Demir eksikliği anemisinde intravenöz demir hidroksil sukroz ve oral demir sülfat tedavilerinin karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Demir eksikliği anemisi, çocukluk çağında en sık görülen anemidir. Oral tedavi uygula maları, çoğu kez başarıya ulaşamamaktadır. Bunun başlıca nedenleri arasında, hasta uyumunun kötü olması, intestinal emilimin bozuk olması ve primer enfeksiyöz veya enflamatuvar olaylara bağlı olarak, demir tüketiminin kötü olması sayılabilir. Daha önceden, intramüsküler preparatlarla veya intravenöz demir dekstranla yapılan çalışmalar, hem yan etkilerinin fazla olduğunu, hem de uygulamanın zor olduğunu göstermiştir. Demir sukrozla, daha önce gebe kadınlarda, böbrek yetmezliği ve demir eksikliği olan vakalarda, kronik enflamatuvar hastalığı olan vakalarda yapılan çalışmalar ışığında, bu tedavi yönteminin, oral tedaviye göre hem daha başarılı, hem de yan etkilerinin daha az olduğu görülmüştür.Bu çalışmada, 46 hasta oral, 25 hasta ise intravenöz demir tedavileri için rastgele seçildi. Oral tedavi, 6 mg /kg/gün dozunda ve 2 ay süreyle verildi. Her iki gruptaki vakaların ağırlık, boy ve antropometrik ölçümlerinde farklılık yoktu. İntravenöz tedavi ise, kg x 4.5 x (İstenen hemoglobin- mevcut hemoglobin) formülüyle hesaplanan toplam doz, günlük 10 mg/kg'lık dozu aşmayacak şekilde verilerek gerçekleşti. İntravenöz tedavi grubunda tedavi sonrası 2 hafta ve 3 ay sonra çalışılan kontrol değerleri, oral tedavi grubundakinden daha iyiydi. Bu nedenle, intravenöz tedavi, oral tedavinin başarısız olduğu, hasta uyumunun kötü olduğu durumlarda başarılı bir tedavi yöntemi olarak göze çarpmaktadır. İntravenöz tedavide, günlük 10 mg/kg'lık dozu aşmayan dozlarda ciddî yan etkilerin olmaması, çocukluk çağında bu dozun aşılmaması yönünde uyarıcı olmalıdır. Total doz, kg x 4.5 x ( İstenen hemoglobin- mevcut hemoglobin ) formülüyle hesaplanabilir. Bu dozun, günlük 10 mg/ kg'ı aşmayacak şekilde bölünmesi ve ilk gün infuzyonundan önce 25 mg'lık test dozu sonrası 30 dakika gözlem sonrası tedaviye başlanması önerilebilir. İntravenöz demir tedavisi, kısa sürede hemoglobini düzeltmesi yanında, uzun dönemde de hemoglobinin yüksek kalabileceği tedavi başarısını sağlamıştır. İntravenöz demir tedavisi ile, hastanede yatan, demir eksikliği olan hastalarda da, tabur cu olmadan anemilerini tedavi etmek ve böylece hasta uyumunun da problem olması ihtimalini ortadan kaldırmak mümkün olacaktır.

59 SUMMARY Iron deficiency is the most common cause of anemia in childhood. Oral preparations are not almost always succesful. The main causes are poor compliance, poorly absorption through intestinal system, primary infectious or inflammatory disorders. Previous studies with intramuscular or intravenous iron dextran showed that this form of iron is of many adverse effect and difficult to give. Iron saccharate was given to pregnant women, patients with chronic renal failure concomitant with iron deficiency, and patients with chronic inflammatory diseases and these studies showed that this form of treatment was both superior and of little adverse effects than oral form. In this study, 46 and 25 patients were randomly selected for oral and intravenous therapy respectively. In the oral group, the drug was given in a dose of 6 mg/kg/day for two60 months. There was no significant difference between both groups in respect to weight, height and antropometric measures. Intravenous daily maximum dose was calculated with this formula kg x 4.5 x (desired Hb-present Hb) and divided doses to 10/mg/kg/day. Treatment results were superior in intravenous treatment group than oral group in both two weeks and three months after completion of intravenous iron therapy. Thus, intravenous iron saccharate was used in several clinical situations such as poor patient compliance and seen to be very succesful treatment modality. While giving iron saccharate, it is advised that daily doses must not exceed 10 mg per kilogram of body weight. Previous studies showed that this dose of drug did not caused any important side effects in children. Total dose can be calculated by using this formula: body weight (as kg ) x 4.5 x ( desired Hb- present Hb ). The calculated total dose must be divided into doses not exceeding 10 mg per kilogram of body weight daily and before first day dose, 25 mg test dose must be given, and the patient must be observed at least for 30 minutes in view of any side effects. Intravenous iron saccharate achived both short term good hemoglobin values and longterm persisting high hemoglobin values. Intravenous iron saccharate can be given to patients with iron deficiency hospitalized for any illness, so acceptable hemoglobin values can be achived before discharged and the possibility of compliance problems can be eliminated.