Diabetik makula ödemi olan olgularda intravitreal triamsinolon enjeksiyonu, laser fotokoagülasyon ve intravitreal triamsinolon enjeksiyonu ile kombine laser fotokoagülasyon tedavilerinin karsılastırılması

Abstract

Amaç: Diabetik makula ödemi (DMÖ) olan olgularda intravitrealtriamsinolon asetonid (CVTA), laser fotokoagülasyon (FK) ve laser FK ile kombineCVTA tedavilerinin etkinliginin karsılastırılması.Gereç ve Yöntem: Yeni DMÖ tanısı konulan 65 olgunun 91 gözü çalısmakapsamına alındı. Olgular rastlantısal olarak üç ayrı gruba ayrıldı: Grup 1, 22hastanın 30 gözünden olusmakta olup yas ortalaması 63.2 yıl idi. Grup 2, 22 hastanın34 gözünden olusmakta ve olup 59.9 yıl idi. Grup 3 ise 21 hastanın 27 gözündenolusmakta olup yas ortalaması 64.5 yıl idi. Olgulara tedavi öncesi ve sonrası 1. 3. 6.ve 9. aylarda en iyi düzeltilmis görme keskinligi, göziçi basınç (GCB) ölçümü vefundus muayenesini içeren tam göz muayenesi yapıldı. PERG testi ile P50amplitüdü, HRTII testi ile ÖHD ölçüldü.Bulgular: Grup 1'de(CVTA+LFK) görme keskinligi 26 (%86.6) gözde artarken, 3(%10) gözde degismedi, 1(%3.3) gözde azaldı. PERG P50 amplitüdü, tedaviöncesine göre 1. 3. 6. 9. aylarda sırası ile %53.1, %88.8, %79.3, %71.4 oranındaarttı. HRTII ÖHD tedavi öncesine göre 1. 3. 6. 9. aylarda sırası ile %33.9, %49.2,%46.4, %42.8 oranında azaldı. GCB ise 10 gözde (%33.3) 21 mmHg'ın üzerineçıkmıs olup antiglokomatöz ilaç ile tedavi sonrası kontrol saglandı.Grup 2'de(LFK) görme keskinligi 18 (%52.9) gözde artarken, 10 (%29.4) gözdedegismedi, 6 (%17.6) gözde azaldı. PERG P50 amplitüdü tedavi öncesine göre 1. 3.6. 9. aylarda sırası ile %19.7, %27.4, %21.1 ve %14 oranında arttı. HRTII ÖHDtedavi öncesine göre 1. 3. 6. ve 9. aylarda sırası ile %22.7, %26.2, %21.9, %19.1oranında azaldı. Hiçbir olguda GCB'inde yükselme saptanmadı. Grup 3'te(CVTA) görme keskinligi 20 (%74) gözde artarken, 7 (%25.9) gözdedegismedi, azalma hiçbir olguda gözlenmedi. PERG P50 amplitüdü tedavi öncesinegöre 1. 3. 6. 9. aylarda sırası ile %51.8, %71.1, %55.5 ve %40 oranında arttı. HRTIIÖHD tedavi öncesine göre 1. 3. 6. 9. aylarda sırasi ile %33.5, %39.6, %35.1 ve%25.9 oranında azaldı. GCB ise 12 gözde (%44.4) 21 mmHg'ın üzerine çıkmısolup(Trabekulektomi uygulanan bir olgu dısında) tümünde antiglokomatöz ilaçtedavi ile kontrol saglandı.Sonuç: DMÖ tedavisinde her üç grupta da baslangıç görme keskinliginekıyasla basarı elde edilmesine karsın uzun dönem etkinligi gözönüne alındıgındalaser FK ile kombine CVTA uygulamasının sadece CVTA veya laser FK uygulananolgulara kıyasla daha etkin oldugu gözlenmektedir. Bununla birlikte, bu konuda dahagenis katılımlı ve daha uzun süreli çalısmalara ihtiyaç bulundugu asikardır.

Purpose: To compare the effectiveness of intravitreal triamcinoloneacetonide (IVTA), laser photocoagulation (FK) and the laser FK combined withIVTA treatments in patients with diabetic macular edema (DME).Material and Methods: Ninety-one eyes of 65 patients with newlydiagnosed DME were enrolled in the study. The patients were randomly seperatedinto three groups: Group 1(CVTA+LFK) consisted of 30 eyes of 22 patients, and themean age was 63.2 years. Group 2(LFK) consisted of 34 eyes of 22 patients and themean age was 59.9 years. Group 3(CVTA) consisted of 27 eyes of 21 patients with amean age of 64.5 years. The complete eye examination including best-correctedvisual acuity (BCVA), intraocular pressure (IOP) measurements and the fundusinspection was carried out before and 1., 3., 6. and 9. months after the treatment. P50amplitudes were measured with PERG test, and edema map values (EMV) weremeasured with HRT II.Results: In Group 1, the BCVA increased in 26 eyes (86.6%), did not changein 3 eyes (10%), and decreased in one eye (3.3%). The PERG P50 amplitudesincreased at the 1., 3., 6. and 9. months after the treatment with a percentage of53.1%, 88.8%, 79.3%, 71.4%, respectively. EMVs decreased at the 1., 3., 6. and 9.months after the treatment with a percentage of 33.9%, 49.2%, 46.4%, 42.8%,respectively, The IOPs were higher than 21 mmHg in 10 eyes (33.3%), but all eyeswere under control with antiglaucomatous medications.In Group 2, the BCVA increased in 18 eyes (52.9%), did not change in 10 eyes(29.4%), and decreased in 6 eyes (17.6%). The PERG P50 amplitudes increased atthe 1., 3., 6. and 9. months after the treatment with a percentage of 19.7%, 27.4%, 21.1% and 14%, respectively. EMVs decreased at the 1., 3., 6. and 9. months afterthe treatment with a percentage of 22.7%, 26.2%, 21.9% and %19.1, respectively. NoIOP elevations were observed during the follow-up period.In Group 3, the BCVA increased in 20 eyes (74%) and did not change in 7 eyes(25.9%). The PERG P50 amplitudes increased at the 1., 3., 6. and 9. months after thetreatment with a percentage of 51.8%, 71.1%, 55.5% and 40%, respectively. EMVsdecreased at the 1., 3., 6. and 9. months after the treatment with a percentage of33.5%, 39.6%, 35.1% and 25.9%, respectively, The IOPs increased in 12 eyes(44.4%) over 21 mmHg, but all eyes were under control with antiglaucomatousmedications.Conclusions: Although we observed a success in the treatment of DME inall groups when compared with baseline BCVA, when the long term effectiveness istaken into consideration, the using of the laser FK combined with IVTA seems to bemore effective than using IVTA and laser FK solely. However, it is clear that it isnecessary to conduct such studies with more patients and long-term follow-up timeon this matter.