La conception kantienne de la perception par rapport à Descartes, Locke et Leibniz

Abstract

Bu çalışma temel olarak Kant'ın algı kavrayışını ele almaktadır. Bu doğrultuda, Kantçı çerçevede deneyimin kuruluşu veya aynı anlama gelmek üzere hissi malzemenin kavramsal belirlenimi sorunsalı bakımından hissi algının yerini ve önemini anlamaya, doğasını ve sınırlarını çizmeye çalışıyor. Kantçı soruları bağlamına yerleştirmeyi ve Kant'ın deneyimin kuruluşunda, akli görüye karşıt olarak saf bir hissi görüye başvurmasının gereğini anlamak için Descartes'ın, Locke'un ve Leibniz'in algı teorilerini değerlendirmeyi amaçlıyor. Bu şekilde, Kant'ın, deneyimin koşullarının araştırılması sorunsalı bağlamında kendisinden önceki algı teorilerinde neleri yetersiz görüp, bu yetersizlikleri ne şekilde gidermeye çalıştığını ortaya koymaya çalışıyor.

The subject matter of this study is the Kantian conception of perception. In this vein, we try to concentrate on the nature and limits of the conceptual determination of the given of sense, to understand the possibility and significance of a sensible perception in the Kantian framework. It aims to place Kantian problems in its context and evaluates the theories of perception of Descartes, Locke and Leibniz with a view to understand Kant?s motivation in arguing for a sensible yet pure intuition in the constitution of experience. In this fashion, it points to the shortcomings of these earlier theories of perception looked through the Kantian problematic of the possibility of experience.