Bauhaus felsefesi ve endüstriyel tasarımdaki işlevsellik boyutu

Abstract

viiiÖZETBauhaus'un sanatta birliği amaçlayan ütopik tanımlaması `Yarının Binası'başlığından oluşur. Bu tanımlama beraberinde akademik ve eğitimli yeni bir sanatçıtipini zorunlu kılmıştır. Bauhaus'un kurucusu Walter Gropius bu amaca ulaşmak içinyeni öğretim metodlarını geliştirmenin gerekliliğini görmüş ve sanata dayalı tüm elsanatlarına yönelik olarak : ?Okul, zaman içinde atölyelere dönüşecektir?açıklamasını yapmıştır. Bauhaus'un Weimar dönemiyle birlikte, sanatçı vezanaatçılar atölyeleri birlikte yönetmişlerdir. Bu durum, güzel sanatlar ve uygulamalısanatlar arasındaki ayrımı ortadan kaldırmıştır.Teknik ilerlemenin yol açtığı gereklilikler, el işçiliğinin yeniden değer kazanmasınaengel teşkil etmemiştir. Bu sebeple, 1923 Dessau periyodunda Bauhaus, büyük birtepkiyle programını değiştirmiştir. Yeni sanat anlayışı için : ?Sanat ve teknoloji : yenibirlik? sözleri sloganlaşmıştır. Fonksiyonel ve estetik beklentileri göz önündebulunduran standartlar, endüstriyel tasarımlara başarıyla uygulanmıştır. Bauhausatölyeleri; basit bir aydınlatma elemanından, komple bir eve kadar, seri üretim içinprototipler üretmiştir.Tabiû ki : Hayata ve çevresine ait yeni bir sosyal ve eğitimsel düzen talebi, herzaman başarılı olamaz. Bu hedefte Bauhaus tek başına değildi, fakat yıllar sonrabaşarısı nedeniyle, ismi bu akımla eşanlamlı hale gelmiştir.Bauhaus'un gelişimi kesinlikle doğrusal bir grafik değildir. Yönetimin süreklideğişimi; çevreden kaynaklanan sanatsal etkileşim ve Bauhaus deneyininsahnelendiği siyasi platform gibi durumlarla birleşerek kalıcı değişikliklere yolaçmıştır. Bu deneyin birçok sonucu şu anki çağdaş yaşamın içine karışmaktadır.1937'de Chicago da kurulan Yeni Bauhaus, 1933'te ulusal sosyalist baskıneticesinde dağılan Bauhaus'un varisidir. Bütün Amerika'da Bauhaus fikirleri güçlübir etki yaratmıştır. Ancak Yeni Bauhaus'ta yakalanan bu etki; Walter Gropius'unmüfredatını benimseyip daha da geliştiren Weimar ve Dessau dönemleri ilegerçekleşmiştir.Bauhaus ve endüstriyel tasarımdaki işlevsellik boyutunu değerlendiren buçalışma dört bölümden oluşmuştur :Birinci bölümde Bauhaus'un tarihsel gelişimi incelenirken, Bauhaus'un oluştuğuortam ve bu fikrin ortaya çıkmasında etkili olan kişiler ve kurumlar araştırmaya dahiledilmiştir. Aynı zamanda okulun gelişim süreci ve bu süre içinde yayınladığımanifestolar konu edilmiştir.ixkinci bölümde Bauhaus'un farklı eğitim sistemi, temel ilkeler ve öğretimin kapsamıbaşlıkları altında incelenmiştir. Okula öğretici olarak bağlanan sanatçıların, sanat vezanaatın birliği için yaptıkları çalışma yöntemlerine yer verilmiştir.Üçüncü bölümde Bauhaus'un endüstriyel tasarıma olan katkıları incelenirken,endüstri ürünü, işlevsellik ve formun standartlaştırılması kavramları açıklanmayaçalışılmıştır.Dördüncü bölümde `Bauhaus Stili' diyebileceğimiz yalın, hafif, işlevsel ve estetikesaslara dayanan yaklaşımın oluşturduğu karakteristikler renk, malzeme ve formbaşlıkları altında irdelenmiştir.Beşinci bölümde ise, Bauhaus'un gelişim süreci ve ortaya koyduğu ürünlerinyakaladığı evrensellik incelenirken, miras bıraktığı düşünce sisteminin 21. yüzyıldaaydınlatma elemanları, ev aksesuarları, mutfak gereçleri ve mobilya tasarımındaulaştığı nokta günümüzden bazı örneklerle değerlendirilmeye çalışılmıştır.Tüm bu başlıklar altında elde edilen bulgulara göre varılan nokta endüstriyeltasarımın kurucusu olan Bauhaus'un, bu alanda bir başlangıç noktası olduğu vekendinden sonra gelenlere örnek teşkil ettiği olmuştur.

xSUMMARYThe Bauhaus began with an utopian definition : `The building of the future` was tocombine all the arts in ideal unity. This required a new type of artist beyond academicspecialisation, for whom the Bauhaus would offer adequate education. In order toreach this goal, the founder, Walter Gropius, saw the necessity to develop newteaching methods and was convinced that the base for any art was to be found inhandcraft: `the school will gradually turn into a workshop`. Indeed, artists andcraftsmen directed classes and production together at the Bauhaus in Weimar. Thiswas intended to remove any distinction between fine arts and applied arts.The reality of technical civilisation, however, led to requirements that could notonly be fulfilled by a revalorisation of handcraft. In 1923, the Bauhaus reacted with achanged program, which was to mark its future image under the motto: `art andtechnology - a new unity`. Industrial potentials were to be applied to satisfactorydesign standards, regarding both functional and aesthetic aspects. The Bauhausworkshops produced prototypes for mass production: from a single lamp to acomplete dwelling.Of course, the educational and social claim to a new configuration of life and itsenvironment could not always be achieved. And the Bauhaus was not alone with thisgoal, but the name became a near synonym for this trend.The history of the Bauhaus is by no means linear. The changes in directorshipand amongst the teachers, artistic influence from far and wide, in combination withthe political situation in which the Bauhaus experiment was staged, led to permanenttransformation. The numerous consequences of this experiment still today flow intocontemporary life.The New Bauhaus, founded in 1937 in Chicago, was the immediate successor tothe Bauhaus dissolved in 1933 under National Socialist pressure. Bauhaus ideologyhad a strong impact throughout America, but it was only at the New Bauhaus that thecomplete curriculum as developed under Walter Gropius in Weimar and Dessau wasadopted and further developed.This study,assessing the functionality of industrial design and Bauhaus, wasformed by five parts:xiIn the first part occurance environment of Bauhaus, foundations which andpeople who influenced the ideology were included to research when analysing thehistorical development of Bauhaus. In addition, manifests of the school werestudied.In the second part different educational systems, basic principles and teachingcontents of Bauhaus were examined. Studying methods of the masters for arts andcrafts unity were included.In the third part industrial product, functionality, standardization of the form termswere explained, when assesing contribution of Bauhaus to industrial design.In the fourth part, the characteristics of approach which are based on simple, light,functional and aesthetic, as we call `Bauhaus Style? was analised under the headlinesof color, form and materials.In the fifth part, when we are evaluating the progress of Bauhaus and itsuniversality of its products we tried to assess the inherit systematic of its idea in 21.century with present examples of lighting, households and furniture designs.The point that we reach with these findings is, Bauhaus the establisher of design,is preliminary in this field and is an example for afterwards.