Kardiyak sendrom x hastalarında endotel disfonksiyonuna nebivololün etkisi

Abstract

ÖZETAmaç: Göğüs ağrısı olup, pozitif efor testi bulunan, koroner anjiyografi (KAG) ilenormal koroner arterler bulunan hasta grubu Kardiyak Sendrom X (KSX) olaraktanımlanmaktadır. Kardiyak Sendrom X' in patogenezi net olmamakla birliktemikrovasküler disfonksiyonun sebep olduğu yaygın olarak kabul edilmektedir.Mikrovasküler disfonksiyonun sebebi nitrik oksitin (NO) salınımının azalmasınasebep olan endotel disfonksiyonudur. Bu çalışmada nebivololün KSX' li hastalardaendotel disfonksiyonunu ne şekilde etkilediği araştırıldı.Materyal ve Metot: Çalışmaya kardiyoloji polikliniğine göğüs ağrısı sebebiylegelen ve efor testi pozitif olan, KAG ile normal koroner arterler tespit edilen, KSXtanısı konulan 20 hasta alındı. Hastaların bir aylık 5 mg/gün nebivolol tedavisi öncesive sonrası plazma yüksek sensitif C reaktif protein (hs-CRP), von Willebrand faktör(vWF), fibrinojen düzeyleri için kan alındı. Tedavi öncesi ve sonrası endotelfonksiyonlarını değerlendirmek için brakiyal arter akım aracılı dilatasyon (FMD)değerleri ölçüldü. Normal dağılıma uyan değişkenler ortalama ± standart sapma (Ort.± SS) şeklinde ifade edildi. statistikte paired student T testi, wilcoxon testikullanıldı.Bulgular: Kardiyak Sendrom X' li hastaların nebivolol tedavisi almadan önce vesonra plazmada ölçülen hs-CRP, fibrinojen, vWF düzeyleri arasındaki farkistatistiksel olarak anlamlı idi ( Tablo). Nebivolol tedavisi öncesi brakiyal arter bazallümen çapı 4,61±0,49 mm, tedavi sonrası 4,92±0,62 mm bulundu. Aradaki farkistatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.05). Tedavi öncesi akım sonrası lümen çapı4,87±0,53 mm, tedavi sonrası 5,11±0,56 mm olarak bulundu, aradaki farkistatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.05). Nitrat sonrası bazal lümen çapı tedavi öncesi5,12±0,59 mm, tedavi sonrası 5,37±0,58 mm bulundu ve aradaki fark anlamlıydı(p<0.05). Nebivolol tedavisi öncesi FMD % 5,6±3, tedavi sonrası FMD % 5,3 ±3ölçüldü. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05).Tablo: Hastaların tedavi öncesi ve sonrası biyokimyasal parametre sonuçları.Tedavi öncesi Tedavi sonrası p3,4±0,49 mg/L 2,97±0,74 mg/L = 0,001hs- CRP107,1 ± 62,3 86,7 ± 58,9 = 0,004vWF341,9 ± 89,5 mg/dl 299,5 ± 87,2 mg/dl = 0,012FibrinojenSonuç: Kardiyak Sendrom X olan hastalarda nebivolol tedavisi ile endoteldisfonksiyonunun biyokimyasal parametreleri olarak kabul edilen hs-CRP,fibrinojen, vWF düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı düşüş meydana gelmiştir.Kardiyak Sendrom X' li hastalarda nebivolol tedavisi sonrası FMD değerindeanlamlı artış olmamıştır. Bu bulgular, KSX' li hastalarda nebivololün endoteldisfonksiyonunun biyokimyasal parametrelerine olumlu etkisi olmakla birlikte uzundönem etkilerini belirlemek için geniş çaplı çalışmaların yapılması gerektiğinidüşündürmektedir.Anahtar Kelimeler: kardiyak sendrom x, endotel disfonksiyonu, nebivolol, akımaracılı dilatasyon (FMD).

EFFECTS OF NEBIVOLOL ON ENDOTHELIALFUNCTION IN CARDIACSYNDROME X PATIENTSABSTRACTAim: The pathophysiological mechanism in cardiac syndrome x (chest pain, positiveexercise test and angiographically normal coronary arteries) has been suggested as animpairment in normal endothelial function of the coronary microvasculature,resulting in impaired nitric oxide release and/or activity. The aim of this study was todetermine whether nebivolol has any effect on endothelial functions in cardiacsyndrome x (CSX).Patients and methods: Study population consisted of 20 patients with CSX. All ofthe patients received nebivolol (5 mg/day) for 1 month. Endothelial functions wereassessed with high-resolution vascular ultrasound, which measured the brachialartery flow mediated dilatation. High sensitive C reactive protein, von Willebrandfactor (vWF), fibrinogen measurements and vascular ultrasound images wereobtained before treatment and after 1 month. The variables were expressed as mean±standard deviation. Paired student t and Wilcoxon tests were used for statisticalanalyses.Results: After the nebivolol treatment hs-C reaktif protein, vWF and fibrinogenlevels were significantly decreased (Table). Mean basal lumen diameter was4,61±0,49 mm before nebivolol treatment and 4,92±0,62 mm after the treatment; thedifference was statistically significant (p<0.05). Mean post-flow lumen diameter was4,87±0,53 mm before and 4,92±0,62 mm after nebivolol treatment (p<0.05). Meanpost-nitrate lumen diameter was 5,12±0,59 mm before and 5,37±0,58 mm afternebivolol treatment (p<0.05). However, there were no significant changes in FMD;5,6±3 % before and 5,3±3 % after treatment (p>0.05).The biochemistrical results of the patients before and after nebivololTable:treatment.Before After p3,4±0,49 mg/L 2,97±0,74 mg/L = 0,001hs- CRP107,1 ± 62,3 86,7 ± 58,9 = 0,004vWF341,9 ± 89,5 mg/dl 299,5 ± 87,2 mg/dl = 0,012FibrinogenConclusion: It was found that the levels of the biochemistrical markers ofendothelial dysfunction; hs-CRP, fibrinogen, vWF, were significantly decreased withnebivolol treatment. There was no increase at the FMD ratios. These findings suggestthat nebivolol had beneficial effects on the biochemistrical markers of endothelialdysfunction, however, large studies are needed to determine the long-term effects ofnebivolol.Key words: cardiac syndrome x, endothelial disfunction, nebivolol, flow mediateddilatation (FMD).