Glokom prevalansının ve oküler kan akımının obstrüktif uyku apne sendromlu hastalarda belirlenmesi

Abstract

Bu çalışmadaki amacımız Obstrüktif Uyku Apne Sendromu (OUAS) tanısı almış hastalarda glokomun varlığım araştırmak ve glokomla bağlantılı vasküler patolojiye açıklık getirmektir. Hastalar ve Yöntem: Polisomnografı ile OUAS tanısı almış 31 hasta ve 25 gönüllü kontrol çalışmaya dahil edildi. Hasta ve kontrol grubuna standart oftalmolojik muayene yapıldı. Hastalara görme alanı ve Heidelberg Retina Tomografisi II ile optik disk analizi yapıldı; orbital Doppler ultrasonografı uygulandı. Oftalmik arter ve santral retinal arterdeki rezistivite indeksi (RI) hesaplandı; sonuçlar kontrol grubuyla karşılaştırıldı. Bulgular: Glokom prevalansı, 31 OUAS' lı hastada 4 kişi olarak bulundu (%12.9). Glokom tespit edilen 4 hasta da ağır OUAS grubunda idi [apne hipopne indeksi (AHİ) >30]. Hasta ve kontrol grupları arasında Oftalmik Arter Rezistivite İndeksi (OARI), Santral Retinal arter Rezistivite İndeksi (SRARI), GİB değerleri karşılaştırıldığında anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05). Hasta grubunda OARI ile ortalama defekt (MD) değeri arasında (p=0.007) ve SRARI ile MD ve loss variance (LV) arasında pozitif korelasyon bulundu (p sırasıyla= 0.05 ve 0.048). Hasta grubunda AHİ ile GİB arasında pozitif korelasyon bulundu (p=0.001). Medyan GİB değerleri orta OUAS grubunda 10.5 mmHg (range: 9-18 mmHg), ağır OUAS grubunda ise 14.5 mm Hg (range: 9-27 mmHg) olarak bulundu; aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0.031). Sonuç: Bu çalışmada OUAS' lu hastalarda glokom prevalansı yüksek olarak bulunmuştur (%12.9). Çalışmada glokom tespit edilen hastaların tümünün de ağır OUAS grubunda olması dikkat çekicidir. AHİ ile hasta GİB arasında pozitif korelasyon bulunmuştur. OARI ile MD ve SRARI ile MD, LV arasında pozitif korelasyon bulunması, OUAS' lu hastalarda oluşan görme alanı defektlerinin optik IVsinir perfuzyon bozukluğuna bağlı olabileceğini ve artan rezistivite indeksi ile birlikte görme alanındaki defektlerin arttığını düşündürmektedir. Özellikle şiddetli OUAS lı hastalarda glokomun varlığı ve progresyonu araştırılmalıdır; bu hastaların takibinde retinal sinir lifi kalınlıklarının ve Doppler USG bulgularının zaman içerisindeki değişiminin uygun tetkiklerle incelenmesi, bu konuya açıklık getirecektir.Anahtar kelimeler: Glokom, Obstrüktif Uyku Apne Sendromu, polisomnografı, görme alanı, Heidelberg Retina Tomografisi II, orbital Doppler ultrasonografi, rezistivite indeksi

We aimed to investigate the presence of glaucoma in patients with obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) and to reveal vascular pathology related to the pathogenesis of glaucoma. Patients and methods: Thirty-one patients with OSAS and 25 controls were included in the study. Standart ophthalmological examination, statical perimetry and HRT II were performed on patients. Orbital Doppler ultrasonographic examination was performed on patients and controls. Ophthalmic artery and central retinal artery resistivity index (RI) were calculated. Results: Prevalance of glaucoma was %12.9 (4 out of 31 OSAS patients); all of the patients with glaucoma were in severe OSAS group [apnea-hipopnea index (AHI)>30]. There was not a statistically significant difference between ophthalmic artery resistivity index (OARI), central retinal artery resistivity index (CRARI), IOP between the patients and controls (p>0.05). In the patients group, there was a positive correlation between OARI and mean defect (MD); CRARI and MD; CRARI and LV values (p<0.05). In patients, there was a positive correlation between AHI and IOP (p=0.001). There was a significant difference between median IOP values among moderate [10.5 mmHg (range: 9-18 mmHg)] and severe [14.5 mm Hg; range: 9-27 mmHg; p=0.031] OSAS patients. Conclusion: In OSAS patients, a high prevelance of glaucoma was found (12.9%). It is interesting to note that all the glaucoma patients were in `severe` OSAS group. Positive correlation between OARI and MD, and also between CRARI and VIMD as well as LV suggests that visual field defects may be due to optic nerve perfusion defects and these fields defects also increase as the RI increases. We conclude that presence and progression pattern of glaucoma must be investigated particularly in severe OSAS patients,. In long term follow-up of these patients, changes in retinal nerve fiber layer thickness as well as ocular Doppler ultrasonographic findings must be investigated with appropriate techniquesKey words: Glaucoma, obstructive sleep apnea syndrome, polysomnography, statical perimetry, Heidelberg Retina Tomography, orbital Doppler ultrasonographic examination, resistivity index