Diyabetik retinopatide eş zamanlı parlaklık duyusu testi

Abstract

ÖZET Diyabetik retinopati, erken tanı, takip, tedavi ve sonuçları açısından büyük önem taşımaktadır. Oftalmoloji açısından bu hastalarda alışımış objektif muayene yöntemleri olan, oftalmoskopik fundus incelemesi, fundus anjiografisi, sübjektif yöntemlerden ise görme alanı, renkli görme ve benzeri inceleme yöntemleri, fonksiyon bozukluklarının ortaya çıkartılmasında ve takibinde kullanılmaktadır. Son yıllarda, alışılmış yöntemlerden farklı olarak, özellikle asimetrik optik sinir fonksiyon bozukluğunun erken tespitinde, iki göz arası EPDT adı altında bir diğer sübjektif inceleme yöntemi, hızlı ve kolay uygulanır oluşu, güvenilirliği gibi nedenlerle dikkatleri çekmektedir. Bu çalışmada, tip II Diabetes Mellitus tanısı bulunan 40 hasta ve eş yaş grubundaki 32 kontrol bireyinde, EPDT ile, iki göz arasındaki değişik derecedeki retina patolojisi farklılıklarının, fonksiyonel bir değişimle paralellik gösterip göstermediği incelenerek, bu testin diyabetik retinopatinin klinik takibinde yararlı bir inceleme yöntemi olup olamayacağı araştırıldı. Elde edilen fonksiyonel bulguların diğer sübjektif testlerle uyumu incelendi. 43Diyabetli hastalarda uygulanan EPDT'nde, her iki göz arasında fonksiyonel bir fark bulunamadı. Bu bulgu, incelenen grupta, retina gangliyon hücrelerinde oluşan tahribatın, EPDT'ni etkilemediği, veya sistemik bir hastalık olan diyabette, her iki gözde oluşan tahribatın eşit düzeyde olması ya da çok az farklılık göstermesinin, bu test ile saptanamadığı şeklinde yorumlandı. Fonksiyonel asimetrik patolojilerin saptanmasında, sübjektif testlerden biri olan GA, oftalmoskopik fundus incelemesi ve FFA gibi objektif inceleme yöntemlerine oranla anlamlı farklılık gösterdi. Ancak EPDT ile GA testi arasında uyumlu bir ilişki bulunamadı. GA asimetrisi bulunan olgularda, EPDT sonuçlarının normal sınırlarda olması, görme alanıyla belirlenen fonksiyon bozukluğunun daha çok gangliyon hücreleri düzeyinde olduğunu düşündürdü. Oftalmoskopik optik disk görünümleri genellikle normal olarak izlenen diyabetik retinopatide, daha çok retina gangliyon hücreleri ve aksonal akım düzeyinde bozukluk olduğu bilinmektedir. Asimetrik optik sinir fonksiyon bozukluğunu saptama özelliği olan EPDT ile anlamlı fark elde edilememesi, çalışma grubumuzu oluşturan diyabetik retinopatililerde belirgin veya gizli bir optik sinir tutulumu olmadığı sonucunu göstermektedir. Çalışmamızda elde edilen bulgular, EPDT'nin, diyabetik retinopatide fonksiyonel asimetri tespitinde, duyarlı bir test yöntemi olmadığı fikrini vermektedir. Optik sinir tutulumunun daha sık görüldüğü, jüvenil diyabetik hastalarda, katarakt gibi oftalmoskopiyi engelleyen optik medya bulanıklıklarında, EPDT'nin optik sinir tutulumunu ortaya çıkartmakta yararlı olabileceği düşüncesine varılmıştır. 44

SUMMARY In recent years, new methods of measuring brightness sense in some ocular diseases appeared in ophthalmic literature. Brightness sense is thought to be produced by integrated activity of receptors and carried by luminance channel as part of magnocellular system separately from visual acuity pathways. New methods have been developed for testing interocular brightness sense difference based on the work and principles of Weber and Fechner. This test was used by several researchers, particularly in optic nerve diseases, ocular hypertension, primary open angle glaucoma and optic neuritis to investigate the functional disorders of visual system. One of the most important causes of blindness in developed countries is diabetic retinopathy. Histopathologic studies show that there is neuronal degeneration in diabetic retinopathy and ganglion cell loss prominently in advanced stages. Metabolic changes were also found in animal studies. Visual functions are also deteriorated as demonstrated clinically by subjective tests. The tests usually used to investigate the visual functions in patients with diabetes mellitus are visual acuity test, colour examination, Amsler chart, visual field examination and contrast sensitivity tests. 45This study is designed to interpret the value of interocular brightness sense test in diabetic retinopathy for investigation of functional disorders and to compare with other subjective tests. Fourty patients and 32 age - matched controls without any ocular disease were included in the study. Each group were given the same tests. The study showed that, there was no deviation from the normal range which indicated that morphological and functional disorders did not differ in both eyes, since this test measured conclusively asymmetric changes. Results also indicated that there was no asymmetric optic nerve involvement in this stage of disease. We conclude that further studies are necessary for assesment of this new test in diabetic retinopathy, particularly in patients with asymmetric retinal changes and in juvenile diabetics where the optic nerve involvement is seen more frequently. 46