HPV prevalansı ve servikal intraepitelyal lezyonlarla ilişkisi

Abstract

ÖZET HPV PREVALANSI VE SERVİKAL İNTRAEPlTELYAL LEZYONLARLA ÎLİŞKİSİ Servikal kanser kadın genital organlanndaki malign tümörlerin % l-2'sini oluşturmaktadır. İnvaziv serviks kanseri hala önde gelen kansere bağlı ölüm nedenlerinden birisidir. Preinvaziv lezyonların tedavisinin mümkün olması nedeniyle erken tanı önemlidir. Servikal kanserin cinsel yolla bulaşan bir enfeksiyon olan HPV enfeksiyonları ile ilişkili olduğu gösterilmiştir. Bir kadının servikal kanserden korunmada en önemli silahı yıllık yaptıracağı Pap testtir. Serviks sitolojik taramasının amacı invaziv kanserli bireyi değil, intraepitelyal lezyonları olan bireyi tanımaktır. ASCUS ve LSIL çoğunlukla kendiliğinden gerileyen lezyonlar olduğundan, taramada HSIL saptanması daha önemlidir. Rutin taramada konvansiyonel Pap testi (PS) 50 yılı aşkın bir süredir kullanılmaktadır. Konvansiyonel Pap smearin pek çok kısıtlaması bulunmaktadır: yetersiz bir test sonucunun varlığında testin tekrarı gerekecek ve bu da hastaya ek bir ekonomik yük getirecek ve anksiyeteye sebep olacaktır. İlk cinsel ilişkisi erken bir yaşta olan, birden fazla cinsel partneri olan, cinsel partnerinin birden fazla cinsel partneri olan kadınlarda, sigara içicilerinde CİN olasılığı artar. Sigara içenlerde, içmeyenlere göre servikal epitelde DNA modifikasyonu daha fazla görülmüş, anormal Pap smear sonucuna sahip olan hastalarda, normal hastalara kıyasla DNA modifikasyon sayısının daha fazla olduğu bulunmuştur. Epidemiyolojik veriler, adölesanların risk altoda olduğunu göstermektedir. Muhtemel sebep, aktif metaplazinin gerçekleşiyor olmasıdır.Vitamin eksikliğinin, servikal kanseri de içine alan bazı malignitelerde rolü olduğu düşünühnektedir.Toplum bazlı çalışmalarda uzun dönem oral kontraseptif kullanıcılarında fazla miktar servikal kanser riski görülmüştür. İlişki adenokarsinomda, skuamöz hücreli karsinoma göre daha fazladır 1970'lerin ortalarından beri HPV ile ilgili bilgilerde bir patlama olmuştur. Zur Hausen HPV'nin genital sistem neoplazilerinde rolü olduğunu ileri sürmüştür. 51Daha sonra Meisel, yayınladığı makalede yeni bir virüsün servikste kondilomatöz lezyonlara sebep olduğunu açıklamıştır. Koilositoz, daha önce tarif edilmiş olmasına rağmen bu araştırmacılar CIN'li koilositotik hücrelerde intranüleer HPV varlığmı belirtmişlerdir HPV enfeksiyonu ve servikal kanser arasında ilişki bulunduğundan beri, virüsün anlaşılmasıyla ilgili büyük adımlar atılmıştır. Bu gelişmeler, transmisyon yolu, transmisyon ile ilişkili risk faktörleri, özel viral tiplerin onkojenik potansiyeli ve kansere yol açma mekanizmaları ve asemptomatik taşıyıcılıktan belirgin wartlara, preneoplastik lezyonlar ve invaziv kansere dek uzanan enfeksiyon spektrumu ile ilgilidir. Servikal kanser öncüleri ve invaziv kanser taraması ve anormal servikal sitoloji triajında HPV tespiti için sofistike testler geliştirilmiştir. HPV'nin immünolojisinin anlaşılması, HPV enfeksiyonu tedavisi için daha etkin tedavi yöntemlerinin ve HPV aşılarını da içeren primer önlem yollarının gelişmesine yol açmıştır. Günümüzde evrensel olarak kabul görmüştür ki servikal karsinom HPV enfeksiyonunun bir sonucudur. Dolayısıyla enfeksiyonu önleyen bir aşının servikal kanser insidansını azaltması olağandır. Servikal neoplazisi olan, olmayan ve hastalık gelişimi için risk altında olan hastaların aynını için bir teste ihtiyaç vardır. HC 2 veya PCR kullanan HPV DNA testi, CİN 3 ve daha ileri lezyonların neredeyse tamamını tanımlayabilir. HPV DNA testine sıvı bazlı sitoloji testi eklemek sensitiviteyi yaklaşık %5 arttırır. HPV DNA testinin ilk önemli klinik uygulamaları anormal Pap smear sonucu (özellikle ASC-US ve borderline Pap testler) olan hastaların triaj ve değerlendirmesinde, düşük gradeli sitolojik anomalisi olan postmenozal hastaların trajında ve CİN için tedavi edilen hastalarda kür testi amacıyla kullanımı olmuştur. Mevcut kanıtlar servikal tarama programında HPV testi için büyük potansiyel içerdiğini göstermektedir. Daha yüksek sensitivite, düşük dereceli sitolojik anomaliler için daha az takip ve tedavi, artan tarama aralıkları ve tümüyle maliyet azalması sunmaktadır. Ancak taramanın yapılacağı yaş ve HPV'nin tek başına primer test veya sitolojiye ek olarak kullanımına ilişkin sorular bulunmaktadır. HPV testi ile daha yüksek sensitivite ve yorumlama gerektirmeyen objektif test sonuçlan, HPV'yi 52tarama için primer test olarak kullanmak ve sitolojiyi tedaviyi belirlemek için saklamak yolunu çekici bir opsiyon olarak sunmaktadır. Eğer kombine HPV DNA ve sitoloji testi geniş olarak kabul görürse sonuçlar daha güvenilir olacaktır. Yanlış negatif sonuçlar dramatik olarak azalacak, her iki testte de negatif olan hastalar güvenle daha uzun aralıklarla taranabileceklerdir. Yüksek riskli olan ancak belirlenebilir hastalığı olmayan hastalar da yalandan takip edilebilir. Ancak günümüze dek HPV testinin invaziv kansere bağlı morbidite ve mortaliteyi azaltacağını öne süren herhangi bir veri mevcut değildir. Bu sonuçlara göre günümüzde HPV testinin klinik kıymetinin az olduğu ve klinisyen açısından faydalı olmadığı söylenebilir. Araştırmacılar düşünmektedirler ki günümüzde bu testlerin kullanılması araştırmalarla kısıtlanman ve rutin klinik pratikte kullanılmamalıdır. Anahtar Kelimeler: Servikal kanser, HPV (insan papilloma virüsü ), Hybrid Capture 2, CİN (Servikal İntraepitelyal Neoplazi), tarama testi

