Kontamine osteotomide rijit fiksasyon ve primer kortikokansellöz kemik greftinin enfeksiyon üzerine etkisi (köpeklerde deneysel çalışma)

Abstract

44 ÖZET Bu çalışmada, kontamine osteotomiden sonra, rijit internal fiksasyon ile birlikte kullanılan otojen kortikokansellöz kemik greftinin enfeksiyon üzerine olumlu veya olumsuz etkisinin araştırılması amaçlandı. Çalışmada yedisi deney, yedisi de kontrol olmak üzere 14 köpek kullanıldı. Bütün köpeklerin sağ tibia ve fıbulalarına osteotomi yapılarak dört delikli DCP ile rijit tesbit yapıldı. Osteotomi bölgesinin hemen yanında matkapla korteks delinerek defekt oluşturuldu. Bu bölgeye 5x1 0^ CFU/ml konsantrasyonunda Staphylococcus Aureus susu enjekte edildi. Deney grubu köpeklerde osteotomi bölgesine ve defekt üzerine otojen kortikokansellöz kemik grefti yerleştirildi, kontrol grubunda greft kullanılmadı. On haftalık deney boyunca her iki grubun sonuçları radyolojik ve mikrobiyolojik olarak, on haftalık süre sonunda ise histolojik olarak karşılaştırıldı. Radyolojik incelemede; 3, 5, ve 7. haftalardaki sonuçlar arasında iki grup arasında fark bulunamazken, 10. haftadaki sonuçlar arasında deney grubu lehine anlamlı istatistiksel fark bulundu (p < 0.05). Mikrobiyolojik incelememizde; 6. haftaya kadar iki grup arasında, akıntı ve kültür yönünden fark yokken 6. haftada başlayan farklılık, 10. haftada deney grubu lehine belirgin hale geldi. On haftalık deney sonunda yapılan histolojik incelemede; iki grup arasındaki sonuçlar deney grubu lehine anlamlı bulundu(p < 0.05). Deney grubu köpeklerde, yeni kemik yapımı daha belirgin ve iltihabi hücre infıltrasyonu daha az idi. Kontrol grubunda ise daha çok kıkırdak yapımı ve iltihabi hücre infiltrasyonu mevcuttu. On haftalık deney sonunda bu yöntemlerle incelediğimiz 14 köpekten, deney grubundaki yedi köpekte enfeksiyon şiddetinin ve non-union'un kontrol grubuna göre daha az olduğunu tesbit ettik. Yukardaki bulgulara dayanarak, rijit internal fiksasyonla birlikte kullanılacak otojen kortikokansellöz kemik greftinin, açık kırıklarda enfeksiyon oranını azaltacağı kanaatine vardık.

45 SUMMARY In this study, the investigation of positive or negative effects of autogenous corticocancellous bone graft used with rigid internal fixation over infection, after contaminated osteotomy, was aimed. Totally 14 dogs, seven of which were in experiment group and the other seven dogs were in control group, were used during study. Rigid fixation by DCP with four holes was applied on the right tibias and fibulas of all dogs was osteotomy. A defect next to the osteotomy region was formed by piercing cortex with a drill. Staphylococcus Aureus with the concentration 5x1 0^ CFU/ml was injected into this region. Autogenous corticocancellous bone graft over osteotomy region and defect was settled down among the dogs belonging to the experiment group, but the graft was not used in the control group. During ten weeks of study, recorded radiological and microbiological results of both groups were compared, and at the end of ten weeks period, histological results were examined. In the radiological examination there were no difference between the results of two group in the 3rd, 5th, and 7th week, but there was a statistical significance on behalf of the experiment group between the results of the 10th week (p < 0.05). In the microbiological investigation, until 6th week, there was no difference in current and cultural comparisons between two groups, but in 1 0th week it gained evidence that experiment group was advantageous. According to the histological investigation performed at the end of 10 weeks period, the experiment group showed an marked superiority over the control group (p < 0.05). Among the dogs of the experiment group, bone reconstruction was more evident and the inflamed cell infiltration was less, but cartilage construction and inflamed cell infiltration occured in control group. At the end of 10 weeks experimental period, among the 14 dogs investigated by the methods specified above, the infection effect and non-union was less among the 7 dogs in experiment group compared to those in control group. As a result we were decided that, autogenous corticocancellous bone graft used with rigid internal fixation would reduce the infection ratio on open fractures.