinin esas geleneğini oluşturmuşlardır.Anahtar Kelimeler: Din, Felsefe, Ortodoks, Heterodoks, Veda, Upanişad.

The Region of Indian is one of the oldest geographic places in human story. Because of this, the roots of Indian Philosophy dates back the oldest time of human story. This philosophy system has remained so far with its own various features. Especially, the most remarkable features of Indian philosophy are that religion and philosophy are connected each other, that philosophy has a practical purpose and that philosophy aims target but not implement. In the Indian Philosophy in which a lot of main philosophic problems are examined not only opinions which remains the tradition and make it continues, but also opinions which contain opposite thinkings are available. Hence, we can mention two main roots which are orthodox and heterodox. These main roots have various aspects and constitute the religion Indian culture and the philosophic structure. In addition, the philosophic system of Indian effected Greek and West philosophic system which followed it. The oldest sources of Indian philosophy are The Texts Veda. These texts contain not only religion features but philosophic approach and comments, too. These texts which are accepted as a apocalypse and contain religions rituals and mystic features can be said to include general Indian lifestyle and these texts affect philosophic thinking deeply. Upanishads, which was created after the Texts Veda, can be said to be the oldest texts of human history and Indian culture with the respect of being philosophic effort production. Upanishads which based on the Texts Veda but include imaginative theories effected Indian philosophy in a different way. These texts not only connected with tradition but also criticising various features of tradition include the main culture of Indian philosophy with a cooperation with the Texts Veda.Key Words: Religion, Philosophy, Orthodox, Heterodox, Veda, Upanishad.