İsrail`in barış politikası

Abstract

ÖZET Yahudilik dünyanın ilk evrensel dini olmakla birlikte, MS II. yüzyılla birlikte bu özelliğini yitirmiş ve kavmî bir niteliğe sahip olmuştur. `Seçilmiş Halk` düşüncesi bu dönemle birlikte ön plana çıkarılmış ve Yahudilik dıştalayıcı bir kimlik olarak bugüne dek varlığım sürdürmüştür. Avrupa'da Aydınlanmanın gelişimi sürerken, yüzlerce yıllık Yahudi Sorununun çözümü olarak da `normalizasyon` adı verilen entegrasyon ve kısmen de asimilasyon politikaları öngörülmüştür. Ancak aynı dönemde Doğu Avrupa'daki pogromlar gibi gelişimler de Yahudiliği baskı yada yok olma arasında bir kıskaca sokmuştur. Bu kıskaçtan kurtulmanın yolu olarak ise, milliyetçilikler çağının ruhuna uygun olarak, Theodor Herzl tarafından modern Siyonizm tesis edilmiştir. Tam anlamıyla Batılı ve Batıcı bir nosyona sahip olan modern Siyonizm, bir dini milliyetçiliğin tek referansı olarak kullanmasından doğan özgün yapısı ve politik başarı için dinsel ritüele başvurmak zorunda kalmıştır. İsrail devletini var eden ideoloji olan Siyonizm, bugünün İsrail politikalarının anlaşılmasının temel anahtarıdır. Siyonizmin seküler ve dinî yorumları bugünün İsrail politik yapısının da temelidir. Bu karşıtlık, aynı zamanda toplumsal yapıdaki Eşkenaz ve Oryantal Yahudi karşıtlığı ile de desteklenerek devam etmektedir. Politik yaşamdaki Mapai-Likud karşıtlığı da bu karşıtlıkların devamıdır. Barış Sürecindeki İsrail politikalarım da bu karşıtlıklar belirlemektedir. Seküler taraf barışa daha meyyalken, dinî taraf Filistin'e dair dinsel ritüel gereği Arablarla çatışmadan yana bir tavır izlemektedir. Son süreçte ikincisi yükseliştedir. 126

ABSTRACT Although Judaism has been the first universalistic religion, after II. century it has lost this characteristic and became an ethnic religion. The idea of `chosen people` got more importance by that period and Jewishness has survived until this time as an exclusionary identity. While the European Enlightenment continued, the solution of the hundred years' Jewish Problem has appeared as `normalization` which meant integration and partly assimilation. However at the same period, events like pogroms in the East Europe have pushed Jewishness to the pincers of annihilation and pressure. So as to break through these pincers, Theodor Herzl formulated modern Zionism under the notion of the nationalisms era. Modern Zionism, that is explicit Western, had to apply to the religious ritual because of the unique structure of the ideology which refers only a religion for a nationalism, and politic success. The ideology of Zionism, which has created the Israeli State, is the key to understand the politics of Israel today, too. Secular and religious interpretations of Zionism is the basis of today's Israel politics. That cleavage goes on by paralleling the cleavage of Eshkenazim and Oriental Jews in the social structure. The cleavage of Mapai-Likud in the politics is the continuity of that one. The mentioned cleavages determine the politics of Israel in the Middle East Process, too. The secular view is at the side of peace relative to the religious side which tends to conflict with Arabs because of the religious ritual about Palestine. Nowadays the latter is the rising trend. 127