Akut iskemik inmeli hastalarda geçici hipergliseminin inme prognozu üzerine etkileri

Abstract

ÖZETAmaç: Bu çalışmada, akut iskemik inmede geçici hipergliseminin sıklığı,hipergliseminin inme şiddeti ve prognoz üzerine olan etkileri incelenmiştir.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, akut iskemik inme nedeniyle başvuran veçalışmaya alınma kriterlerini dolduran 100 hasta dahil edildi. Hastalar geliş kanşekeri, açlık kan şekeri, OGTT ve HbA1c değerine göre normoglisemik, geçicihiperglisemik ve diyabetes mellitus olmak üzere üç gruba ayrıldı. Bu gruplarıngelişte ve takiplerinin üçüncü ayında NIHSS, FM ve FIM skorları belirlenerekinmenin şiddeti ve prognozu yönünden karşılaştırıldı. Ayrıca hastaların üçüncü ayaçlık kan şekerine göre hiperglisemik ve normoglisemik hastaların kalıcı diyabetedönüşümü incelenerek değerlendirildi. statiksel çalışmada ANOVA, Paired t resti,ve Mann-Whitney U testi kullanıldı.Bulgular: Hastaların 52'si normoglisemik, 21'i geçici hiperglisemik, 27'sidiyabetikti. Takiplerinin üçüncü ayında 28 hasta eksitus oldu. Geçici hiperglisemiliüç hastada daha sonra kalıcı diyabet gelişti.Hastaların geliş anında NIHSS, FM ve FIM değerleri ile ölçüldüğü şekliyleinme şiddeti normoglisemik hastalarda geçici hiperglisemik ve diyabetik hastalaragöre daha düşüktü (p<0.05). Geçici hiperglisemik ve diyabetik hastalar arasındainme şiddeti arasında anlamlı fark yoktu (p>0.05). Her üç grupta inmenin 3. ayındaanlamlı derecede iyileşme gösterdi (p<0.05). Normoglisemik grupda iyileşme enbelirgin iken diyabetik grupta en az iyileşme görüldü.Sonuç: Bu çalışmada geçici hipergliseminin iskemik inmeli hastaların önemlibir kısmını oluşturduğu ve hipergliseminin ne şekilde olursa olsun inmenin şiddeti,prognozu üzerinde olumsuz rol oynadığı sonucuna varılmıştır. Bu hastalarınsekonder korunmasında geçici hiperglisemi takibinin önemli olduğu görülmüştür.Anahtar Kelimeler: nme; Hiperglisemi; NIHSS; FM; FIM

ABSTRACTObjective: In this study, fruquency of transient hyperglysemia and effects ofthe hyperglysemia on the severity and prognosis of stroke were examined in patientswith acute ischaemic stroke.Materials and Metods: One hundred patients, who applied for acuteischaemic stroke and met the including criteria, were included in the study. Patientswere diveded into three groups: normoglysemic, transient hyperglysemic anddiyabetes mellitus according to the baseline blood glucose, fasting blood glucose,OGGT test and HbA1c value. These groups? NIHSS, FM and FIM scores weremeasured at baseline and at the 3rd month of the follow up; then, these data werecompared in terms of the severity and prognosis of stroke. In addition, according tothe fasting blood glucose, hyperglysemic and normoglysemic patients becomingpermanent diyabetics were evaluated. ANOVA, Paired t test and Mann-Whitney Utest were used in the statistical analyses.Results: Of the patients 52 were normoglysemic, 21 were hyperglysemic and27 were diyabetic. At the 3rd month of the follow up, 28 patients died. Three patientswith transient hyperglysemia became permanent diyabetics.At baseline, severity of stroke as measured by NIHSS, FM and FIM scoreswas lower, which was statistically significant (p<0.05), in patients withnormoglysemia than in those with hyperglysemia or diyabetes. The severity of strokewas not significantly different among hyperglysemic and diyabetic patients (p>0.05).Each of the three groups showed significant improvements at the 3rd month afterstroke (p<0.05). Normoglysemia group showed the most improvement, whilediyabetic group showed the least.Conclusions: In this study, it was concluded that transient hyperglysemiawas an important part of patients with ischaemic stroke, and that all forms ofhyperglysemia played a negative role in the severity and prognosis of stroke. It wasdetermined that follow up of transient hyperglysemia was important for secondarycare of these patients.Key Words: Stroke; Hyperglysemia; NIHSS; FM; FIM