Yetişkin ön kol cisim kırıklarının LC-DCP ile tedavisi

Abstract

Bu çalışmada,erişkin ön kol çift kemik kırıklarının LC-DCP ile tespit sonuçlan prospektif olarak değerlendirilmiş,elde edilen sonuçlar DCP tespit bulguları üe karşılaştınlmıştır. Ekim 1996-Nisan 1998 yıllan arasında Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı Kliniği'nde erişkin yaş grubundaki 53 hastanın 45 ulna ve 43 radiusuna açık redüksiyon ve LC-DCP'larla tesbit uygulandı. Olgular en kısa dokuz ay en uzun 33 ay olmak üzere ortalama 16.2 ay takip edildi. Hastaların 48'inde kapalı, beşinde Gustilo Tip I açık kırık mevcuttu. 23 olguda trafik kazası,20 olguda düşme,dokuz olguda iş kazası ve bir olguda direkt darbe gelmesi sonucu kınk oluşmuştu.Kontrol grubu olarak78 daha, önce DCP'ları ile tedavi edilen 48 olgu,retrospektif olarak değerlendirilip sonuçlar karşılaştırıldı. DCP'ları ile tedavi edilen olgularda ortalama 13.6 hafta,LC-DCP'lan ile 10.1 haftada radyografik olarak kırık kaynaması elde edildi. LC-DCP ile tedavi edilen olgulardan yalnızca birinde kaynama gecikmesi görüldü ve tüm olgularda kaynama elde edildi. Olgularda maksimum radial eğrilik ve lokalizasyonu başarılı bir şekilde restore edildi(pX).05).Yalnızcabir olguda yüzeyel enfeksiyon gelişti. Anderson ve ark.'mn kriterlerine göre LC-DCP ile tedavi edilen olgularda %82 çok iyi,%16 iyi ve %2 orta, DCP ile tedavi edilen vakalarda ise; %56.2 çok iyi,%29.1 iyi ve %10.5 orta ve % 4.2 kötü fonksiyonel sonuç elde edildi. Deplase radius ve ulna kırıklarının tedavisinde;başanlı fonksiyonel sonuçlar elde etmek için;anatomik redüksiyon sonrası LC-DCP ile internal tesbitin diğer metodlara göre daha üstün bir yöntem olduğunu düşünmekteyiz.

In this study, the results of the two bone fractures of the adult forearm treated with LC-DCP were evaluated prospectively, and the results were compared with the results of forearm fractures treated with DCP. Between October 1996 and April 1998,open reduction and internal fixation with LC-DCP was applied to 45 ulnae and 43 radii of 53 adult patients in the department of Orthopaedics and Traumatology of Medical Faculty of Erciyes University. The average follow-up period of patients were 16.2 (9-33) months. Forty-eight fractures were closed fracture and five fractures were grade I open fracture according to Gustilo classification. The causes of fractures were as follows: Traffic accident in twenty-three of patients, falling down in twenty, labour accident in nine and direct trauma in one. Cases that were80 previously fixed with DCP in our hospital were evaluated retrospectively and constituted the control group and the results were compared. While fracture union was seen radiologically in patients treated with DCP at an average of 13.6 weeks, this was seen at an average of 10.1 weeks in patients treated with LC-DCP. In all cases treated with LC-DCP,the fractures were united, except in one case which was a delayed union. Maximum radial bow and location were restored successfully in all cases. Superficial infection occured in only one case. The functional results of the patients treated with LC-DCP, according to criteria of Anderson et al. were as follows: Excellent in 82% of cases, good in 16% of cases and mild in 2% of cases. The functional results of the control group which treated with DCP according to the same criteria of were: Excellent in 56.2% of cases, good in 29.1% of cases, mild in 10.5% of cases and poor in 4.2% cases. We conclude that, closed and grade I open fractures of the forearm treated with LC- DCP is superior to other treatment methods.