Ekstrahepatik kolestazın ayırıcı tanısında fırça sitolojisinin yeri

Abstract

ÖZET Bu çalışmada Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Gastroenteroloji kliniğine 1991- 1992 yıllarında müracaat ederek, ekstrahepatik kolestaz tanısı konulan 20 hastada, fırça sitolojisi yönteminin, ekstrahepatik kolestaz ayırıcı tanısına katkısı araştınldı. Hastaların tanısında karaciğer biyopsisi, USG, BT, ERCP, PTK yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmada ekstrahepatik kolestazı bulunan, koledokta benign veya malign darlığı olan hastalarda, ERCP ile darlığın lokalizasyonu ve şekli gösterildikten sonra, lezyondan fırçalama yapılarak hücre örnekleri alınmıştır. Alınan örnekler lam üzerine yayılarak spontan kurumaya bırakılmış ve daha sonra da A.Ü. Tıp Fakültesi Patoloji bölümünde Hematoksilen-Eosin ile boyanarak sitolojik tetkikleri yapılmıştır. Araştırmadaki 20 olgudan, malign patolojilere bağlı olan 8'i I. grupta, benign patolojilere bağlı olan 12'si II. grupta incelenmiştir. Birinci grubu teşkil eden 8 olgu nun 4'ünde sitolojik muayane ile malignite teyid edilmiştir. Buna karşılık II. gruptaki 12 olgunun hiçbirinde sitolojik muayenede malignite bulunmamıştır. Araştırmamızda Galen ve Gambino yöntemi kullanılarak, koledoktaki lezyon- lardan yapılan fırça sitolojisinin sensitivitesi %50, spesifisite ve pozitif tanı prediktif değeri %100, negatif tanı prediktif değeri %75, yöntemin tüm tanı kesinliği oranı %80 bulunmuştur. Bu oranlar literatürle uyumludur. Fırça sitolojisi tanı yönteminin, ekstrahepatik obstrüksiyonlarda kesin tanı ko nulmasına önemli bir katkı sağladığı için, bu olgularda rutin tanı yöntemleri arasına girmesi gerektiği kanaatine varılmıştır. - 28 -