Steril vücut boşluklarında üreyen mayaların tür düzeyinde tanımlanması ve antifungallere duyarlılıkları

Abstract

6. ÖZET Steril vücut boşluklarında üreyen mayaların tür düzeyinde tanımlanması ve antifungallere duyarlılıkları Bu çalışmada, başlıca kan olmak üzere steril vücut boşluklarından izole edilen maya suşları tür düzeyinde tanımlandı ve amfoterisin B, flukonazol, ketokonazol ve itrakonazole in-vitro duyarlılıkları mikrodilüsyon, E test ve disk difüzyon yöntemleri ile belirlendi. Maya izolatlarının tanımlanması germ tüp testi, mısır unlu ağardaki üreme özelliği, kapsül ve askospor oluşumu, fenol oksidaz ve üreaz aktivitesi ve API 20 C AUX sisteminde karbonhidrat asimilasyon testi ile yapıldı. İzole edilen 93 maya susunun %53.7'si C. albicans, %19.3'ü C. glabrata, %7.5'i C. tropicalis, %7.5'i C. pellicülosa, %3.2'si C. krusei, %2.1'i C. parapsilosis, %2.1'i C. guilliermondii,%2.l'i Rhodotorula sp, %1'i Saccharomyces sp ve %1'i C. neoformans idi. Mikrodilüsyon yöntemi ile bütün suşlar amfoterisin B'ye duyarlı bulundu. C. glabrata, Rhodotorula, C. krusei suşlarının bazıları flukonazole karşı doza bağlı duyarlı, bazıları ise dirençli idi. Ketokonazole yüksek MİK düzeyi (>1 ug/mL) C. glabrata ve C. krusei suşlarında belirlendi, itrakonazole direnç ise C. albicans, C. glabrata, C. krusei ve Rhodotorula suşlarında bulundu. Mikrodilüsyon yöntemi ile E test arasındaki uyum (±1 dilüsyon) amfoterisin B için %89.2, flukonazol için %86, ketokonazol için %82.7, itrakonazol için %83.8 olarak saptandı. Mikrodilüsyon yöntemi ile disk difüzyon yöntemi arasındaki uyum regresyon analizi yapılarak amfoterisin B haricinde flukonazol, ketokonazol ve itrakonazol için anlamlı bulundu. Sistemik maya infeksiyonlarının tedavisinde etkenin tiplendirilmesi ve antifungallere duyarlılıklarının mikrodilüsyon, E test, disk difüzyon yöntemlerinden birinin uygulanarak belirlenmesi gerekmektedir.

7. SUMMARY Antifungal susceptibility and identification at species level of yeast isolated from sterile body sites In this study, the yeast strains isolated from sterilize body spaces and especially from blood, were identified for species and their in-viiro susceptibility to amphoterisine B, flukonazole, ketokonazole and itrakonazole was determined by microdilution, E test and disk diffusion methods. The identification of the yeast isolates was made according to the ability of reproduction in the com flour agar, capsule and ascospore formation, fenol oxidase and urease activity and carbohydrate assimilation test in API 20 C AUX system. Of the 93 yeast strains, C. albicans was 53.7%, C. glabrata 19.3%, C. tropicalis 7.5%, C. pelliculosa 7.5%, C. krusei 3.2%, C. parapsilosis 2.1%, C. guillermondii 2.1%, Rhodolorula spp 2.1%, Saccharomyces sp 1%, and C. neoformans 1%. All of the strains were found susceptible to amphoterisine B. Some strains of C. glabrata, Rhodotorula, C. krusei were dose-dependent sensitive but some were resistant. High MIC levels of ketokonazole (>lug/mL) were identified in C. glabrata and C. krusei strains. Resistance to itrakonazole was found in the strains of C. glabrata, C. krusei and Rhodotorula. The correlation between the microdilution test and E test was found 89,2% for amphoterisine B, 86% for flukonazole, 82,7% for ketokonazole and 83,8% for itrakonazole. The correlation between the microdilution test and disk diffusion method was found significant using the regression method for flukonazole, ketokonazole and itrakonazole but not for amphoterisine B. In the treatment of systemic yeast infections, the characterization of the agent and the determination of antifungal susceptibilities with microdilution, E test and disk diffusion methods should be done.