Le Corps chez Spinoza et l`experience chez Hegel

Abstract

Düşünce ile varlığın ilişkisi, felsefenin büyük bir sorusudur. Spinoza ve Hegel bu ontolojik ve aynı zamanda epistemolojik soruyla derinden ilgilenmişlerdir. Kendi terminolojileri içinde, Spinoza'daki beden ya da cisim kavrayışı, beden ya da cisim tekil bir şey ve tözün uzam sıfatının modu olduğundan ve tin, bu cismin idesi olduğu için, bize bu ilişkiyi inceleme olanağı sunar. Öte yandan, Hegel için deneyim, etkin gerçeklik ile bilincin kesişimini ifade eden şeydir ki, kavramlaştırması bize tinin akışını anlama izni tanır. Tözü, hareketi ile ve bilincin objesi olan bir töz olarak kabul etmek gerekmektedir. Diyalektik hareket mutlak tinin açılıp yayılmasıdır. Bilinç bu hareketi deneyim içinde kavrar.

The relationship between thought and being is the big question of philosophy. Spinoza and Hegel were deeply engaged in this ontological and also epistemological question. In their specific terminology, of course, the concept of body in Spinoza offers us an opportunity to examine this relationship, since the body is a singular thing and a way of the extensive attribute of substance and the mind is the idea of that body. On the other hand, for Hegel, the experience which is the one that expresses the coincidence of effective reality and consciousness, whose conception allows us to perceive the unfolding of the mind.We must consider the substance with its movement, as it is the object of consciousness. The dialectical movement is the unfolding of absolute spirit. Consciousness conceives this movement in the experience.