Fetal ekokardiografi ile konjenital kalp hastalıklarının antenatal tanısı

Abstract

ÖZET: Fetal ekokardiografi, konjenital kalp hastalığı açısından risk taşıyan gebeliklerde yüksek doğruluk oranı ile fetal kardiak defektleri tespit edebilmektedir. Sonografide kardiak malformasyondan şüphelenilmesi, nonimmün hidrops fetalis, oligohidramnios ve ailede konjenital kalp hastalığı öyküsü gibi risk gruplarında fetal konjenital kardiak malformasyon oranı daha yüksek gözükmektedir. İncelemenin sensitivitesini artırmak için tüm B mode ekokardiografi kesitleri, M mode, doppler ve renkli doppler ekokardiografi kullanılmahdır. Majör kardiak anomalilerde umblikal arter doppler indeksleri de bozulmakta, bu da fetal hemodmaminin etkilendiğini göstermektedir. Fetal kardiak anomaliler fetal kromozomal analiz için mutlak bir endikasyon oluşturmaktadır, özellikle bu AV kanal defekti gibi belirli bir trizomi ile ilişkisi dokümante edilmiş lezyonlar için önemlidir. M mode ekokardiografi, tüm fetal kardiak parametrelerin gestasyonel yaş ile olan değişimlerini ve birbirleri ile olan bağıntılarını ortaya koyar. Fetal kardiak boyutlarda gestasyonel yaş üe doğrusal artım gösteren bir ilişki vardır. Kardiak parametrelerin normal değerlerinin tanımlanması bize konjenital kalp hastalıklarının kantitatif olarak dokümante edilmesini sağlayacaktır. Ventriküler outputun, duktal, pulmoner arter ve aortanın sistolik akım nMannın doppler sonografi ile analizi bunların gestasyonel yaş arttıkça benzer şekilde arttığını göstermektedir. -41-