dc.description.abstract | 66 ÖZET Araştırma, 1.1.1981 - 1.3.1981 tarihleri arasında, Abidin- paşa Eğitim Araştırma Sağlık Grubu Başkanlığı bölgesindeki tüm sağ lık evlerinde 1/10 sistematik örnekleme ile seçilen ve bölgeyi tem sil eden konutlardaki, 15-44 yaş grubu 1128 evli ve dul kadında, an- ketleme yöntemiyle retrospektif olarak yapıldı. Toplam doğurganlık hızı 3,30; çocuk/kadın oranı 0,482 ola rak bulundu. Ortalama gebelik sayısı 3,57 +- 0,056, ortalama canlı doğum sayısı 2,72- + 0,049; ortalama yaşayan çocuk sayısı 2,42+-0,046; ortalama ölen çocuk sayısı 0,34 +- 0,017 olarak hesaplandı. Doğurganlığı etkileyen faktörlerden, gelir, kadının ve koca nın eğitim düzeyi, kocanın mesleği, konutun tipi, ilk evlenme yaşı, çocuk ölümleri, aile planlaması ile doğurganlık ilişkisi incelendi. Doğurganlık göstergesi olarak, toplam canlı doğum sayısı alındı. Bu faktörlerden aile planlaması ve çocuk ölümleri dışındakilerin doğur ganlıkla ilişkilerinin negatif yönde olduğu, çocuk ölümlerinin ise doğurganlıkla ilişkisinin pozitif yönde olduğu, aile planlaması uy- gulamasınmda aşırı doğurganlığın bir sonucu olduğu saptandı. Kadınların, doğurganlıkla ilgili bilgi, tutum ve davranış ları incelendiğinde ise; istenilen erkek çocuk sayısı arttıkça do ğurganlığın da arttığı, yaşayan erkek çocuk sayısı fazla olan ka dınlarda, canlı doğum sayısının da yüksek olduğu, gebelik sayısı arttıkça, istenmeden gebe kalma sıklığının da arttığı, doğurganlık arttıkça, istemli düşük yapmaya yönelme sıklığının arttığı, çok ço cuk sahibi olmanın zararlı olduğunun bilindiği ancak bu zararın ço cuk yetiştirme maliyetinin yüksek oluşuyla açıklandığı tesbit edildi. Tüm bulgular, dünya ve Türkiye'de yapılmış araştırmaların sonuçlarıyla karşılaştırıldı ve soruna çözüm yolları önerildi. | |