Asfiktif çocuklarda gelişen nörolojik sekel formlarının manyetik rezonans görüntüleme paternleri ile karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Bu çalışmada asfîksi sonrası nörolojik sekel gelişen olgularda nörolojik sekeller ile MRG'de izlenen hasar paternleri arasındaki ilişkinin araştınlması amaçlandı. Asfîksi hikayesi olan ve MRG'de patoloji izlenen 55'i erkek 27'si kız toplam 82 hasta çalışmaya alındı. Olguların 55'i term ve 27'si preterm olup yaş ortalaması 49. 9±48. 98 idi. Preterm olgular 37. gestasyoneî yaş öncesi kabul edildi ve bu olguların gestasyonel yaşı 28 ile 36 (ortalama 33. 4+2. 1 1) haftalar arasında idi. Tüm olgular pediyatrik nörolog tarafından detaylı muayene edildi ve rutin MRG inceleme yapıldı. Olgularda gelişen nörolojik sekeller ile MRG'de izlenen hasar paternleri kaydedildi ve ilişki olup olmadığı araştırıldı. Gruplar arası ilişki varlığı ki-kare testi ile değerlendirildi. Tüm olguların 64'ünde SP, 18'inde PMSG gelişti ve 36 olguda epilepsi, 21 olguda mikrosefali tesbit edildi. Preterm 27 olguda 1 1 spastik diparezi, dokuz spastik tetraparezi, üç miks tip serebral palsi ve dört olguda SP olmaksızın PMSG gelişti. Term 55 olguda sekiz 73spastik diparezi, 13 spastik tetraparezi, dokuz miks tip serebral palsi, iki atetoid serebral palsi, dokuz hemiparezi ve 14 olguda SP olmaksızın PMSG gelişti. Preterm olgularda MRG'de 17 PVL, beş DSA-MKE, bir SSAH, üç BGTL ile birlikte PVL ve bir BGTL ile birlikte SSAH paternleri görüldü. Term olgularda beş PVL, sekiz DSA- MKE, 16 SSAH, altı BGTL, yedi BGTL ile birlikte PVL, dokuz BGTL ile birlikte SSAH ve dört lokal enfarkt paternleri görüldü. Preterm olgularda MRG'de PVL paterni ve gelişen serebral palsi tipi olarak spastik diparezi dominant bulundu. Term olgularda ise SSAH paterni en çok izlenen patern olmakla birlikte pretermlerdeki gibi yüksek oranda dominant bir patern izlemedik. Term olgularda spastik tetraparezi en sık izlenen (% 23. 6) serebral palsi tipi idi. Spastik diparezi gelişen preterm olgularda olgularda PVL dominant paterndi. Çalışmamızda bilateral hasar izlenen beş term olguda (üç SSAH, bir BGTL+SSAH ve bir BGTL+PVL) hemiparezi izledik. Beş hastanın hepsinde bir tarafta diğerine göre belirgin tutulum gördük. Preterm olguların hiçbirinde hemiparezi gelişmedi. Ekstrapiramidal belirtileri olan term ve preterm 1 1 olgunun hepsinde BGTL hasan izledik. 74

SUMMARY In this study, we aimed to investigate the correlation between injury patterns on magnetic resonanace imaging (MRI) and neurological outcome in patients with neurological sequeles developed after asphyxia. Eighty-two patients (55 male, 27 female) who suffered from asphyxia and had abnormalities on MRI were included in this study. Fifty-five patients were term infant and 27 were preterm with a mean age of 49.9 months (range, 2 months- 16 years). The infants with a gestational age younger than 37 weeks were regarded as premature and the mean gestational age of these infants were 33.4 weeks (range, 28-36 weeks). In all patients, a routine MRI study and a comprehensive physical examination was performed by a pediatric neurologist. The MRI injury paterns and the neurological sequeles were noted and a correlation was investigated by using Khi-square test for the statistical analysis. There was cerebral palsy (CP) in 64 patients, moderate to severe mental motor developemental delay (MMDD) in 18, epilepsy in 36, and microcephaly in 21 patients. Of the 7527 preterm patients, there were 1 1 spastic diparesis (SD), 9 spastic tetraparesis (ST), 3 mixed type CP, and 4 MMDD without CP. Of the 55 term patients, there were 8 SD, 13 ST, 9 mixed type CP, 2 athetoid CP, 9 hemiparesis, and 14 MMDD without CP. In preterm patients, there were 17 periventricular leukomalacia (PVL), 5 diffuse cerebral atrophy and/or multicystic encephalomalacia (DCA-MCE), one parasagittal water-shed injury (PSWI), 3 PVL with basal ganglion or thalamus damage (BGTD), one PSWI with BGTD on MRI. In term patients, there were 5 PVL, 8 (DCA-MCE), 16 (PSWI), 6 BGTD, PVL with BGTD, 9 PSWI with BGTD, and 4 focal infarcts on MRI. SD was dominant as the CP type in PVL pattern on MRI of the preterm patients. In term patients, the PSWI pattern was most common; however, we did not see a dominant pattern as in prematures. In term patients, ST was the most common CP type (23.6 %). In preterm patients with SD, PVL pattern was dominant. In 5 term patients with bilateral injury (3 PSWI, PSWI and 1 BGTD, 1 BGTD and PVL), there was hemiparesis. In these patients, the involvement was dominant on one side. In none of the preterm patients, hemiparesis developed. In 1 1 term and preterm patients with extra-pyramidal signs there was BGTD. 76