Chemerin gen polimorfizmi ile tip 2 diyabetes mellitus arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Giriş ve Amaç: Adipokin ailesinin son yıllarda keşfedilen en yeni üyelerinden bir tanesi chemerindir. Yapılan çalışmalarda chemerinin obezite, insulin direnci, metabolik sendrom, polikistik over sendromu (PCOS) ve tip 2 diyabetes mellitus gelişiminde önemli rollerinin olduğu saptanmıştır. Bu çalışmada Chemerin rs17173608 gen polimorfizmi ile serum chemerin protein seviyesinin Tip 2 Diyabetes Mellitus (DM) gelişimindeki rolünün araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bu çalışma Temmuz 2016 - Mayıs 2017 tarihleri arasında yapılmış olup, çalışmaya Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Kliniğinde takip edilen, Tip 2 DM tanılı 100 hasta ile DM saptanmayan 50 sağlıklı gönüllü dahil edildi. Kan örneklerinden Deoksiribo Nükleik Asit (DNA) izolasyonu, Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Genetik Anabilim Dalı Laboratuarında Invitrogen K1820-02 Genomic DNA Mini Kit (250 çalışma) ile yapıldı. Chemerin gen Polimorfizminin tespiti, İstanbul Teknik Üniversitesi Moleküler Biyoloji ve Genetik Bölümünde Tetra-Amplifikasyon Refrakter (T-ARMS-PCR) mutasyon sistemi polimeraz zincir reaksiyonu ile belirlendi. T-ARMS-PCR sonunda örnekler jel elektroforezi kullanılarak yürütüldü. Bazı örnekler dizi analiz ile valide edildi. Ayrıca, serum Chemerin protein seviyeleri ELISA yöntemi ile Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı Laboratuarında Enzyme-Linked Immunosorbent Assay Kit For Chemerin (CHEM) (Cloud-clone corp. marka) kullanılarak EZ Read 400 Biochrom marka cihazda ölçüldü.Bulgular: Tip 2 DM' li hastaların yaş ortalaması 55.03±8.99, diyabet yılı ortalaması 8.3±5.5 yıl, Vücut kitle indeksi ortalaması 30.4±6.3 kg/m2, HbA1C ortalaması %8.7±2.3 olarak saptandı. Hastaların %71' i kadın, %29' u erkekti. Kontrol grubunun yaş ortalaması 41.12±14.44, %70 kadın, %30 erkekti. Tip 2 DM tanılı hasta grubunda serum chemerin düzeylerinin ortalaması 33.27±27.96 saptanırken kontrol grubunda 22.73±10.42 olarak saptandı. İstatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (P = 0.108). Yapılan genotip analizinde hastaların %18'inde TT genotipi saptanırken, % 81'inde TG genotipi saptandı. Hiçbir hastada GG genotipi saptanmadı. Sağlıklı kontrol grubu genotip dağılımında ise % 12 oranında TT genotipi ve % 88 oranında TG genotipi saptandı. Tip 2 DM grubuna benzer şekilde GG genotipi kontrol grubunda da saptanmadı. Hasta ve kontrol grupları istatistiksel olarak karşılaştırıldığında genotip açısından anlamlı bir fark saptanmadı (P=0.249). Öte yandan T allel frekansı DM grubunda % 59.09 ve G alel frekansı %40.91 olarak saptandı. Kontrol grubunda ise T ve G alel frekansları sırasıyla %56 ve %44 olarak saptandı. T allel ve G allel açısından DM ve sağlıklı kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (P = 0.54).Sonuç: Sonuç olarak, Güneydoğu Anadolu Bölgesi Adıyaman ilinde tip 2 DM hasta ve kontrol gruplarında serum chemerin düzeylerine ve chemerin rs17173608 gen polimorfizmine ilk kez bakıldı. Çalışmamızda serum chemerin düzeyleri tip 2 DM hasta grubu ve kontrol grubu arasında karşılaştırıldı ve gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edilmedi (P = 0.108). Genotip analizi sonucunda Tip 2 DM grubu ve sağlıklı kontrol grubu arasında Chemerin gen polimorfizminin farklı olmadığı görüldü (P = 0.249) ve yine bulgularımıza göre Chemerin gen polimorfizminin Tip 2 DM gelişimini arttırmadığı söylenebilir.

Introduction and Objective: Chemerin is one of the newest member of adipokines family. In the scientific studies chemerin was found to be associated with obesity, insulin resistance, metabolic syndrome, polycistic ovary syndrome and type 2 diabetes mellitus. In this present study, we aimed to investigate the role of Chemerin rs17173608 gene polymorphism and serum chemerin protein level in the development of Type 2 Diabetes Mellitus (DM).Materials and methods: This prospective case-control study was conducted between July 2016 and May 2017 and included 100 patients with Type 2 DM and 50 healthy volunteers who were not diagnosed with DM as seen in the Internal Medicine Department of Adıyaman University Medical Faculty. DNA isolation from blood samples was performed with Invitrogen K1820-02 Genomic DNA Mini Kit (250 studies) at Adiyaman University Medical Faculty Medical Genetics Laboratory. Chemerin gene polymorphism was detected by Tetra-Amplification Refractor (T-ARMS-PCR) mutation system polymerase chain reaction in Molecular Biology and Genetics Department of İstanbul Technical University. At the end of T-ARMS-PCR, samples were run using gel electrophoresis. Some samples were validated by sequence analysis. In addition, serum Chemerin protein levels were measured in the EZ Read 400 Biochrom device using the Enzyme-Linked Immunosorbent Assay Kit For Chemerin (CHEM) (Cloud-clone corp. Brand) in the Institute of Medical Biology, Adıyaman University Medical School by ELISA method.Results: The mean age of the diabetic patients was 55.03±8.99, The mean diabetes duration of diabetic patients was 8.3 ± 5.5. Body mass index averaged 30.4 ± 6.3. The mean HbA1C was 8.7 ± 2.3. 71% of the patients were female, 29% were male. The mean age of the control group was 41.12±14.44. 70% of the control group were female, 30% were male. In the patient group with type 2 DM, the mean serum chemerin level was 33.27±27.96 and 22.73±10.42 in the control group. There was no statistically significant difference according to the serum chemerin values (P = 0.108). In the genotype analysis, 18% of patients had TT genotype and 81% of TG genotype was detected. GG genotype was not detected in any patient. Genotype distribution of healthy control group was 12% TT genotype and 88% TG genotype. Similar to the type 2 DM group, the GG genotype was not detected in the control group. Patients and control groups were compared in terms of TT and TG genotypes and there was no significant difference between groups (P = 0.249). On the other hand, in the DM group the T allele frequency was 59.09% and the G allele frequency was 40.91%. In the control group, T and G allele frequencies were calculated as 56% and 44% respectively. There was no statistically significant difference between DM and healthy control group for T allele and G allele (P = 0.54).Conclusion: As a result, serum chemerin levels and chemerin rs17173608 gene polymorphism were studied in type 2 DM patients and healthy control groups in Adıyaman province of Southeastern Anatolia Region for the first time. In this present study, serum chemerin levels were not statistically different between the groups (P = 0.108). Genotype analysis revealed no difference in Chemerin gene polymorphism between Type 2 DM group and healthy control group (P = 0.249). Finally, according to our findings, it can be said that Chemerin gene polymorphism does not increase the risk of Type 2 DM development.