SAPD hastalarında peritonit gelişiminde humoral immunitenin rolü

Abstract

86 ÖZET Son dönem böbrek yetmezliği (SDBY) tedavisinde yaygın olarak kullanılan SAPD'nin en önemli komplikasyonu peritonitlerdir. Peritonit, peritoneal kalınlaşma, teknik başarısızlık ve hemodiyalize geçişin en önemli sebebi olduğu için SAPD'nin başlangıcından beri niçin baza hastaların peritonite özellikle hassas olduktan konusunda yoğun çalışmalar yapılmıştır. Diyalize peritondaki konak savunmaları ile ilgili çalışmaların çoğu erişkinlerde yapılmış olup, bu konuda çocuk hastalarda yapılan araştırmalar nisbeten azdır. Çalışmalar daha çok peritoneal makrofajlar ile IgG, kompleman ve fîbronektin gibi opsoninler üzerinde yoğunlaşmıştır. Bu çalışmada Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefroloji Bilim Dalı tarafindan takip edilen 12, Erişkin Nefroloji Bilim dalı tarafindan takip edilen 10 SAPD hastasında birincisi çalışma başlangıcında, diğeri bir yıl sonra olmak üzere, iki kez serum ve PD sıvısında total protein, IgG, IgA, IgM, IgG altgruplan ve C3 düzeyleri ölçüldü ve PET testi yapıldı.87 Çocuk hastaların dokuzu kız, üçü erkek olup yaş ortalaması 13.2 yıl (8 ay-20 yıl) idi. Erişkin hastaların yedisi erkek, üçü kadın olup yaş ortalaması 37.4 yıl (20-63 yıl) idi. Çocuk hastalarda peritonit sıklığı çalışma başlangıcında 3.9, çalışma sonunda 6.3 hasta ayında bir atak olarak tesbit edilirken erişkinlerde peritonit sıklığı sırasıyla 5.6 ve 9.8 hasta ayında bir atak olarak tesbit edildi. Her iki grupta da S.epidermidis en sık peritonit etkeni olarak belirlendi. Erişkin hastaların serum Ig düzeyleri normal olarak tesbit edilirken, dört çocukta IgG düşüklüğü tesbit edildi. IgG düşüklüğü tesbit edilen hastaların birinde IgA, birinde IgM düşüklüğü de saptandı. IgG düşüklüğü tesbit edilen dört hastanın ikisinde IgGl ve IgG2 düşüklüğü de tesbit edilirken üç hastada selektif IgG2 eksikliği bulundu. Serum C3 düzeyi çalışma başlangıcında altı, çalışma sonunda üç çocuk hastada düşük olarak tesbit edildi. Her iki grupta da serum ve PD sıvısı parametreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tesbit edilmedi. Çalışma sonunda hem çocuk hem de erişkin hasta grubunda serum ve PD sıvısı Ig düzeyleri ile diyaliz süresi ve peritonit sıklığı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tesbit edilmedi. Bu çalışmada çocuk SAPD hastalarında hipogamaglobulinemi ve hipokomplementemi tesbit edildi. Hipogamaglobulinemi ve hipokomplementeminin PD yoluyla kayıptan ziyade üremi veya protein eksikliğine bağlı sentez eksikliği sonucunda geliştiği düşünüldü. Erişkinlere göre çocuklarda peritonit sıklığı daha yüksek oranda tesbit edildiğinden Wpogamaglobulmeminin peritonit gelişimine, katkıda bulunabileceği, kesin bilgiler için daha geniş ve kapsamlı çalışmalar yapılması gerektiği kanaatine varıldı.

88 SUMMARY Continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD) is a common form of therapy in patients with end-stage renal failure and the most frequent complication of this therapy is peritonitis. Since recurrent peritonitis is the main cause of peritoneal thickening, technique failure and transfer to haemodialysis, from early in the history of CAPD a search has been conducted for reasons why some patients are apparently so peculiarly susceptible to peritonitis. The great majority of studies on host defences in the dialysed peritoneum have been performed on adults. The most of studies have been performed on peritoneal macrophages and dialysate opsonins such as IgG, complement and fibronectin. In this study, basal and at the end of one year period the levels of serum and dialysate total protein, immunoglobulins (IgG, IgA, IgM, IgG and IgG subgrups) and C3 were measured and PET was performed in 12 children and 10 adult patients on CAPD.89 The ages of the pediatric patients (9 girls, 3 boys) were between 8 months-20 years with a mean of 13.2 years. Ten adult patients (7 male, 3 female) had a mean age of 37.4 years (range 20-63 years). The frequency of peritonitis in pediatric patients was one episode every 3.9 patient- months and 6.3 patient-months at the beginning and at the end of study, respectively. The result of adult patients were one episode every 5.6 and 9.8 patient-months. Staphylococcus epidermidis was the most common causative organisms of peritonitis in both pediatric and adult patients. Although the levels of serum immunoglobulins were normal in adult patients, they were below -2SD for the mean for age in 4 of 12 pediatric patients. Of the 4 patients with low total IgG, IgA was low in and IgM was low in another one. Two of 4 patients with low total IgG had low IgGl and IgG2. On the other hand three of the patients with normal IgG were low IgG2. The levels of C3 were low at in 6 pediatric patients at the beginning of study. However they were low in 3 pediatric patients at the end of study. No correlation was found between serum and dialysate immunoglobulin levels both at the beginning and the end of study. In addition, at the end of study, no correlation was found between the levels of serum and dialysate immunoglobulins and frequency of peritonitis and duration of CAPD. In this study, hypogammaglobulinemia and hypocomplementemia was determined in pediatric patients undergoing CAPD. We suggest that intraperitoneal losses are considerable to develop hypogammaglobulinemia and hypocomplementemia but depressed Ig synthesis by uremia and nutritional deficiencies is more important. We have very little information on the systemic or peritoneal immune responses of children on dialysis, especially infants, and in wiev of the higher incidence of peritonitis in children this information is urgently needed.