Su kültürü ortamında farklı dozlarda uygulanan Cu, Zn, Mn ve Fe`nin domatesin gelişimi ve mineral içeriğine etkisi

Abstract

ÖZET Tarımsal üretimde bitki yetişme ortamının besin elementi dengesi çok önemlidir. Farklı dozlarda uygulanan bakır. Çinko. Mangan ve demirin bitki gelişmesine, bitki kuru madde miktarına, mineral içeriğine ve elementler arası etkileşime etkisinin araştırıldığı bu çalışma su kültürü ortamında yürütülmüştür. Araştırmada Johnson' in (1980) önerdiği besin çözeltisi uyarlanarak kullanılmıştır. Farklı dozlarda Cu, Zn, Mn ve Fe içeren besin çözeltisinde domates bitkisi çiçeklenme başlangıcına kadar (6. hafta) yetiştirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre uygulanan Cu, Zn, Mn ve Fe dozlarının bitki gelişmesine etkisi farklı olmuştur. Genellikle maksimum bitki kuru madde miktarı 1 ppm Cu, 4 ppm Zn, 4 ppm Mn ve 5 ppm Fe uygulanan saksılardan elde edilmiştir. Uygulanan Cu, Zn, Mn ve Fe'in yüksek dozlarında bitki büyümesi gerilemiştir. Bitki kuru madde miktarı üzerine dozların etkisi istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Bitki dokusunun N, P, K, Ca ve Mg içerikleri dozlara bağlı olarak kararsız bir değişim göstermiştir. Uygulanan Cu dozu arttıkça bitki dokusunun Cu içeriği artmış,Zn, Mn ve Fe içeriği azalmıştır. Uygulanan Zn dozu arttıkça Zn içeriği artmış, Cu, Mn ve Fe içeriği azalmıştır. Uygulanan Mn dozu arttıkça Mn içeriği artarken, Fe, Cu ve Zn içeriği azalmıştır. Benzer sonuçlar Fe uygulanan örneklerde de ortaya çıkmıştır. Elde edilen sonuçlara göre su kültürü çalışmalarında domates bitkisi için besin çözeltisinde Cu'ın 1 ppm, Zn'nun 2-4 ppm, Mn'ın 4 ppm ve Fe'in 5 ppm olmasının yararlı olacağı kanısı ortaya çıkmıştır.

ıi SUMMARY Plant nutrition equilibrium of growth media in very important for agricultural production. Effect of different doses of Cu, Zn, Mn and Fe on plant growth dry- matter content and mineral content were investigated and the relationships and interactions among plant nutrients were determined in this study. This experiment was carried out in water- culture. Nutrition solution suggested by Johnson (1980) was considered in the experiment by modifying. Tomato plant was growth until flower in stage (approximately 6. Weeks ) in nutrition solution with different amount of Cu, Zn, Mn and Fe. There were significant difference in plant growth depending on Cu, Zn, Mn and Fe doses. The maximum dry-matter content was obtained at 1 ppm Cu, 4 ppm Zn, 4 ppm Mn and 5 ppm Fe. The effect of doses on plant dry-madder content was statistically significant. There were no clear trends in the amount of N, P, K, Ca, Mg of plants depending on doses. Cu content of plant increased with increasing dose of Cu application, but Zn, Mn and Fe content decreased. Zn content of plant increased with increasing dose of Zn application, but Cu, Mn and Fe decreased. Similar situations were also obtained for Mn and Fe applications. In bring, it was suggested that the most suitable nutrition solution for tomatoes growth in water- culture was a mixture of 1 ppm Cu, 2-4 ppm Zn, 4 ppm Mn and 5 ppm Fe.