Tek elektrotla atriyal senkronizasyonlu ventriküler pacing sisteminin (VDD) klinik değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada kliniğimizde tek elektrottu VDD pacemaker (Model 8948 ® TheraT pulse jeneratör ve Model 5032 CapSure VDD elektrod, Medtronic, Inc., Minneapolis, MN, USA) implante edilen hastalarımızın kısa ve uzun dönemde klinik performansım değerlendirmeyi amaçladık. Kliniğimizde, Mart 1994 ile Aralık 1995 tarihleri arasında tek elektrottu VDD pacemaker implante edilen, yaşlan 27 ile 81 arasında (ortalama 58.35±15.25 yıl) değişen, sinüs düğümü fonksiyon bozukluğu bulunmayan atriyoventriküler (AV) tam blok ya da yüksek dereceli AV bloklu 20 hasta (3 erkek, 17 kadın) çalışmaya alındı. Pacemaker implantasyonu ve ventriküler elektrodun yerleştirilmesi klasik bir WI ünitesinin yerleştirilmesine benzer şekilde çabuk ve kolaylıkla sağlandı. Hastaların tümünde implantasyon sırasında Pacing Sistem Analizörü (PSA, model 5311, Medtronic, Inc.) kullanılarak yeterli P dalga amplitüdü (ortalama 3.22Ü.19 mV) kolaylıkla elde edildi. Uygun P amplitüd değerleri hastaların % 95 'inde sağ atriyum orta ve üst seviyelerinde bulundu. Ortalama 11.07±4.41'inci ayda (5-20 ay) hastaların 14'ünde, günlük yaşamdaki VDD pacing' in genel performansını değerlendirmek amacıyla, çeşitli aktiviteler sırasında (yatarken, otururken, derin nefes alıp verme sırasında, ayakta ve egzerizde) Medtronic Model 9760 telemetrik programlayıcı kullanılarak P-46- dalga amplitûdü ölçüldü ve aynı pozisyonlarda atriyal sensitivite nominal değeri olan 0.5 mV'da iken EKG kaydı ve telemetrik olarak atriyal sens kusuru değerlendirildi. Her bir aktivite şuasında ölçülen minimum ve maksimum P dalga amplitüd ortalamaları biribirleri ile karşılaştırıldı. Derin nefes alıp verme sırasında ölçülen ortalama minimum (0.83±0.71 mV) ve maksimum (1.17±1.01 mV) P dalga amplitüdleri, ayakta ölçülen ortalama değerlere göre (minimum 1.08±0.96, maksimum 1.43±1.09 mV) anlamlı oranda düşük saptanırken (p<0.05) bunun dışındaki karşılaştırmalarda anlamlı bir farklılık görülmedi. Hastaların 6'sında kısa (ort. 2.17±1.47 ay) ve uzun (ort. 15.0±3.22 ay) dönemde ölçülen aynı pozisyonlardaki telemetrik P dalga amplitüdleri bire bir karşılaştırıldığında oturma ve derin nefes alma sırasında ölçülen minimum ve maksimum değerlerde azalma görülmesine rağmen aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). Testler sırasında nominal atriyal sensitivite değerinde (0.5 mV), toplam 14 hastanın 6'sında (%43) sens sorunu olmadı. Testlerin değişik aşamalarında atriyal sens kusuru (undersensing) ortaya çıkan 8 hastada (%57) ise, atriyal sensitivite değeri artırıldıktan sonra sens sorunu yaşanmadı. Test sonrası en uygun atriyal sensitivite ayan yapılan 10 hastanın (4 'ünde 0.5 mV, l'inde 0.35 mV ve 5'inde 0.25 mV) 24 saat sonra alınan telemetrik Holter kayıtlan ve 24 saatlik Ambulatuvar Holter incelemesinde, uygun VDD pacing'i gösteren atriyal sens-ventriküler pace (AS-VP) yüzdesi'nin (AS-VP-47- yüzdesi = atriyal sens-ventrikül pace kompleksler'inin toplam sayısı + ventrikül pace kompleksler'inin toplam sayısı) % 99'un üzerinde (9 hastada % 100 ve 1 hastada % 98) olduğu saptandı. Yaklaşık 20 aya ulaşan takipte pacemaker ve elektrot sistemine ait herhangi bir komplikasyon görülmezken 2 hastada (%10) atriyal fibrilasyon gelişmesi nedeniyle WI mode'una dönüşüm gerekti. Sonuç olarak: Tek elektotlu VDD pacing sisteminin implantasyon kolaylığı, uzun dönemde AV senkronizasyonun başarıyla sürdürülmesi ve düşük komplikasyon oram nedeniyle sinüs düğüm hastalığı bulunmayan AV tam blok veya yüksek dereceli AV bloklu hastalarda güvenilir bir pacing yöntemi olduğu kanısına varıldı.