Çocuk sinüzitleri

Abstract

1974-1977 yılları arasında Polikliniğimize başvuran ve tedavi gören 150 sinüzitli çocuk hasta yazımızın temelini oluş turmuştur. Hastalar yaş, cins, şikayet, hastalığın yerleşimi, etyolojisi, klinik gidişleri ve belirtileri, teşkil eden diğer semptomlar, radyolojik bulgular ve tedavi yöntemleri gibi özel likleri açısından ele alınmıştır. Hastalarımızın 69' u (% 46), 8-11 yaş grubunda görülmüş, olup en yoğun yaş grubunu oluşturmuştur. Kız çocukların, erkek lere oranla daha fazla hastalığa tutulduğu saptanmıştır. Bn faz la görülen şikayetin yüzde ağrı olduğu saptanırken, bunu izleyen şikayet ise burun akıntısı olmuştur. Lokalizasyon açısından mak- siller sinüsün en çok etkilendiği, klinik gidiş bakımından vaka ların büyük bir kısmının akut karekterli olduğu gözlemlenmiştir. Orijine göre yapılan incelemede ise rinojen kökenli vakaların çok büyük bir oranda olduğu, odontejen ve travmatik kökenli vaka ların ise çok az oranda olduğu ortaya konmuştur. Klinik muayene bulguları içinde burun akıntısı birinci sırayı alırken sinüzite eşlik eden diğer K.B.B. bulguları arasında adenoid vejetasyone oldukça sık rastlanılmıştır. Yapılan kültürlerde en fazla rastlanan ajanın Staphylococ cus albus olduğu görülmüştür. Antibakteriyel ajanlar içinde ise Penicillin, semisentetik penicillin grubu ve chloramphenicol etkili olarak belirmiştir. Radyolojik belirtiler sinüzit tanısı na olduğu kadar, tedavinin değerlendirilmesine de yardımcı olmuş tur. Sinüzitin önemini daha da arttıran komşu dokularla ilgili komplikasyonlarına çalışmamızda rastlamadık. Ancak konumuzla il gili yayınları da gözden geçirip ötörlerin görüşlerini bildirdik. Bulduğumuz sonuçlar, konuyla ilgili çalışmalar yapan yer li ve yabancı yayınlarıyla karşılaştırılmış, çoğunlukla birbirine paralel veriler elde edilmiştir.