Vitiligo etyopatogenezinde beta endorfin ve depresyon ilişkisi

Abstract

7. ÖZET Vitiligo, melanositlerin kaybı ile karakterize edinsel bir hastalıktır. Melanositlerin deriden hangi mekanizmaların etkisiyle ortadan kalktığı tam olarak bilinmemektedir. Bir çok vakada vitiligo lezyonları psişik bir stresi takiben ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada en önemli stres mediyatörlerinden biri ve bir nöropeptit olan (3-endorfınin vitiligo etyopatogenezindeki rolünün araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya vitiligolu 41 hasta ve 29 sağlıklı kontrol alındı. Hasta ve kontrol grubunun p-endorfin düzeyleri radyoimmünessey yöntemi ile belirlendi. Lezyonlann yaygınlığı, yanık yüzeyinin saptanmasında kullanılan Lund-Browder şeması ile belirlendi. Hasta ve kontrol grubunun depresyon düzeyi ölçümleri Hamilton depresyon skalası ile yapıldı. Hasta grubunun plazma p-endorfin düzeyi, kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksekti (p < 0.05). Hamilton depresyon skalası ölçümleri, hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksekti (p < 0.05). Lezyonlann yaygınlığı ve vitiligonun süresi arasında pozitif bir ilişki bulunmuştur (p < 0.05). p-endorfin seviyeleri ile Hamilton depresyon skalası ölçümleri arasında pozitif bir ilişki olduğu bulunmuştur (p < 0.05). p-endorfin seviyeleri ile lezyonlann yaygınlığı arasında anlamlı bir ilişki yoktu (p > 0.05).41 Hastaların yaşları ile p-endorfin sevileri arasında anlamlı bir ilişki yoktu (p > 0.05). Bu çalışmada, hasta grubunun p-endorfin düzeyleri kontrol grubuna göre daha yüksek bulunmuş ve p-endorfın düzeyleri ile stres düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Bununla birlikte, p-endorfin ile hastaların yaşı, hastalığın süresi ve hastalığın yaygınlığı arasında anlamlı bir ilişki olmadığı bulunmuştur. Sonuç olarak, depresyon ile vitiligo arasındaki ilişkinin anlaşılması için p- endorfin ve diğer nöropeptitler ile ilgili daha fazla çalışma gerektiği kanısındayız.

8. SUMMARY Vitiligo is an acquired disease characterised by the loss of melanocytes. It is not known exactly by which mechanisms melanocytes disappear from the skin. In most cases, lesions of vitiligo emerge following a psychic stress. This study aimed to investigate the role of (3-endorphin, a neuropeptide and one of the most important stress mediators, in the etiopathogenesis of vitiligo. Forty-one patients with vitiligo and 29 healthy subjects as control group were included in this study. Involved rate of lesions, was determined using Lund-Browder chart which is used in determining the burned areas. The patients and control subjects were rated by the Hamilton rating scale for depression. The plasma (3-endorphin levels were significantly higher in the patient group than the control group (p < 0.05). Hamilton rating scale for depression scores were significantly higher in the patients group than the control group (p < 0.05). A positive correlation was found between the involved rate of lesions and the duration of vitiligo (p < 0.05). A positive correlation was found between (3-endorphin levels and Hamilton rating scale for depression scores (p < 0.05). There was no significant relation between the (3-endorphin levels and involved rate of lesions (p > 0.05).43 There was no significant relation between the ages of patients and the p- endorphin levels (p > 0.05). In this study, p-endorphin levels of the patient group were found be higher than those of the control group, and significant correlation has been found between the p-endorphin levels and stress levels. However it has been found that there was no correlation between p-endorphin and age, duration of the disease, involved rate of lesions. As a result, in our opinion, it is necessary to make further studies on p- endorphin and other neuropeptides for understanding the relation between depression and vitiligo.