Kondrosarkoma ve ayırıcı tanısı: 31 kondrosarkom 45 enkondrom ve 61 osteokondrom vakası üzerinde klinikopatolojik çalışma

Abstract

Ankara üniversitesi tıp fakültesinde 1982-1991 yıllan içerisinde tam almış 45 enkondrom, 61 osteokondrom, 25 klasik kondrosarkom, 3 dediferansiye kondrosarkom, 1 şeffaf hücreli kondrosarkom, 1 mezenşimal kondrosarkom ve 1 adet ekstraskeletal kondrosarkom vakası klinik, radyografik ve histopatolojik özellikleri açısından ayrıntılı olarak değerlendirilmiş ve ayrıca, 18 klasik kondrosarkom, 2 dediferansiye kondrosarkom, şeffaf hücreli kondrosarkom, ekstraskeletal miksoid kondrosarkom, 4 enkondrom ve 1 osteokondrom vakasında S-100 immunhistokimyasal reaktivitesi araştırılmıştır. Sonuçta santral kondrosarkomanın enkondromadan, periferik kondrosarkomanın ise osteokondromadan ayırıcı tanısının sağlıklı bir şekilde yapılabilmesi için tam bir klinik ve radyolojik inceleme yapılmasının şart olduğu görülmüş tür. Bunun yanında çok iyi bir makroskopik inceleme ve örnekleme yapılması gereklidir. Mikroskobik incelemede ise vakaların önemli bir bölümünde sitolojik bulgular ayrım için yeterli değildir. Mutlaka yapısal paternler aranmalıdır. Kondrosarkoma varyantları farklı klinikopatolojik özelliklere sahiptir. Bunlar ayrıntılı olarak değerlendirilmiş literatür bilgileri ile karşı laştırılmış- tır. Kıkırdak tümörleri S-100 protein ile immunhistokimyasal olarak pozitif reaksiyon vermiştir. Bu, kemik tümörlerinin ayırıcı tanısında kullanılabilir. 78