Akut miyokart infarktüsünde ritim ve iletim bozuklukları

Abstract

BÖLÜM VI - ÖZET - 1970 yılı nisan ayı başlangıcı ile 1974- yılı haziran ayı arasın daki süre içinde akut miyokart infarktüsü -nedeni île kliniğimizde tet kik ve tedavi edilen 354- hasta, ritim ve iletim bozuklukları ile bunla rın erken prognoza etkisi yönlerinden incelenmiştir. Tetkik ve tedavi edilen 354- hastanın yaşları 29 ile 82 arasında değişmekte ve bunların 280'ini erkekler ve 74-' ünü de kadınlar teşkil etmekte idi ( erkek/kadın oranı 3 «8/1). Vak' alarm % 55*6 ' mda anteri or, % 29»1 ' inde inferior, % 3»9 'unda mültipl lokalizasyon gösteren miyokart infarktüsleri tesbit edilmiştir. Vak' alarm % 11.2' sini de lateral, subendokardiyal ve hakiki posterior lokalizasyonlu miyokart infarktüsleri teşkil etmektedir. İncelenen 354- vak' anın 197 'sinde » (% 56»2), kliniğimizde uygula nan rutin fizik muayene, elektrokardiyograf ik kontroller ve az vak' ada uygulanmış olan elektrokardiyograf ik monitoring ile değişik tiplerde ritim ve iletim bozuklukları tesbit edilmiştir. Bunlar arasında çoğun lukla görülenler, sıklık sırasına göre : sinüzal takikardi (% 20) r ventriküler prematüre atımlar {% 19«7)ı Sinüzal bradikardi {% 4-. 8), değişik derecelerdeki kalb blokları {% ^.03), ventriküler takikardi (/-> 4-. 5), dal blokları {% 7»4-), ventriküler fibrilasyon (% 3*7) 1 atrial fibrilasyon {% 3»l)r atrial prematüre tınılar (/0I.9)» sinüzal aritmi {% 1.1), nodal ritim (x> O.85), paroksismal ventriküler takikardi (/öO»56)» meydana gelmişlerdir. Atrial flutter, paroksismal atrial takikardi, ko- roner sinüs ritmi, sino-atrial blok, A-V dissosiasyon gibi diğer arit miler ise sadece birer vak* ada teşhis edilmişlerdir. (53)Sinüzal takikardi, ventriküler prematüre atımlar, sinüzal bradikardi, ventriküler takikardi, ventriküler fibrilasyon ve sol ve sağ dal blokları gibi ritim ve iletim bozuklukları, büyük bir çoğunlukla ön duvar miyokart infarktüslerinde müşahade edilmiştir. 1.A-V blok., 3 »A-V blok ve atrial, fibrilasyon aritmileri ise Ön duvar ve inferior yüz infarktüslerinde eşit sa yıda görülmüştür. 3 nodal ritim vak 'asının ikisi inferior yüz infarktüsle rinde, biri de ön gtuvar infarktüsünde tesbit edilmiştir. Diğer aritmiler, miyokart infarktüsü lokalizasyonu ile ilişkileri yönünden bir özellik göster memiştir. Mortalite insidansmı arttıran ritim ve iletim bozuklukları prognoza kötü etkileri sırasına göre : sinüzal takikardi, ventriküler prematüre atım lar, ventriküler fibrilasyon, dal blokları ile ventriküler takikardidir. Mültipl aritmiler de mortalite insidansmı yükseltmede büyük bir rol oyna maktadır. Bu çalışmada total mortalite insidansı % 19.1 olarak bulunmuştur. Arit milerin görüldüğü akut miyokart infarktüsü vak' alarmda mortalitenin daha da yüksek olduğu tesbit edilmiştir. Anterior Miyokart infarktüsleri insidansı, inferior olanlara göre daha yüksek bulunmakla kalmamış, aynı zamanda anterior infarktüslerdeki a- ritmi insidansı da daha yüksek olduğundan bunlarda.ki mortalite insidansı da ha yüksek bulunmuştur. Elektrokardiyograf ik monitoring' in ancak birkaç vak' ada uygulanabilme si ile incelenen bu 354- vak'ada % 56.2 gibi literatürdekinden yüksek olan bir aritmi insidansı ile karşılaş ılmasma rağmen, mortalite insidansı, muhteme len ağır vak 'alarm hastaneye getirilememesi nedeni ile, literatürde bildi rilenlerden daha düşük bulunmuştur. (54)