Deneysel olarak oluşturulan organik fosfat zehirlenmesinde interlökin-10`un organ hasarlarının engellenmesi üzerine etkisi

Abstract

ÖZET Organofosfat zehirlenmesi, acil servislerde sık karşılaşılan ve tedavisinde semptomatik yaklaşım ve antidotal tedavi dışında, organ hasarını azaltmaya yönelik bir yaklaşımın olmadığı ciddi mortalite ve morbiditeye sahip bir zehirlenme tipidir. Çalışmamızda ratlarda oluşturulan Organofosfat zehirlenmesi sonrası sitoprotektif özelliği kanıtlanmış olan interlökin-10'un bu özelliğinden faydalanarak organ hasarlarını azaltmayı amaçladık. Ratlar randomize olarak üç gruba ayrıldı ve her grup 10 rattan oluştu. Grup Fe deney süresince hiçbir şey verilmedi. Grup IFye Lebaycid verilerek OP zehirlenmesi oluşturuldu ve çalışmanın 30. dakikasında ve 3. saatinde EP yoldan 6 cc/kg serum fizyolojik verildi. Grup IITe Lebaycid verilerek OP zehirlenmesi oluşturulduktan sonraki 30. dakikada ve 3. saatte İP yoldan 2 igr/kg İL-10 verildi. Deney süresince ratlar güçsüzlük yönünden takip edildi. Tüm gruplara çalışmanın 6. saatinde anestezi altında laparatomi uygulandı ve karaciğer, böbrek, pankreas 61ve akciğer biyopsileri ve biyokimyasal incelemeler için toraks kavitesi açılarak doğrudan kalpten kan örneği alındı. Güçsüzlük ilk 1 5 dakikada başladı ve en belirgin olarak arka uzuvlarda idi. Gruplar arası ilk 180 dakikada fark yokken, 180. dakikadan sonra grup ffl'teki güçsüzlüğün anlamlı derecede azaldığı tespit edildi. OP zehirlenmesinde pankreatit gelişmekte ve pankreas enzimlerinde artış gözlenmektedir. Ca^, CPK ve CK-MB düzeylerindeki artışlar, rabdomyonekroz ve sonrasında gelişecek IMS açısından klinisyeni uyarmalıdır. sChE seviyesinin tanı ve tedavide belirleyici bir faktör olduğu gibi, seviyesi klinik açısından hastayı takipte de fayda sağlar. EL- 10, OP zehirlenmesinde ortaya çıkan KC, böbrek, pankreas ve AC hasarını azaltmaktadır. Sonuç olarak IL-10'un Organofosfat zehirlenmesinde organ hasarlarını azaltmaya yönelik bir ajan olarak akut dönemde kullanılmasının faydalı olacağı kanaatindeviz. 62

SUMMARY Organophosphate poisoning is a commonly encountered poisoning in emergency rooms, which can cause severe morbidity and mortality. The treatment modalities in use include supportive care and antidote use only but any approach for preventing or diminishing organ damage is not present yet. The aim of this experimental study is to investigate if interleukin-10, an agent with cytoprotective effects, can prevent or diminish organ damage caused by organophosphate poisoning. Thirteen rats were divided into 3 groups, each consisting of 10 rats. Lebacyd was used to induce experimental organophosphate poisoning. The rats in group 1 did not receive any agent during the experiment. In the group 2,6 mL/kg of Lebaycid was given intraperitoneally, followed by 6 mL/kg of normal saline intraperitoneal^ 30 minutes and 3 hours later. In the group 3,6 mL/kg of 63Lebaycid was given intraperitoneally, followed by 2 mcg/kg İL-10 intraperitoneally 30 minutes and 3 hours later. All of the rats underwent laparotomy and thoracotomy under anesthesia in the 6th hour and tissue samples were obtained from the liver, the kidneys, the pancreas, and the lungs Blood samples were taken with direct cardiac punction through thoracotomy. Fatique started in the 15th minute and was seen most markedly in the posterior extremities. There were no significant differences among all the groups during the first 180 minutes but fatique diminished significantly in the group 3 after the 1 80th minute. OP poisoning causes pancreatitis and serum level elevation of pancreatic enzymes, levels in OP poisoning is important because it may indicate muscle necrosis and subsequent IMS. Elevations in serum CPK, CPK-MB and calcium levels are valuable parameters to evaluate rhabdomyonecrosis and subsequent IMS. Monitorization` of sChE levels is a useful method in diagnosis and in evaluating treatment and clinical course. It was observed that IL-10 reduced damage significantly in the liver, the kidneys, the pancreas, and the lungs. It can be concluded that EL- 10 may be a useful agent to reduce organ damage in acute phase of organic phosphate poisoning. 64