Sivil havacılık ve Uluslararası Hukuk

Abstract

Havacılık 20. Yüzyıl içinde son derece yüksek bir gelişme hızı göstererek, özellikle 2. Dünya Savaşı sonrası dünyada en önemli ulaştırma metotlarından biri haline gelmiştir. Havacılığın doğumu ile birlikte önce hukukçular tarafından devletler hukuku açısından havacılığın ve hava sahasının karşılıklı etkileşimi tartışılmış, ancak hemen ardından birden çok disiplini barındıran bir alan olarak hava hukuku doğmuştur. Teknoloji yoğun bir faaliyet olan havacılığın gelişmesinde hava hukukunun görevi sadece gelişmeleri izleyip hukuki üst yapının oluşmasına katkı sağlamakla sınırlı kalmamış, aksine; emniyetli, güvenli, etkin ve ekonomik bir havacılık kültürünün altyapısının geliştirilmesinde aktif rol oynamıştır. Bu çalışma, hava hukukunun amaçları, uluslararası boyutta havacılığı düzenleyen çok taraflı ve iki taraflı anlaşmalar ile uluslar arası havacılık örgütlerinin yapısını ve faaliyetlerini inceleyerek okuyucuya hava hukukunun tarihsel gelişimine ve havacılığın güncel problemlerine yönelik genel bilgi vermeyi hedeflemektedir.

Aviation has become one of the world?s most important transportation methods showing an extreme high rate of growth in the last one hundred years. Since the very first days of its practice, firstly the interaction between aviation and airspace was discussed between lawyers in the field of international law; but immediately, air law was born as a multidisciplinary field. Concerning the development of the aviation as a technology-intensive operation, the aim of the air law was not only limited to track these advancements and to build the legal superstructure. On the contrary, it has played an active role in the development of a safe, secure, efficient and economical culture of aviation. The purpose of this study is to give general information to the reader on this subject by reviewing both multilateral and bilateral agreements in the field of air law and by analyzing the structure and practice of international aviation organizations.