La souverainete etatique a la lumiere du Traite de Lisbonne

Abstract

Avrupa bütünleşme süreci ile birlikte, klasik egemenlik anlayışı adım adım değişmiş, bütünleşme süreci beraberinde yepyeni bir hukuk düzeni getirmiştir. Bu hukuk düzeni, süreç içinde anayasal bir nitelik kazanmış ve `devlet` kavramının `üye devlet` kavramına dönüşmesi sonucunu doğurmuştur. Lizbon Anlaşması bu dönüşümün şimdilik son halkasını oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, devlet egemenliği kavramının Avrupa bütünleşme süreci içinde geçirdiği dönüşümün, Lizbon Anlaşması'nda yer alan düzenlemeler ışığında, geldiği noktayı belirlemek ve bu surette `üye devlet` kavramına açıklık getirmektir.

The classical theory of sovereignty has been modified during the European integration process. This integration process has built a new rule of law that has occassionally gained a constitutional value and it has transformed the `state` to a `member state`. The Treaty of Lisbon is actually the final point of this process. The objective of this work is to determine the judicial effects of this redefinition upon the classical theory of sovereignty and to define the concept of `member state` in scope of provisions of the Treaty of Lisbon.