Staphylococcus aureus klinik izolatlarında metisilin direncinin belirlenmesinde farklı yöntemlerin karşılaştırılması

Abstract

2.6. ÖZET Amaç: MRSA nozokomiyal patojen olarak mortalite ve morbiditenin majör nedenlerinden biridir. MRSA infeksiyonlarının etkin tedavisi ve glikopeptidlerin aşırı kullanımının önlenmesi bu suşların zamanında ve doğru tanımlanmasına bağlıdır. Metisiline direncin heterojen olması, düşük seviyede dirençli suşların ayırımının zorluğu geleneksel duyarlılık testlerinin bu direnci belirlemede yetersiz kalmasına neden olmuştur. MRSA tespitinde altın standart düşük affiniteli penisilin bağlayan proteini (PBP2a) kodlayan mecA geninin gösterilmesidir. Bu çalışmada metisilin direncinin belirlenmesinde kullanılan PBP2a latex aglutinasyon, oksasilin agar tarama, PZR ile mecA gösterilmesi ve oksasilin disk difüzyon yöntemlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Erciyes Üniversitesi Gevher Nesibe Hastanesi Bakteriyoloji Laboratuarında çeşitli klinik örneklerden izole edilen 300 S. aureus susu çalışmaya alındı. Bakteri identifikasyonu için koloni morfolojisi, gram boyama, katalaz reaksiyonu yanı sıra trehaloz-mannitol, DNaz, koagulaz ve clumping faktör testleri yapıldı. Disk diffuzyon ve oksasilin agar tarama yöntemleri National Commitee for Clinical Laboratory Standards (NCCLS) kılavuzu standartlarına göre yapıldı. viiPBP2a lateks aglütinasyon test yöntemi ticari firmanın (Denka-Seiken Co.,Ltd., Tokyo, Japan) önerileri doğrultusunda yapıldı. Polimeraz zincir reaksiyonu ile mecA geni gösterildi. Bulgular: Testlerden elde edilen bulgular tablo İde özetlendi Tablo 1. Disk diffîizyon, oksasilin agar tarama ve lateks aglütinasyon yöntemlerinin istatistiksel analizi tablo 2'de özetlendi. Tablo 2. Sonuç: Çalışmada test edilen yöntemler özgüllük ve duyarlılık açısından birbirine yakın bulunmuştur. Bu yöntemlerden, PBP2a lateks aglütinasyon testi en düşük duyarlılık ve özgüllüktedir. Anahtar kelimeler: Metisilin direnci, S. aureus, disk difüzyon, oksasilin agar tarama,PBP2a lateks aglütinasyon, PZR viii

COMPARISON OF DIFFERENT METHODS FOR DETECTION OF METHICILLIN RESISTANCE IN CLINICAL ISOLATES OF STAPHYLOCOCCUS AUREUS 2.7. ABSTRACT Aim: As a nosocomial pathogen, MRSA is a major cause of morbiditiy and mortality. Effective treatment and prevention of extremely use of glycopeptid antibiotics depend on the detection of these strains timely and correctly. The detection of resistance in MRSA has been difficult by using conventional susceptibility tests because resistance is heterogeneous and detection of low-level resistant strains is difficult. Detection ofmecA gene encoding low affinity penicilin binding protein (PBP2a) by PCR is the gold stantart test in MRSA detection. The aim of the study is to compare latex agglutination test, oxacillin agar screen and disk diffusion metod with gold stantard test. Materials and methods: Three hundred S. aureus strains isolated from various clinical specimens in Erciyes University Gevher Nesibe Hospital Bacteriology Laboratory were studied. IXThe strains were identified using, trehaloz-mannitol, DNAse, coagulase, clumping factor tests in addition to colony appearance, gram stain and catalase reaction. Disk diffusion and oxacillin agar screen tests were performed according to National Commitee for Clinical Laboratory Standards (NCCLS) recommendations. PBP2a latex agglutination test was used according to the manufacturer's (Denka-Seiken Co.,Ltd., Tokyo, Japan) instructions. mecA gene is demostrated by PCR. Result: Tests results summarized in table 1. Table 1. Statistycal analysis of tests demostrated in table 2. Table 2. Conclusion: In conclusion all of the methods tested in this study were found similar in regards of sensitivity and specificity. PBP2a latex agglutination test is the lowest sensitivity and specificity in these methods. Key words: Methicillin resistance, S: aureus, disk diffusion, oxacillin agar screen, PBP2a latex agglutination, PCR