Fiziksel stres ve transdermal östrojen uygulamasının tavşan kulak kartilajında oluşturduğu makroskopik ve mikroskopik değişiklikler

Abstract

Bu deneysel çalışma, Erciyes Üniversitesi Hakan Çetinsaya Deneysel Tıp Araştırma Merkezi'nde (DETAM) Tıp Fakültesi Etik Kurulu'nun izniyle (proje no: 76) Temmuz- Aralık 2000 tarihleri arasında toplam 32 adet tavşan üzerinde yapıldı. Bu çalışmanın amacı; fizik stres ve topikal transdermal östrojenin (Estraderm TTS 25) genç ve erişkin tavşan kulak kartilajında oluşturduğu değişiklikleri gözlemek,tek başına fizik stresle, topikal östrojen ve fizik stresin oluşturduğu farklılığı mikroskopik ve rnakroskopik olarak değerlendirmektir. Bu çalışmada ağırlığı 1850-2000 gr arasında değişen 16 adet altı aylık Yeni Zelanda tipi beyaz erkek tavşanlardan erişkin grup oluşturuldu. Ağırlığı 550-600 gr arasında değişen 16 adet beş haftalık Yeni Zelanda tipi beyaz erkek tavşanlardan genç grup oluşturuldu. Erişkin grup İA ve IB grubu olarak eşit iki gruba ayrıldı. Anestezi tüm gruplarda 80 mg/kg/im ketaminle sağlandı. 1 A ve IB grubunda rasgele bir kulak içe doğru katlanıp 644/0 nylon atravmatik sütürle tespit edildi. 1A grubundaki kıvrık kulağa topikal transdermal östrojen yapıştırıldı. Her iki grubun karşı kulakları serbest bırakıldı. Genç grupta eşit sayıda 2A ve 2B gruplarına ayrıldı. Her iki grupta rasgele bir kulak içe doğru katlanıp 4/0 nylon atravmatik sütürle tespit edildi. 2A grubundaki katlı kulağa topikal trasdermal östrojen yapıştırıldı. Karşı kulaklar serbest bırakıldı. Topikal östrojenler her dört günde bir değiştirildi. Östrojen uygulanmadan önce ve uygulama sırasında kanlar alınıp östradiol tayinleri için saklandı. Altı hafta sonunda tespitler açıldı. Tespit edilen kulaklarda 4 gün süreyle kıvrık kalma açıları takip edildi. Morfolojik analizler için kıvrım hattı üzerinden kulak örnekleri alındı. Erişkin tavşanlarda fizik stres ve topikal östrojenin kartilaj kalınlığı ve kartilajın plastisite özelliğini sadece fizik strese göre daha fazla artırdığı, hücre sayısında fark oluşturmadığı bulundu(p>0.05). Genç tavşan kulak kartilajında fizik stres ve östrojenin kartilaj kalınlığını, hücre sayısını ve plastisite özelliğini sadece fizik strese,göre daha fazla artırdığı tespit edildi(p<0.05). Sadece fizik stres kartilaj kalınlığını ve hücre sayısını hem genç hem de erişkin tavşan kulağında artırmakta, plastisitede fark bulunmamaktadır(p<0.05). Erişkin ve genç tavşan kulak kartilajları fizik stres ve östrojene benzer cevap vermektedir. Topikal transdermal östrojenle fizik stres kombinasyonu, erişkin ve genç tavşan kulaklarında plastisite, kalınlık ve hücre sayısındaki artışa sadece fizik stresten daha etkilidir.

This experimental study was performed at Erciyes University Hakan Çetinsaya Experimental Medical Research Center (EMRC) with the approval of the ethic comitte of the Medical Faculty (Research No: 76). The study was carried out on 32 rabbits between July 2000 and December 2000. The aim of the pesent work was to evaluate the changes related to physical stress and topical and transdermal estrogen administration on the cartilage tissue of ear in young and adult rabbits. We also intended to evaluate differences of the microscopic and macroscopic changes due to the physical stress alone and topical estrogen with physical stress. The adult group consisted of 16 New Zeland white-male rabbits with an age of six months and weight ranged from 1850 to 2000 gr. Additionally the young group consisted of 16 New Zeland white-male rabbits with an age of five weeks and weight 66ranged from 550 to 600 gr. The adult group was divided into two subgroups named 1A and IB. An anestesia with Ketamine with a dose of 80 mg/kg was administered to all of the subjects. Right or left ears of the rabbits were folded to inner side and fixed firmly with using 4/0 nylone sutures in the groups 1A and IB. Topical estrogen was administered to the folded ear in group 1A. The other ears of the subjects were remained intact. Similarly, the young group was divided into two subgroups named 2A and 2B. Right or left ears of the rabbits were folded to inner side and fixed firmly with using 4/0 nylone sutures in groups 2A and 2B. The other ears of the subjects were remained intact. The transdermal topical administration of estrogen was repeated every four days for a period of six weeks. Blood samples were drawn before and during the estrogen treatment to measure the serum levels of estrogen. After six weeks of the study period, the ears, which were fixed to inner side previously, were released. The folding angles of the fixed ears were recorded every day in the first four subsequent days. Tissue samples were taken from the folded ears for mophological evaluation. The thickness and plasticity were found to be increased in the subjects who were exposed to physical stress and topical estrogen treatment than those who were exposed to physical stress alone without topical estrogen in the adult rabbits (P<0.05). The topical estrogen administration did not change the number of the cartilage cells significantly in the adult rabbits (P>0.05). The thickness, plasticity and number of the cartilage cells were found to be increased in the subjects who were exposed to physical stress and topical estrogen treatment than those who were exposed to physical stress alone without topical estrogen in the young rabbits (P<0.05). The present results 67suggest that the physical stress itself increases the thickness of the cartilage tissue and number of the catilage cells in both young and adult rabbit ear (PO.05). On the other hand the plasticity did not change significantly in all groups (P>0.05). The response to physical stress and estrogen administration was found to be the same in the young and adult rabbit ears. In conclusion, the combination of topical estrogen and physical stress is more effective on the plasticity, thickness and the number of condrocytes than physical stress alone in the ears of young and adult rabbits.