Kallotasis metoduyla ekstremite uzatılması (köpeklerde deneysel çalışma)

Abstract

ÖZET Çalışmamızda; osteotomiyi takiben `bilateral freymli` eksternal fik- satör kullanarak kallotasis yoluyla ekstremite uzatma işleminin başarı durumunun belirlenmesi ve bu uzatma işleminde,osteotominin metafiz ya da diaf izden yapılmasının, sonuçlara etkisinin araştırılması amaçlandı. Altı köpeğe metafizer, altı köpeğe diafizer osteotomi yapılarak on gün beklendi. Daha sonra 40 gün süreyle 12 saatte bir 0.25 mm'lik kallo tasis metoduyla uzatma işlemi uygulandı. Osteotomiden hemen sonra, 3, 5, 7 ve 10. haftalarda röntgen filmleri çekildi. On haftalık deney sonunda 12 femur önce makroskopik ve radyolojik olarak incelendi. Daha sonra bun lardan altısıfüçü metafizer, üçü diafizer) histolojik, altısı da(üçü meta fizer, üçü diafizer) biyomekanik incelemeye alındı. Metafizer ve diafizer osteotomilerde elde edilen bulgular karşılaştırıldı. Makroskopik olarak; her iki osteotomi arasında kazanılan ortalama uzunluk yönünden belirgin bir fark bulunamadı. Radyolojik incelemede; üçüncü haftada anlamlı bir fark tesbit edilemedi. Ancak 5, 7 ve 10. haftalarda metafizer osteotomiler lehine anlamlı fark bulundu. On haftalık deney sonunda yapılan histolojik değerlendirme sonuçları, metafizer osteotomiler lehine anlamlı idi. Biyo mekanik incelemede; maksimum tork ve stifnes değerleri metafizer osteoto miler lehine anlamlı idi. Yüzde olarak ifade edersek; maksimum tork norma lin % 72 'si ve stifnes normalin % 47 'si idi. Oysa bu değerler diafizer osteotomilerde normalin % 42 'si ve % 17'si olarak tesbit edildi. 70 gün lük deney sonunda bu metodlarla incelediğimiz 12 köpekte de ortalama 1.9- 2.2 cm arasında uzunluk kazanıldı ve hiçbir komplikasyon olmadan yeterli kaynama sağlandı. Biz yukardaki bulguları göz önüne alarak, kallotasis metoduyla yapı lacak olan ekstremite uzatmalarında; metafizer osteotomi tekniğinin dia fizer osteotomilere göre daha başarılı sonuçlar vereceğini ve ekstremite uzatma ameliyatlarında kallotasis işleminin çok az komplikasyonları olan güvenilir bir metod olduğunu düşünmekteyiz.

SUMMARY In this study, our aim was to determinate the success of extending extremity by method of callothasis by using external fixator with `bilateral frame` following osteotomy and to investigate whether carrying the osteotomy out on metaphyseal or diaphyseal level will alter the results or not. We applied the osteotomy on 6 dogs at the level of metaphysis and on 6 dogs at the level of diaphysis. After waiting for 10 days, we have carried out distraction about 0.25 mm long on every twelwe hours throughout 40 days. We took roentgenograma at the third, fourth, seventh and tenth weeks of osteotomy. At the end of tenth week, we made macroscopic and radiografic evaluation of 12 femurs. Later, we examined six of these femurs histologically (three of them were metaphyseal and three of them were diaphyseal) and the other six femurs biomechanically (three of them were metaphyseal and three of them were diaphyseal). We compared the results of metaphyseal and diaphyseal osteotomies. Macroscopically, there were no significant differences between the average lengths that we gained with these two osteotomies. At the end of third week, the roentgenograms also didn't varied from each other very much. However we found out a remarkable difference in favor of metaphyseal osteotomies at the end of fifth, seventh and tenth weeks. The histological evaluation was meaningful in favor of metaphyseal osteotomy at the end of tenth week. The biomechanical evaluations of maximum torque and stiffness were meaningful in favor of metaphyseal osteotomy. If we express the results by way of persentage, we can point out that the maximum torque was 72 % of normal value and stiffness was 47 %. However these values were 17 % and 17 % of normal values respectively, in diaphyseal osteotomies. The length that we gained on the femurs of 12 dogs after the end of 70 days of our experiment which we studied by these methods ranged from 1.9 to 2.2 cm and we were successful to unite bones without any complication. We suggest according to our findings which we have mentioned above that the metaphyseal osteotomy technic gives a better result than diaphyseal osteotomies on extending extremities with method of callothasis. Furthermore we think that callothasis is a reliable method with lesser complications in the operations of extending extremities.