screening intervals, and overall cost reductions. Nevrthless, substantial questions about implementation stil exist including the age of screening and the use of HPV alone as the primary test or as an adjunct to cytology. Given the higher sensitivity of HPV testing and, the automatable objective results of the test, which is not subject to interpretation and subsequent legal challenges, an attractive screening option is to use HPV as the primary test and to reserve cytology for triage to determine management. If combined HPV DNA and Papanicolaou testing is widely adopted, that the results would be salutary. False negatives would be accepted to be dramatically reduced, double-negative patients could safely be screened at longer intervals and patients identified as being high risk but not having identifiable disease could be monitored closely. According to these results, HPV test is not valuabe for the clinicians. The authors think that the use of these tests should be limited to investigations, and they should not be used in routine clinical practice. Key words: Cervical cancer,HPV (Human papilloma virus),Hybride Capture 2, CIN (cervival intraepithelial neoplasia), Screening test 56role in genital system neoplasias. Later in that decade, Meisel published a series of articles that described a new virus-induced condylomatous lesion of the cervix. Although koilocytosis had previously been described, these workers noted the presence of intranuclear HPV in koilocytotic cells associated with CIN. Since the relation between cervical cancer and virus has been recognized, important strides in understanding the virus have been made, particularly in the following areas; modes of transmission and risk factors associated with transmission; the oncogenic potential of specific viral types and the mechanism by which they cause cancer; and the spectrum of infection, ranging from asymptomatic carrier states to overt warts, preneoplastic lesions, and invasive cancer. Sophisticated new tests for the detection of HPV that hold great promise for improved screening for cervical cancer precursors and invasive cancer and for the triage of abnormal cervical cytology also have beeen developed. Understanding the immunology of HPV has allowed the development of new and more effective treatment modalities for HPV infection and the preliminary development of primary prevention modalities, including HPV vaccines. It is accepted universally that cervical cancer is the result of HPV infection. It is possible that a vaccine that prevents the infection would decrease the incidence of cervical cancer. A test is needed to discriminate the patient who has and does not have cervical neopasia or who is under risk of developing cervical neoplasia. HPV DNA test by PCR or HC 2, can identify almost all cases of CIN 3 or more. Adding liquid- based cytology, increases the sensitivity by %5. The first important clinical applications for HPV DNA testing were for the triage and management of women with abnormal Papanicolaou tests (particularly in the management of patients with the new category of ASC-US or `borderline` Papanicolaou tests, for triage of postmenopausal patients with low-grade cytological abnormalities, and as a test of cure in patients treated for CIN. Available evidence indicates great potential for HPV testing within the cervical screening programme. It offers the possibility of greater sensitivity, reduced follow-up of low grade cytological abnormalities and treated lesions, increased 55screening intervals, and overall cost reductions. Nevrthless, substantial questions about implementation stil exist including the age of screening and the use of HPV alone as the primary test or as an adjunct to cytology. Given the higher sensitivity of HPV testing and, the automatable objective results of the test, which is not subject to interpretation and subsequent legal challenges, an attractive screening option is to use HPV as the primary test and to reserve cytology for triage to determine management. If combined HPV DNA and Papanicolaou testing is widely adopted, that the results would be salutary. False negatives would be accepted to be dramatically reduced, double-negative patients could safely be screened at longer intervals and patients identified as being high risk but not having identifiable disease could be monitored closely. According to these results, HPV test is not valuabe for the clinicians. The authors think that the use of these tests should be limited to investigations, and they should not be used in routine clinical practice. Key words: Cervical cancer,HPV (Human papilloma virus),Hybride Capture 2, CIN (cervival intraepithelial neoplasia), Screening test 56